Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi

Wygląd przypnij ukryj Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi

Kardynał diakon

Data i miejsce urodzenia	18 czerwca 1743 Rzym
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 1790 Bagni di Lucca
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania	1785-1789
Protodiakon
Okres sprawowania	1798-1790

Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	17 lipca 1775
Kościół tytularny	S. Maria in Via Lata

Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (ur. 18 czerwca 1743 w Rzymie, zm. 9 sierpnia 1790 w Bagni di Lucca) – włoski kardynał.

Życiorys

Był synem Gaetano Boncompagniego i Laury Chigi. Studiował na Sapienzy, gdzie w 1765 uzyskał doktorat z prawa. W maju 1754 Benedykt XIV nadał mu beneficja w diecezjach Aquino i Sora, wobec rezygnacji kardynała Carafy. Po ukończeniu studiów Ludovisi został szambelanem Jego Świątobliwości i referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej. Od 1766, z przerwami, pełnił misje legackie w Bolonii. Będąc członkiem Komisji ds. Wodnych i badając przebieg rzeki Pad, opracował nowy system podatkowy, na podstawie prawa własności. Pomysł ten wzbudził sprzeciw arystokracji i został zablokowany, lecz gdy Ludovisi został sekretarzem stanu, to idea została przywrócona.

17 lipca 1775 został kreowany kardynałem in pectore. Jego nominacja została ogłoszona na konsystorzu 13 listopada tr., gdzie otrzymał diakonię S. Maria in Portico Campitelli. Został także prefektem Świętej Konsulty, a następnie pełnił misje legackie w Bolonii. 29 czerwca 1785 został mianowany sekretarzem stanu, lecz musiał zrezygnować 30 września 1789, ze względu na słabe zdrowie. Był protektorem zakonu kapucynów oraz kardynałem protodiakonem od 1789 do śmierci.

Bibliografia

Boncompagni-Ludovisi, Ignazio Gaetano. The Cardinals of the Holy Roman Church. . (ang.).\

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej

Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644)	Girolamo Dandini (1551–1555) Carlo Borromeo (1560–1565) Tolomeo Gallio (1565–1566) Girolamo Rusticucci (1566–1572) Tolomeo Gallio (1572–1585) Decio Azzolini (1585–1587) Antonio Maria Graziani (1587–1590) Giovanni Andrea Caligari (1590–1591) Pierbenedetto Peretti (1592–1593) Pietro Aldobrandini i Cinzio Passeri Aldobrandini (1593–1605) Roberto Ubaldini (1605) Erminio Valenti (1605) Lanfranco Margotti (1605–1611) i Martino Malacrida (1605–1608) Porfirio Feliciani (1611–1621) i Giovanni Battista Perugini (1611–1614) Giovanni Battista Agucchi (1621–1623) Lorenzo Magalotti (1623–1628) Lorenzo Azzolini (1628–1632) Pietro Benessa (1632–1634) Francesco Adriano Ceva (1634–1643) Giovanni Battista Spada (1643–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829)	Giovanni Giacomo Panciroli (1644–1651) Fabio Chigi (1651–1655) Giulio Rospigliosi (1655–1667) Decio Azzolini (1667–1669) Federico Borromeo (1670–1673) Francesco Nerli (1673–1676) Alderano Cibo (1676–1689) Giambattista Rubini (1689–1691) Fabrizio Spada (1691–1700) Fabrizio Paolucci (1700–1721) Giorgio Spinola (1721–1724) Fabrizio Paolucci (1724–1726) Nicolò Maria Lercari (1726–1730) Antonio Banchieri (1730–1733) Giuseppe Firrao (1733–1740) Silvio Valenti Gonzaga (1740–1756) Alberico Archinto (1756–1758) Luigi Maria Torregiani (1758–1769) Lazzaro Opizio Pallavicini (1769–1785) Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1785–1789) Francesco Saverio de Zelada (1789–1796) Ignazio Busca (1796–1797) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1797–1799) Ercole Consalvi (1800–1806) Filippo Casoni (1806–1808) Giuseppe Maria Doria Pamphili (1808) Bartolomeo Pacca (1808–1814) Ercole Consalvi (1814–1823) Giulio Maria della Somaglia (1823–1828) Tommaso Bernetti (1828–1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829)	Giuseppe Albani (1829–1830) Tommaso Bernetti (1831–1836) Luigi Lambruschini (1836–1846) Tommaso Pasquale Gizzi (1846–1847) Gabriele Ferretti (1847–1848) Giuseppe Bofondi (1848) Giacomo Antonelli (1848) Antonio Francesco Orioli (1848, ad interim) Giovanni Soglia Ceroni (1848) Giacomo Antonelli (1848–1876) Giovanni Simeoni (1876–1878) Alessandro Franchi (marzec–lipiec 1878) Lorenzo Nina (1878–1880) Lodovico Jacobini (1880–1887) Mariano Rampolla del Tindaro (1887–1903) Rafael Merry del Val (1903–1914) Domenico Ferrata (1914) Pietro Gasparri (1914–1930) Eugenio Pacelli (1930–1939) Luigi Maglione (1939–1944) Pius XII (1944–1958) Domenico Tardini (1958–1961) Amleto Giovanni Cicognani (1961–1969) Jean-Marie Villot (1969–1979) Agostino Casaroli (1979–1991) Angelo Sodano (1991–2006) Tarcisio Bertone (2006–2013) Pietro Parolin (od 2013)

↑ w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII

Protodiakoni Kolegium Kardynalskiego

Do roku 1378

Giovanni (ok. 1073–1121)
Gregorio (1121–1130)
Roman (1130–1135)
Gregorio Tarquini (1135–1145)
Guido Pisano (1145–1149)
Odone Bonecase (1149–1162)
Rodolfo (1162–1167?)
Giacinto Boboni (1167?–1191)
Graziano da Pisa (1191–1205)
Gerardo (kardynał S. Adriano) (1205–1208)
Gregorio Carelli (1208–1211)
Giovanni Conti di Segni (1211–1213)
Guido Pierleone (1213–1221)
Ottaviano Conti di Segni (1221–1234)
Rainiero da Viterbo (1234–1250)
Gil Torres (1250–1254)
Riccardo Annibaldi (1254–1276)
Giovanni Gaetano Orsini (1276–1277)
Giacomo Savelli (1277–1285)
Goffredo da Alatri (1285–1287)
Matteo Orsini Rosso (1287–1305)
Napoleone Orsini Frangipani (1305–1342)
Raymond Guillaume des Farges (1342–1346)
Gaillard de la Mothe (1346–1356)
Guillaume de la Jugié (1356–1368)
Nicolas de Besse (1368–1369)
Pierre Roger de Beaufort (1369–1370)
Rinaldo Orsini (1370–1374)
Hugues de Saint-Martial (1374–1378)

Wielka schizma

Obediencja rzymska	Galeotto Tarlati de Petramala (1378–1387) Tommaso Orsini (1387–1390) Francesco Renzio (1390) Marino Bulcani (1390–1394) Ludovico Fieschi (1394–1404) Rinaldo Brancaccio (1404–1408) Giacopo del Torso (1408–1414) Pietro Morosini (1414–1415)
Obediencja awiniońska	Hugues de Saint-Martial (do 1403) Pierre de Vergne (1403) Amadeo di Saluzzo (1403–1408) Carlos Jordán de Urriés y Pérez Salanova (1408–1417)
Obediencja pizańska	Amadeo di Saluzzo (1408–1419)

Od 1415

Amadeo di Saluzzo (1415–1419)
Ludovico Fieschi (1419–1423)
Rinaldo Brancaccio (1423–1427)
Alfonso Carrillo de Albornoz (1427–1434)
Lucido Conti (1434–1437)
Prospero Colonna (1437–1463)
Rodrigo Borgia (1463–1471)
Francesco Todeschini-Piccolomini (1471–1503)
Raffaele Sansoni Riario (1503)
Giovanni Colonna (1503–1508)
Giovanni de’ Medici (1508–1513)
Alessandro Farnese (1513)
Federico di Sanseverino (1513–1516)
Alessandro Farnese (1516–1519)
Ippolito d’Este (1519–1520)
Amanieu d’Albret (1520)
Marco Cornaro (1520–1523)
Sigismondo Gonzaga (1523–1525)
Innocenzo Cibo (1525–1550)
Francesco Pisani (1550–1555)
Ercole Gonzaga (1555–1556)
Girolamo Doria (1556–1558)
Odet de Coligny de Châtillon (1558–1563)
Alessandro Farnese (1563–1564)
Guido Ascanio Sforza (1564)
Giulio Feltre della Rovere (1564–1566)
Innocenzo Ciocchi del Monte (1566–1577)
Ludovico d’Este (1577–1586)
Ferdynand I Medyceusz (1586–1588)
Andreas von Österreich (1588–1600)
Francesco Sforza di Santa Fiora (1600–1617)
Alessandro Peretti de Montalto (1617–1620)
Odoardo Farnese (1620–1621)
Andrea Baroni Peretti (1621)
Alessandro d’Este (1621–1623)
Carlo Emmanuele Pio (1623–1626)
Maurycy Sabaudzki (1626–1642)
Carlo de’ Medici (1642–1644)
Antonio Barberini (1644–1653)
Giangiacomo Teodoro Trivulzio (1653–1655)
Giulio Gabrielli (1655–1656)
Jules Mazarin (1656–1661)
Virginio Orsini (1661–1666)
Rinaldo d’Este (1666–1668)
Giovanni Stefano Donghi (1668–1669)
Francesco Maidalchini (1669–1689)
Nicolò Acciaioli (1689)
Urbano Sacchetti (1689–1693)
Benedetto Pamphili (1693–1730)
Lorenzo Altieri (1730–1741)
Carlo Maria Marini (1741–1747)
Alessandro Albani (1747–1779)
Domenico Orsini d’Aragona (1779–1789)
Andrea Negroni (1789)
Ignazio Gaetano Boncompagni-Ludovisi (1789–1790)
Gregorio Antonio Maria Salviati (1790–1794)
Vincenzo Maria Altieri (1794–1798)
Antonio Maria Doria Pamphili (1798–1821)
Fabrizio Dionigi Ruffo (1821–1827)
Giuseppe Albani (1827–1834)
Agostino Rivarola (1834–1842)
Tommaso Riario Sforza (1842–1857)
Ludovico Gazzoli (1857–1858)
Giuseppe Ugolini (1858–1867)
Giacomo Antonelli (1867–1876)
Prospero Caterini (1876–1881)
Teodolfo Mertel (1881–1899)
Luigi Macchi (1899–1907)
Andreas Steinhuber (1907)
Francesco Segna (1907–1911)
Francesco Salesio della Volpe (1911–1916)
Gaetano Bisleti (1916–1928)
Camillo Laurenti (1928–1935)
Camillo Caccia Dominioni (1935–1946)
Nicola Canali (1946–1961)
Alfredo Ottaviani (1961–1967)
Arcadio María Larraona (1967–1969)
William Theodore Heard (1969–1970)
Antonio Bacci (1970–1971)
Michael Browne (1971)
Federico Callori di Vignale (1971)
Charles Journet (1971–1973)
Pericle Felici (1973–1979)
Sergio Pignedoli (1979–1980)
Umberto Mozzoni (1980–1983)
Opilio Rossi (1983–1987)
Giuseppe Caprio (1987–1990)
Aurelio Sabattani (1990–1993)
Duraisamy Simon Lourdusamy (1993–1996)
Eduardo Martínez Somalo (1996–1999)
Pio Laghi (1999–2002)
Luigi Poggi (2002–2005)
Jorge Medina Estévez (2005–2007)
Darío Castrillón Hoyos (2007–2008)
Agostino Cacciavillan (2008–2011)
Jean-Louis Tauran (2011–2014)
Renato Raffaele Martino (od 2014)

Kontrola autorytatywna (osoba):