W dzisiejszym świecie Tomasz Grodzki to temat, który wywołuje duże zainteresowanie i dyskusję wśród ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w społeczeństwie, wpływ na historię czy wpływ na kulturę, Tomasz Grodzki jest aspektem, którego nie można przeoczyć. Z biegiem czasu Tomasz Grodzki ewoluował i zyskał nowe wymiary, co wzbudziło większe zainteresowanie naukowców, specjalistów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty Tomasz Grodzki, jego znaczenie i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
![]() Tomasz Grodzki (2019) | |
Data i miejsce urodzenia |
13 maja 1958 |
---|---|
Marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej | |
Okres |
od 12 listopada 2019 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Tomasz Paweł Grodzki (ur. 13 maja 1958 w Szczecinie[1]) – polski lekarz, chirurg i polityk, profesor nauk medycznych, senator IX, X i XI kadencji, w latach 2019–2023 marszałek Senatu X kadencji.
Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinie (1977) oraz Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie (1983). Na tej samej uczelni uzyskiwał stopnie naukowe doktora w 1991 (na podstawie pracy pt. Ocena wpływu całkowitego wycięcia opłucnej ściennej na czynność wentylacyjną z powodu nawrotowej odmy samoistnej, której promotorem był Andrzej Sedlaczek) i doktora habilitowanego w 2003 (w oparciu o rozprawę zatytułowaną Ocena wybranych parametrów czynności układu oddechowego po operacji wycięcia płata w porównaniu do wycięcia segmentu płucnego z zastosowaniem badań radioizotopowych). W 2010 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych[2].
Jako nauczyciel akademicki związany z Wydziałem Lekarskim Pomorskiej Akademii Medycznej i następnie Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego. W 2007 objął stanowisko profesorskie na tej uczelni. Specjalizację zawodową II stopnia uzyskał w 1991 z chirurgii klatki piersiowej. Zajął się także transplantologią. Jest członkiem różnych krajowych i międzynarodowych organizacji zrzeszających chirurgów, m.in. jako pierwszy Polak został przyjęty do American Association for Thoracic Surgery[3]. Podjął praktykę w Specjalistycznym Szpitalu im. prof. Alfreda Sokołowskiego w Szczecinie, w 1995 został ordynatorem oddziału torakochirurgii, a w 1998 dyrektorem tej placówki (pełnił tę funkcję do 2016[1]). Między 2004 a 2018 wypromował dziewięcioro doktorów[4].
W czasie studiów należał do Socjalistycznego Związku Studentów Polskich; jako przedstawiciel rady uczelnianej tej organizacji zasiadał w komisji opiniującej w sprawach zatrudnienia absolwentów Pomorskiej Akademii Medycznej[5]. W wyborach samorządowych w 2006[6], 2010[7] i 2014[8] z listy Platformy Obywatelskiej (do której przystąpił) był wybierany na radnego szczecińskiej rady miejskiej. W 2014 kandydował do Parlamentu Europejskiego – zdobył 26 863 głosy, nie uzyskując mandatu[9].
W wyborach w 2015 wystartował do Senatu z ramienia Platformy Obywatelskiej w okręgu nr 97. Uzyskał mandat senatora IX kadencji, otrzymując 69 887 głosów[10].
We wrześniu 2019 Małgorzata Kidawa-Błońska ogłosiła go kandydatem Koalicji Obywatelskiej na ministra zdrowia po ewentualnej wygranej w wyborach parlamentarnych zarządzonych na ten sam rok[11]. W wyborach w tym samym roku uzyskał senacką reelekcję, zdobywając 149 245 głosów[12].
8 listopada 2019 został ogłoszony kandydatem Koalicji Obywatelskiej, Polskiego Stronnictwa Ludowego i Lewicy na stanowisko marszałka Senatu X kadencji[13][14]. 12 listopada 2019 większością 51 głosów został wybrany na marszałka Senatu X kadencji[15][16][17].
W 2023 uzyskał reelekcję do Senatu; kandydował z ramienia KO w dotychczasowym okręgu, otrzymując 181 895 głosów[18]. 20 grudnia 2023 objął funkcję przewodniczącego Grupy Senatorów Koalicji Obywatelskiej w Senacie XI kadencji[19].
W marcu 2021 przedstawiciele Prokuratury Regionalnej w Szczecinie wystąpili do Senatu z wnioskiem o uchylenie immunitetu marszałkowi, zamierzając następnie przedstawić mu zarzuty w związku z domniemanym, czterokrotnym przyjęciem korzyści majątkowych w 2006, 2009 i 2012[20]. Oskarżenia o korupcję zaczęły być formułowane wobec Tomasza Grodzkiego jeszcze w 2019, wkrótce po objęciu przez niego funkcji marszałka; wówczas Agnieszka Popiela zamieściła w mediach społecznościowych wpis, w którym stwierdziła, że miał on za przeprowadzenie operacji przyjąć łapówkę w wysokości 500 dolarów. Polityk zaprzeczał tym twierdzeniom i złożył prywatny akt oskarżenia przeciwko autorce wpisu, którą w marcu 2021 szczeciński sąd rejonowy nieprawomocnie uznał za winną zniesławienia, warunkowo umarzając postępowanie i zobowiązując do przeproszenia marszałka[21][22]. Wyrok ten został uchylony we wrześniu tego samego roku przez sąd okręgowy, a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania[23].
Tomasz Grodzki złożył również prywatne akty oskarżenia o zniesławienie przeciwko Tomaszowi Sakiewiczowi, który nazwał go „zwykłym łapówkarzem”[24], Samuelowi Pereirze oraz dziennikarzowi Radia Szczecin i „Gazety Polskiej”[25].
18 maja 2022 Senat nie wyraził zgody na pociągnięcie Tomasza Grodzkiego do odpowiedzialności karnej w sprawie zarzutów sformułowanych przez prokuratorów[26]. W styczniu 2024 poinformowano o skierowaniu w tej sprawie przez prokuratora regionalnego w Szczecinie aktu oskarżenia przeciwko 30 osobom; jednocześnie w komunikacie wskazano, że zdaniem prokuratora inicjatorem procederu (związanego z wpłatami na rzecz Fundacji Pomocy Transplantologii) miał być Tomasz Grodzki (któremu nie uchylono immunitetu i nie przedstawiono zarzutów)[27][28]. Były marszałek ponownie zaprzeczył tym zarzutom, uznając je za oparte na nieprawdziwych ustaleniach i motywowane politycznie[27][29]. W lutym 2024 prokurator wycofał złożony kilka miesięcy wcześniej drugi wniosek dotyczący uchylenia immunitetu[30][31].
Syn Stanisława i Aleksandry[32]. Żonaty z Joanną (okulistką), ma dwie córki[33].
W 2009 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[34], a w 2014 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[35]. W 2022 otrzymał Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy[36].
Został również uhonorowany tytułem Ambasadora Szczecina (2003)[37] oraz wyróżniony tytułem „Menedżer Rynku Zdrowia” (2013)[1]. Otrzymał tytuł Człowieka Roku „Gazety Wyborczej” (za 2020)[38].
Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2006 | Platforma Obywatelska | Rada Miasta Szczecin | nr 1 | 3448 (12,39%)![]() | |
2010 | 1927 (7,84%)![]() | ||||
2014 | Parlament Europejski VIII kadencji | nr 13 | 26 863 (4,61%)![]() | ||
2014 | Rada Miasta Szczecin | nr 1 | 2288 (10,15%)![]() | ||
2015 | Senat IX kadencji | nr 97 | 69 887 (36,35%)![]() | ||
2019 | Koalicja Obywatelska | Senat X kadencji | 149 245 (65,57%)![]() | ||
2023 | Senat XI kadencji | 181 895 (69,61%)![]() |