Temat Günter Verheugen to temat, który w ostatnich latach wzbudził duże zainteresowanie i wpływ na społeczeństwo. Od momentu powstania Günter Verheugen był przedmiotem debaty, badań i analiz w różnych dziedzinach, czy to w polityce, kulturze, nauce czy technologii. Günter Verheugen udało się przyciągnąć uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa, generując szeroką gamę opinii i stanowisk na temat jego znaczenia, implikacji i reperkusji dla społeczeństwa. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ i znaczenie Günter Verheugen w różnych kontekstach, identyfikując jego trendy i możliwe prognozy na przyszłość.
![]() Günter Verheugen (2019) | |
Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1944 |
---|---|
Komisarz UE ds. rozszerzenia | |
Okres |
od 13 września 1999[1] |
Następca | |
Komisarz UE ds. przedsiębiorstw i przemysłu | |
Okres |
od 22 listopada 2004 |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Günter Verheugen (ur. 28 kwietnia 1944 w Bad Kreuznach[2]) – niemiecki polityk, poseł do Bundestagu, w latach 1999–2010 członek Komisji Europejskiej.
Od 1963 praktykował w redakcji jednej z gazet. W latach 1965–1969 studiował historię, socjologię i nauki polityczne na uniwersytetach w Kolonii i Bonn[3]. Pracował następnie w administracji rządowej, kierując wydziałami resortów spraw wewnętrznych i spraw zagranicznych. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Wolnej Partii Demokratycznej. Był federalnym dyrektorem partii (1977–1978) i jej sekretarzem generalnym (1978–1982)[3].
W 1982 przeszedł do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec[2], gdy FDP opuściła koalicję rządową kanclerza federalnego Helmuta Schmidta. Pełnił funkcje rzecznika partii (1986–1987), redaktora naczelnego związanej z nią gazety „Vorwärts” (1987–1989) i federalnego dyrektora SPD (1993–1995)[2]. W 1983 po raz pierwszy objął mandat posła do Bundestagu, zasiadając w niższej izbie niemieckiego parlamentu do 1999[2].
W 1999 dołączył do Komisji Europejskiej kierowanej przez Romano Prodiego. Objął w niej stanowisko komisarza do spraw rozszerzenia[3], brał aktywny udział w negocjacjach zakończonych w 2004 akcesją do Unii Europejskiej dziesięciu nowych państw członkowskich. W 2004 pozostał w składzie KE pod przywództwem José Durão Barroso jako jej wiceprzewodniczący oraz komisarz do spraw przedsiębiorstw i przemysłu[3]. Funkcję tę pełnił do 2010.
Odznaczony m.in. Orderem za Wybitne Zasługi (Słowenia, 2004)[4] czy Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi RP (Polska, 2009)[5]. Wyróżniony tytułami Człowieka Roku tygodnika „Wprost” (2002, wspólnie z Leszkiem Millerem) i Człowieka Roku „Gazety Wyborczej” oraz honorowego obywatela Ostródy (2009)[6].