Benedetto Pamphili

Benedetto Pamphilj
	Kardynał diakon
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1653 ; Rzym
Data i miejsce śmierci	22 marca 1730 ; Rzym
Miejsce pochówku	Kościół św. Agnieszki in Agone
	Prefekt Trybunału Sygnatury Łaski
Okres sprawowania	1685–1730
	Archiprezbiter bazyliki św. Jana na Lateranie
Okres sprawowania	1699–1730
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Diakonat	23 grudnia 1684
Prezbiterat	24 grudnia 1684
Kreacja kardynalska	1 września 1681; Innocenty XI
Kościół tytularny	S. Maria in Portico (22 września 1681); S. Cesareo in Palatio (30 kwietnia 1685); Santa Maria in Cosmedin (30 września 1686); S. Agata in Suburra (17 maja 1688); S. Maria in Via Lata (22 grudnia 1693)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Benedetto Pamphilj lub Pamphili (ur. 25 kwietnia 1653 w Rzymie, zm. 22 marca 1730 tamże) − włoski kardynał Kościoła katolickiego nominowany przez Innocentego XI. Syn byłego kardynała Camilla Pamphilego oraz Olimpii Aldobrandini, prabratanek papieża Innocentego X.

Życiorys

W młodości wstąpił do zakonu joannitów i w wieku 25 lat został wielkim przeorem tego zakonu w Rzymie. Papież Innocenty XI na konsystorzu 1 września 1681 mianował go kardynałem diakonem. Dopiero trzy lata później, 24 grudnia 1684 przyjął święcenia kapłańskie. Od 22 marca 1685 był prefektem Trybunału Sygnatury Łaski.

Za pontyfikatu Aleksandra VIII pełnił w Bolonii funkcję legata. W latach 1694–1699 był archiprezbiterem bazyliki Matki Bożej Większej, a od kwietnia 1699 archiprezbiterem bazyliki św. Jana na Lateranie. Uczestniczył w obchodach Roku Jubileuszowego 1700. Jako kardynał protodiakon (od 22 grudnia 1693) koronował papieży Klemensa XI w 1700, Innocentego XIII w 1721 i Benedykta XIII w 1724. Od 1704 pełnił urząd bibliotekarza Świętego Kościoła Rzymskiego.

Był kolekcjonerem i patronem artystów, zwłaszcza muzyków (pisał libretta dla Alessandra Scarlattiego i Georga Friedricha Händla). Zmarł w trakcie sediswakancji po śmierci papieża Benedykta XIII.

Bibliografia

Pamphilj, O.S.Io.Hieros., Benedetto. The Cardinals of the Holy Roman Church. . (ang.).

Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości	Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Antoniotto Pallavicini (1491?–1493) Giovanni Antonio Sangiorgio (1493–1509) Leonardo Grosso della Rovere (1509–1520) Lorenzo Campeggio (1520–1539) Giacomo Simoneta (1539–1539) Bartolomeo Guidiccioni (1540–1549) Girolamo Verallo (1550–1555) Fabio Mignanelli (1555–1557) Antonio Trivulzio (1557–1559) Giacomo Puteo (1559–1563) Ludovico Simonetta (1563–1568) Gianpaolo Della Chiesa (1568–1575) Alessandro Sforza (1575–1581) Alessandro Riario (1581–1585) Giovanni Battista Castrucci (1585–1595) Bartolomeo Ferratini, proprefekt (1595–1599) Cinzio Passeri Aldobrandini (1599–1610) Maffeo Barberini (1610–1623) Berlinghiero Gessi, proprefekt (1623–1623) Francesco Barberini (1623–1628) Antonio Barberini (1628–1633) Berlinghiero Gessi (1633–1639) Francesco Barberini (1639–1640) Giulio Cesare Sacchetti (1640–1661) Flavio Chigi (1661–1693) Fulvio Astalli, proprefekt (1693–1696) Giovanni Giacomo Cavallerini (1696–1699) Fabrizio Spada, proprefekt (1699–1700), prefekt (1700–1717) Bernardino Scotti, proprefekt (1717–1718), prefekt (1718–1726) Lorenzo Corsini (1726–1730) Alamanno Salviati (1730–1733) Neri Maria Corsini (1733–1769) Andrea Corsini (1769–1795) Leonardo Antonelli (1795–1801) Ercole Consalvi (1801–1817) Antonio Dugnani (1817–1818) Diego Innico Caracciolo (1818–1820) Giovanni Battista Quarantotti (1820–1820) Wakat (1820–1825) Giuseppe Spina (1825–1828) Giovanni Francesco Falzacappa (1828–1840) Antonio Domenico Gamberini (1840–1841) Vincenzo Macchi (1841–1854) Mario Mattei (1854–1858) Pietro Marini (1858–1863) Camillo di Pietro (1863–1867) Carlo Sacconi (1867–1877) Teodolfo Mertel (1877–1878) Carlo Luigi Morichini (1878–1879) Wakat (1879–1884) Luigi Serafini (1884–1885) Isidoro Verga (1885–1888) Luigi Pallotti (1889–1890)
Prefekci Sygnatury Łaski	Antoniotto Pallavicini (1491–1503) Giovanni Antonio Sangiorgio (1503–1504) Clemente Grosso della Rovere (1504–1504) Galeotto Franciotti della Rovere (1504–1508) Pietro Accolti, główny referendarz (1508–1511), prefekt (1511–1532) Paolo Emilio Cesi (1532?–1537) Giacomo Simoneta (1537–1539) Pierpaolo Parisio (1539–1545) Niccolò Ardinghelli (1545–1547) Bartolomeo Guidiccioni (1547–1549) Francesco Sfondrati (1550–1550) Giovanni Angelo Medici (1550–1559) Vitellozzo Vitelli (1560–1568) Gianantonio Capizucchi (1568–1569) Antonio Carafa (1569–1591) Paolo Emilio Sfondrati (1591–1618) Scipione Caffarelli-Borghese (1618–1633) Antonio Barberini (1633–1667) Camillo Francesco Maria Pamphili, proprefekt (1645–1647) Giacomo Rospigliosi (1667–1684) Benedetto Pamphili (1685–1730) Antonio Felice Zondadari (1730–1737) Giuseppe Firrao (1737–1744) Prospero Colonna di Sciarra (1744–1765) Giovanni Costanzio Caracciolo (1765–1780) Gregorio Antonio Maria Salviati (1780–1794) Wakat (1794–1826) Giovanni Caccia-Piatti (1826–1833) Luigi Bottiglia Savoulx (1834–1836) Francesco Tiberi Contigliano (1837–1839)
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908)	Vincenzo Vannutelli (1908–1914) Michele Lega (1914–1920) Augusto Silj (1920–1926) Francesco Ragonesi (1926–1931) Bonaventura Cerretti (1931–1933) Enrico Gasparri (1933–1946) Massimo Massimi (1946–1954) Giuseppe Bruno (1954–1954) Gaetano Cicognani proprefekt (1954–1959) Francesco Roberti (1959–1969) Dino Staffa (1969–1977) Pericle Felici (1977–1982) Aurelio Sabattani, proprefekt (1982–1983) prefekt (1983–1988) Achille Silvestrini (1988–1991) Gilberto Agustoni, proprefekt (1992–1994), prefekt (1994–1998) Zenon Grocholewski (1998–1999) Mario Francesco Pompedda (1999–2004) Agostino Vallini (2004–2008) Raymond Leo Burke (2008–2014) Dominique Mamberti (od 2014)