Jadwiga legnicka

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Jadwiga legnicka. W następnych kilku linijkach będziemy eksplorować różne aspekty, doświadczenia i wiedzę związaną z Jadwiga legnicka, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję tego tematu. Od jego powstania po najnowsze zastosowania – zagłębimy się w każdy istotny aspekt, aby w pełni zrozumieć Jadwiga legnicka i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Niezależnie od poziomu Twojej wcześniejszej wiedzy na temat Jadwiga legnicka, ten artykuł jest przeznaczony dla wszystkich zainteresowanych zdobyciem większej wiedzy na ten konkretny temat. Przygotuj się więc na odkrycie wszystkiego, co kiedykolwiek chciałeś wiedzieć o Jadwiga legnicka!

Jadwiga legnicka
Księżna żagańska
Jako żona

Henryka VI

Dane biograficzne
Dynastia

Piastowie

Data urodzenia

między 1351 a 1357

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1409
Legnica

Ojciec

Wacław I legnicki

Matka

Anna cieszyńska

Mąż

Henryk VI Starszy

Dzieci

nieznana płeć ani imię

Jadwiga legnicka (ur. między 1351 a 1357, zm. 1 sierpnia 1409 w Legnicy) – księżna, żona Henryka VI Starszego księcia głogowsko-żagańskiego[1].

Rodzicami Jadwigi byli Wacław I, książę legnicki (zm. 1364) i Anna Cieszyńska (zm. 1367)[2]. Otrzymała imię popularne wśród Piastów dolnośląskich. Imię w równym stopniu jest imieniem dynastycznym i kultowym, nawiązującym do imienia siostry dziadka Jadwigi klaryski wrocławskiej oraz św. Jadwigi, żony Henryka Brodatego. Po 26 sierpnia 1371 roku a przed 22 listopada 1372 roku poślubiła księcia głogowsko-żagańskiego Henryka VI. Z małżeństwa z Henrykiem Jadwiga miała jedno dziecko, nie wiadomo, syna czy córkę, które bardzo wcześnie zmarło. Małżeństwo Jadwigi i Henryka nie był szczęśliwe. Po śmierci dziecka, Henryk od 1378 roku książę żagański mieszkał głównie w Krośnie Odrzańskim i Bytnicy. Jadwiga przebywała w Żaganiu. Owdowiała w grudniu 1393 roku. Z tytułu dożywocia została władczynią księstwa żagańskiego obejmującego Żagań, Krosno, Bobrowice, Nowogród Bobrzański i Świebodzin. Księstwem rządziła dobrze. W 1403 ustąpiła na rzecz synów swego szwagra, Henryka VIII Wróbla. Resztę życia spędziła w Legnicy na dworze swego brata, księcia Ruperta I. Zmarła 1 sierpnia 1409 w Legnicy. Pochowana w Legnicy w kolegiacie pw. Bożego Grobu.

Potomstwo

  • Dziecko o nieznanej płci i imieniu – zmarło bardzo wcześnie.

Przypisy

Życiorys

  • S W. Korcz, Zarys dziejów politycznych Świebodzina (księstwo głogowskie), „Zielonogórskie Zeszyty Muzealne”, T. 5, 1975r.
  • K. Jasiński, Jan I Polski Słownik Biograficzny, T. 10, Wrocław 1962-1964r.
  • Kazimierz Jasiński, Rodowód Piastów Śląskich, tom II, Piastowie świdniccy, ziębiccy, głogowscy, żagańscy i oleśniccy, Wrocław, 1975.
  • K. Jasiński, Rodowód Piastów Śląskich, tom II, Piastowie świdniccy, ziębiccy, głogowscy, żagańscy i oleśniccy, Kraków: Avalon, 2007, ISBN 978-83-60448-28-1.