W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Charlie McCreevy i odkryjemy wszystkie jego aspekty. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji, Charlie McCreevy odegrał kluczową rolę w różnych obszarach codziennego życia. W kolejnych kilku linijkach szczegółowo przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo, kulturę i technologię, a także wyzwania i możliwości, jakie stwarza na przyszłość. Mamy nadzieję, że poprzez głęboką i przemyślaną analizę rzucimy światło na ten temat i dostarczymy unikalnych spostrzeżeń, które zachęcą do refleksji i debaty.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
30 września 1949 |
---|---|
Komisarz UE ds. rynku wewnętrznego i usług | |
Okres |
od 22 listopada 2004 |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister finansów Irlandii | |
Okres |
od 28 czerwca 1997 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Charles (Charlie) McCreevy, irl. Cathal Mac Riabhaigh (ur. 30 września 1949[1] w Sallins[2]) – irlandzki polityk i ekonomista, długoletni Teachta Dála, minister, w latach 2004–2010 komisarz Unii Europejskiej ds. rynku wewnętrznego i usług.
Absolwent studiów ekonomicznych na University College Dublin. Uzyskał uprawnienia dyplomowanego księgowego, podejmując praktykę w zawodzie[2]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach partii Fianna Fáil. W latach 1979–1985 zasiadał w radzie hrabstwa Kildare[2].
W 1977 po raz pierwszy został wybrany do Dáil Éireann. Reelekcję do niższej izby irlandzkiego parlamentu uzyskiwał w wyborach w 1981, lutym 1982, listopadzie 1982, 1987, 1989, 1992, 1997 i 2002. Reprezentował okręg wyborczy Kildare, a od 1997 okręg wyborczy Kildare North[3]. Od lutego 1992 do stycznia 1993 był ministrem zabezpieczenia społecznego[1]. Został następnie ministrem turystyki, transportu i komunikacji, po czym jeszcze w tym samym miesiącu stanął na czele zreorganizowanego ministerstwa turystyki i handlu. Funkcję tę pełnił do grudnia 1994, od listopada tegoż roku przez miesiąc odpowiadał również za resort przedsiębiorczości i zatrudnienia[4]. W czerwcu 1997 powrócił w skład rządu jako minister finansów. Stanowisko to zajmował nieprzerwanie do września 2004[1].
Zrezygnował w związku z nominację w skład Komisji Europejskiej, na czele której stanął José Manuel Barroso. Od listopada 2004 do lutego 2010 pełnił w niej funkcję komisarza UE ds. rynku wewnętrznego i usług[2].