Dzisiaj chcemy porozmawiać o Boszczynek (gromada), temacie, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach i który wzbudził duże zainteresowanie w społeczeństwie. Boszczynek (gromada) to problem, który dotyka ludzi w każdym wieku, każdej płci i klasy społecznej, a jego znaczenie wynika z wielu aspektów, które obejmuje. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę i życie codzienne, Boszczynek (gromada) stał się dziś głównym tematem. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane z Boszczynek (gromada), od jego pochodzenia po możliwe rozwiązania, w celu zaoferowania kompleksowej i dogłębnej wizji tego tematu.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat |
1954–55: pińczowski | ||
Data powstania |
29 września 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
|
Boszczynek – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Boszczynek z siedzibą GRN w Boszczynku utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie pińczowskim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13h/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Boszczynek, Bełzów, Przybenice, Kózki, Sietejów, Szczekarzów i Zakrzów (bez przysiółka Zakrzówek) ze zniesionej gminy Boszczynek w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 17 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu kazimierskiego w tymże województwie[8].
1 stycznia 1969 do gromady Boszczynek przyłączono wsie Bolowiec i Małoszów ze znoszonej gromady Głuchów[9].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10].