Chlorowodór
W dzisiejszym świecie Chlorowodór stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje w nauce, Chlorowodór przyciągnął uwagę i ciekawość wielu osób. Mając do odkrycia nieskończoną liczbę aspektów, ten artykuł ma na celu zagłębienie się w fascynujący świat Chlorowodór, analizując jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje w różnych obszarach. Idąc tym tropem, wyruszymy w podróż pełną odkryć i refleksji na temat Chlorowodór, próbując rzucić światło na jego znaczenie i możliwe implikacje w przyszłości.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
HCl | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
36,46 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
bezbarwny gaz o duszącym zapachu[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne aniony | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Chlorowodór, HCl – nieorganiczny związek chemiczny, połączenie chloru i wodoru. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, tworząc kwas solny (kwas chlorowodorowy) z wydzieleniem dużej ilości ciepła[1].
Otrzymywanie
Otrzymywany jest w wyniku działania kwasu siarkowego na chlorek sodu[1] (reakcja przebiega w dwóch etapach)[10]:
- pierwszy zachodzi w temperaturze pokojowej:
- H
2SO
4 + NaCl → HCl↑ + NaHSO
4
- H
- drugi zaś wymaga podgrzania do 800 °C:
- NaCl + NaHSO
4 → HCl↑ + Na
2SO
4
- NaCl + NaHSO
Synteza chlorowodoru może być zintegrowana z innymi procesami chemicznymi, np. chlorowaniem węglowodorów[1]. Źródłem szczególnie czystego chlorowodoru jest synteza z pierwiastków. Gazy do tej reakcji uzyskuje się podczas produkcji wodorotlenku sodu przez elektrolizę wodnego roztworu chlorku sodu. Wodór jest następnie spalany w chlorze z wykorzystaniem palników kwarcowych[11]:
- H
2 + Cl
2 → 2HCl
Właściwości
Właściwości fizyczne
W warunkach normalnych chlorowodór jest gazem, 1,27 raza cięższym od powietrza. Ciekły chlorowodór nie przewodzi prądu elektrycznego.
Rozpuszcza się bardzo dobrze w wodzie (770 g/l w 20 °C) i eterze dietylowym (220 g/l w 20 °C), w którym tworzy się +
Cl−
, a także w innych rozpuszczalnikach organicznych, np. benzenie (13,7 g/l w 25 °C). W rozpuszczalnikach mało polarnych nie ulega dysocjacji[2]. Roztwór chlorowodoru w acetonie i eterach ma jaskrawe żółte zabarwienie[potrzebny przypis].
Właściwości chemiczne
Suchy chlorowodór jest dużo mniej aktywny chemicznie, niż jego wodny roztwór, kwas solny. Nie reaguje z fosforem, siarką, węglem, żelazem, niklem oraz chromem; reaguje zaś z litowcami (metalami alkalicznymi), np.: litem, sodem, potasem[1]. W podwyższonej temperaturze reaguje także z innymi metalami[2].
Ciekły chlorowodór nie dysocjuje i jest mało reaktywny. Jako jeden z nielicznych chlorków metali, rozpuszcza się w nim chlorek cyny(IV) (bez dysocjacji)[2].
Zastosowanie
W przemyśle używany jest do produkcji kwasu solnego i niektórych syntez np. chlorku winylu z etynu[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 74, ISBN 83-7183-240-0.
- ↑ a b c d e Philip John Durrant, Bryl Durrant, Zarys współczesnej chemii nieorganicznej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, s. 1046–1047.
- ↑ Robert Anthony Robinson, Roger G. Bates, Dissociation constant of hydrochloric acid from partial vapor pressures over hydrogen chloride-lithium chloride solutions, „Anal. Chem.”, 43 (7), 1971, s. 969–970, DOI: 10.1021/ac60302a030.
- ↑ a b c d Lide 2009 ↓, s. 4-67.
- ↑ Lide 2009 ↓, s. 6-52.
- ↑ Lide 2009 ↓, s. 9-51.
- ↑ Chlorowodór, Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów (ang.).
- ↑ a b Chlorowodór (nr 26614) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Chlorowodór (nr 26614) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Stanisław Tołłoczko, Wiktor Kemula, Chemia nieorganiczna z zasadami chemii ogólnej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1954, s. 176.
- ↑ Włodzimierz Trzebiatowski, Chemia nieorganiczna, wyd. 8, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, s. 155.
Bibliografia
- David R. Lide (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).