Krystian Wirtemberski (książę oleśnicki)

Wygląd przypnij ukryj Chrystian Ulryk I

Talar Krystiana Ulryka Wirtemberskiego z 1681 roku, Oleśnica
Herb Württemberg-Oels (1648-1707)
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1652 obecna Oleśnica
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 1704 obecna Oleśnica
Ojciec	Sylwiusz
Matka	Elżbieta Maria Podiebrad
Żona	Anna Elżbieta von Anhalt-Bernburg, Sybillą Marią von Sachsen-Merseburg, Zofia von Mecklenburg-Guestrow
Dzieci	Luiza Elżbieta (1672-1736), Krystian Ulryk (1673-1674), Leopold Wiktor (1675-1676), Fryderyka Krystyna (1676), Zofia Angelika (1677-1700), Eleonora (1678 – 1679), Teodozja (1680); Krystyna Maria (1685-1695), Krystian Erdman (1686-1689), Eleonora Jadwiga (1687-1688), Ulryka Erdmuta (1688-1690), Karol Fryderyk, Krystian Ulryk, Elżbieta Sybilla (1692-1694)

Chrystian Ulryk I (ur. 19 kwietnia 1652, Oleśnica, zm. 5 kwietnia 1704, tamże) – książę oleśnicki.

Życiorys

Syn księcia Sylwiusza Nimroda Wirtemberskiego i Elżbiety Marii Podiebrad. Wnuk księcia Juliusza i Anny Zofii saskiej.

W 1664 roku umarł jego ojciec, rządy opiekuńcze przejęła matka. Ukończył Collegium illustre w Tybindze.

13 marca 1671 ożenił się z Anną Elżbietą von Anhalt-Bernburg, córką Christiana II. Chrystian i Anna mieli 7 dzieci:

Luizę Elżbietę (1672-1736)
Krystiana Ulryka (1673-1674)
Leopolda Wiktora (1675-1676)
Fryderyka Krystyna (1676)
Zofię Angelikę (1677-1700)
Eleonorę (1678 – 1679)
Teodozję (1680)

22 sierpnia 1673 roku doszło do podziału księstwa między synów Elżbiety: Sylwiusz otrzymał część oleśnicką, Krystian otrzymał część bierutowską, zaś najmłodszy Juliusz otrzymał część dobroszycką, jednak jako że Juliusz był niepełnoletni, do swojej śmierci w 1686 roku częścią tą rządziła Elżbieta.

Anna Elżbieta zmarła w 1680 roku. 27 października 1683 roku Krystian ożenił się ponownie z Sybillą Marią von Sachsen-Merseburg. Para miała również 7 dzieci:

Krystynę Marię (1685-1695)
Krystiana Erdmana (1686-1689)
Eleonorę Jadwigę (1687-1688)
Ulryka Erdmuta (1688-1690)
Karola Fryderyka (1689-1761)
Krystiana Ulryka (1690-1734)
Elżbietę Sybillę (1692-1694)

Dla swojej nowej żony kupił posiadłość pod Oleśnicą, gdzie kazał wybudować pałac. Sybilla Maria zmarła w 1693 roku, na jej cześć posiadłość zmieniła swoją nazwę na Sybillenort.

7 grudnia 1695 roku ożenił się z Zofią Wilhelminą von East Friesland. Urodziła jedną córkę Augustę Luizę (1697-1739). Wybudował dla niej rezydencję w Brzozowcu. Zofia umarła w 1698 roku.

Gdy w 1697 roku umarł bezpotomnie jego brat Sylwiusz, Chrystian Ulryk przejął część oleśnicką, przeniósł jednocześnie swoją siedzibę z Bierutowa do Oleśnicy.

Zainicjował budowę kaplicy Wirtembergów w kościele zamkowym w Oleśnicy.

6 grudnia 1700 roku ożenił się z Zofią von Mecklenburg-Guestrow. Nie mieli dzieci.

Po jego śmierci w 1704 roku niepełnoletni synowie Karol Fryderyk i Krystian Ulryk odziedziczyli wspólnie część oleśnicką. Zaś ich kuzyn Karol Wirtemberski, syn Juliusza, część bierutowską.

Przypisy

↑ a b c d Ilona Matejko-Peterka, Jiří Peterka Medale i monety ślubne księcia wirtembersko-oleśnickiego Chrystiana Ulryka I i jego żon in: Vůkol Slezska / Circum Silesiae, ed. Petr Tesař, Opava, 2019, s. 103.

Literatura

Jan Županič: Württemberkové v Olešnici. „Studia zachodnie”, 13, 2011, S. 49-64.

Władcy Śląska (książęta głogowsko-żagańscy)

Konrad I (1249/51–1273/4)
Henryk III, Przemko ścinawski, Konrad II Garbaty (1273/4–1278)

Krosno

Henryk IV Prawy (1273/4–1277)
Otto Długi (1277–1279)
Henryk IV Prawy (1279–1290)
Henryk III (1290–1309)

Głogów

Henryk III (1278–1309) Matylda brunszwicka (1309–1318) Henryk IV Wierny i Przemko (1318–1321) Przemko (1321–1331) do korony czeskiej (1331–1337) Henryk I jaworski (1337–1346) do korony czeskiej (1346)
1/2 Głogowa	Henryk V Żelazny (1349–1369) Henryk VI żagański, Henryk VII Średni (Rumpold) i Henryk VIII Wróbel (1369–1378) Henryk VII Średni (Rumpold) (1378–1395) Henryk VIII Wróbel (1395–1397) Ruprecht I legnicki (1397–1401) Jan I, Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold i Wacław (1401–1412/3) Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold i Wacław (1412/3–1417/8) Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold (1417/8–1423) Henryk IX Starszy (1423–1467) Henryk XI (1467–1476) Jan II Szalony (1476–1488) Jan Korwin (1488–1490) Jan Olbracht (1491–1498) Dionizy z Zahradku (1498–1499) Zygmunt I Stary (1499–1506) Kazimierz II (1506–1528)
1/2 Głogowa i Ścinawy	Bolko II Mały (1361–1368) Przemysław I Noszak (1384–1404) Przemysł Młodszy (1404–1406) Przemysław I Noszak (1406–1410) Bolesław I (1410–1431) Wacław I, Przemysław II, Władysław, Bolesław II i Eufemia mazowiecka (1431–1442) Władysław (1442–1460) Małgorzata Cylejska (1460–1476) Przemysław II (1460–1476) Wacław III opawski (przed 1474–1474) Maciej Korwin (1476–1480) Jan II Szalony (1480–1488) Jan Korwin (1488–1490) Jan Olbracht (1491–1498) Dionizy z Zahradku (1498–1499) Zygmunt I Stary (1499–1506) Kazimierz II (1506v1528)

Ścinawa

Konrad II Garbaty (1278–1284)
Przemko ścinawski (1284–1289)
Henryk IV Prawy (1289–1290)
Henryk III (1290–1309)
Henryk IV Wierny, Bolesław I, Konrad I (1309–1312)
Henryk IV Wierny, Jan i Przemko (1312–1317)
Jan (1317–1363)

1/2 Ścinawy

Henryk V Żelazny (1363–1369)
Henryk VI żagański, Henryk VII Średni (Rumpold) i Henryk VIII Wróbel (1369–1378)
Henryk VII Średni (Rumpold) (1378–1395)
Henryk VIII Wróbel (1395–1397)
Konrad II Siwy (1397–1403)
Konrad III Stary (1403–1412/3)
Konrad IV Starszy i Konrad V Kącki (Kantner) (1412/3–1416)
Konrad V Kącki (Kantner), Konrad VI Dziekan i Konrad VIII Młody (1416–1427)
Konrad VIII Młody (1427–1446)
Konrad VII Biały (1446–1450)
Konrad IX Czarny i Konrad X Biały (1450–1452)
Konrad X Biały (1452–1489)
Maciej Korwin (1489–1490)
Konrad X Biały (1490–1492)
do korony czeskiej (1492–1495)
Wiktoryn (1495–1498)
Henryk I Starszy (1495–1498)
Jerzy I (1498–1502)
Albrecht (1498–1511)
Karol I (1498–1520)
Jan Thurzon (ok. 1520–?)

Żagań

Przemko ścinawski (1278–1284) Konrad II Garbaty (1289–1299) Henryk III (1299–1300) Konrad II Garbaty (1300–1304) Henryk III (1304–1309) Henryk IV Wierny, Bolesław I, Konrad I (1309–1312) Henryk IV Wierny, Jan i Przemko (1312–1317) Henryk IV Wierny i Przemko (1317–1321) Henryk IV Wierny (1321–1342) Henryk V Żelazny (1342–1369) Henryk VI żagański, Henryk VII Średni (Rumpold) i Henryk VIII Wróbel (1369–1378) Henryk VI Starszy (1378–1393) Jadwiga legnicka (1393–1403) Jan I, Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold i Wacław (1403–1412/3) Jan I (1412/3–1439) Scholastyka saska (1439–1463) Baltazar, Rudolf, Wacław i Jan II Szalony (1439–1449) Baltazar i Rudolf (1449–1454) Baltazar (1454–1461) Jan II Szalony (1461–1467) Baltazar (1468–1472) Jan II Szalony (1472) pod rządami Wettinów (1472–1553) Jerzy Fryderyk Hohenzollern (1553–1558) Baltazar von Wallenstein (1558–1562) Zygfryd von Wallenstein (1562–1597) Anzelm von Wallenstein (1597–1601) do korony czeskiej (1601–1627) Albrecht Wacław Euzebiusz von Wallenstein (1627–1634) do korony czeskiej (1634–1646) Wacław Franciszek Euzebiusz von Lobkowitz (1646–1677) Ferdynand August Leopold von Lobkowitz (1677–1715) Filip Hiacynt von Lobkowitz (1715–1734) Wacław Ferdynand Karol von Lobkowitz (1734–1739) Ferdynand Filip Józef von Lobkowitz (1734–1784) Józef Franciszek Maksymilian von Lobkowitz (1784–1785) Fryderyk Ludwik Hohenlohe (1785) Piotr Biron (1785–1800) Wilhelmina żagańska (1800–1839) Paulina żagańska (1839–1845) Dorota de Talleyrand-Périgord (1845–1861) Ludwik Napoleon de Talleyrand-Périgord (1861–1898) Boson I de Talleyrand-Périgord (1898–1906) Hélie de Talleyrand-Périgord (1906–1910) Howard Maurice de Talleyrand-Périgord (1910–1929) Boson II de Talleyrand-Périgord Valencay (1929–1935) władze III Rzeszy skonfiskowały Żagań (1935)
Zielona Góra i Kożuchów	Henryk VIII Wróbel (1378–1397) Katarzyna opolska (1397–1420) do Głogowa (1420)
Krosno	Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold i Wacław (1412/3–1417/8) Wacław (1417/8–1430/1) do Głogowa (1430/1–1482) do Brandenburgii (od 1482)
Szprotawa	Henryk VIII Wróbel (1378–1397) Ruprecht I legnicki (1397–1401) Jan I, Henryk IX Starszy, Henryk X Młodszy Rumpold i Wacław (1401–1412/3) do Głogowa (1412/3)
Przewóz	Henryk I jaworski (1319–1337) Jan I (1413–1439) Baltazar, Rudolf, Wacław i Jan II Szalony (1439–1449) Wacław (1449–1472)

Oleśnica

Henryk III (1293–1309)
Henryk IV Wierny, Bolesław I, Konrad I (1309–1312)
Bolesław I, Konrad I (1312–1313)
Bolesław I (1313–1320/1)
Konrad I (1320/1–1366)
Konrad II Siwy (1366–1403)
Konrad III Stary (1403–1412/3)
Konrad IV Starszy i Konrad V Kącki (Kantner) (1412/3–1416)
Konrad V Kącki (Kantner), Konrad VI Dziekan i Konrad VIII Młody (1416–1427)
Konrad IV Starszy (1416–1447)
Konrad V Kącki (Kantner) (1427–1439)
Konrad VII Biały (1439–1450)
Konrad IX Czarny i Konrad X Biały (1450–1452)
Konrad IX Czarny (1452–1471)
Małgorzata (Oleśnica i Bierutów) (1471–1475)
Barbara oleśnicka (1475–1478)
Konrad X Biały (1478–1489)
Maciej Korwin (1489–1490)
Konrad X Biały (1490–1492)
do korony czeskiej (1492–1495)
Wiktoryn (1495–1498)
Henryk I Starszy (1495–1498)
Jerzy I (1498–1502)
Albrecht (1498–1511)
Karol I (1498–1536)
Henryk II (1536–1548)
Jerzy II (1536–1553)
Joachim (1536–1553)
Jan (1536–1565)
Henryk III (1548–1553)
Karol Krzysztof (1565–1569)
Henryk III (1569–1587)
Karol II (1569–1617)
Henryk Wacław (1617–1639)
Karol Fryderyk I (1617–1647)
Sylwiusz Nemrod (1647–1664)
Karol Ferdynand (1664–1668)
Sylwiusz Fryderyk (1668–1697)
Chrystian Ulryk (1697–1704)
Karol Fryderyk II (1704–1745)
Karol Chrystian Erdmann (1745–1792)
Fryderyk August Welf (1792–1805)
Fryderyk Wilhelm (1805–1815)
Karol IV (1815–1826)
Wilhelm (1826–1884)
Szczodre własnością króla saskiego, Oleśnica i Bierutów wydzielone jako księstwo dla następcy tronu niemieckiego (od 1884)
Ernest August III (1913–1918)
część Niemiec (1918–1926)
Wilhelm von Hohenzollern (1926–1945)

Wołów

Małgorzata (1439–1449)
Konrad VII Biały (1449–1450)
Konrad IX Czarny i Konrad X Biały (1450–1452)
Konrad X Biały (1452–1489)
Maciej Korwin (1489–1490)
Konrad X Biały (1490–1492)
Kazimierz II (1493–1528)
Karol I Podiebradowicz (1504–1517)
Jan II Dobry (1517–1532)
Fryderyk II (1540–1547)
Jerzy II (1547–1586)
Joachim Fryderyk i Jan Jerzy (1586–1592)
Joachim Fryderyk (1592–1602)
książęta brzescy (1602–1654)
Chrystian (1654–1672)
Ludwika Anhalcka (1672–1680)
połączenie z domeną cesarską (od 1680)

Kontrola autorytatywna (osoba):