Wikipedysta:81.163.203.86/brudnopis

W następnym artykule poznamy fascynujący świat Wikipedysta:81.163.203.86/brudnopis i wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania. Od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo – zagłębimy się w jego historię, praktyczne zastosowania i przyszłe implikacje. Co to jest Wikipedysta:81.163.203.86/brudnopis i dlaczego jest dziś istotny? Dołącz do nas w tej podróży przez jej wiele aspektów i odkryj, dlaczego Wikipedysta:81.163.203.86/brudnopis zasługuje na naszą uwagę i refleksję.

Maria Katarzyna Rehorowska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1934
Czarnorzeki

Nauczycielka polonistyki
(1954 - 1986)
Radna Miejska Stalowej Woli
(2002 - 2014)
Przynależność polityczna

LPR następnie PiS

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Krzyż Wolności i Solidarności Medal Stulecia Odzyskanej Niepodległości Medal „Pro Patria”

Maria Katarzyna Rehorowska – ur. 29 maja 1934 w Czarnorzekach k. Krosna, córka Aleksandra i Heleny Półchłopek. Polska nauczycielka polonistyki i działaczka społeczna.

Życiorys

Ukończyła Pomaturalną Szkołę Pedagogiczną w Przemyślu w 1953 i 1 lutego 1954 przybyła z nakazem pracy do Rozwadowa. Podjęła pracę jako nauczycielka w Szkole Podstawowej nr. 9 gdzie pracowała w latach 1954 – 1981. W 1980 ukończyła studia w Instytucie Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych przy Uniwersytecie Wrocławskim.

W 1980 założyła Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” w Szkole Podstawowej nr 9 w Stalowej Woli. Była członkinią Międzyszkolnej Komisji Zakładowej i prezydium Zarządu Regionu Ziemia Sandomierska. 13 grudnia 1981 internowana i umieszczona w areszcie śledczym w Nisku, a od 12 stycznia 1982 przebywała w ośrodku odosobnienia w m. Gołdap koło Suwałk, zwolniona 29 kwietnia 1982. Po powrocie z internowania z zakazem nauczania została zatrudniona w bibliotece w Szkole Podstawowej nr 2, gdzie pracowała do 1983. W marcu 1983 Sąd w Rzeszowie, stwierdził brak podstaw prawnych do przeniesienia z pierwotnego miejsca pracy, przywracając jej prawo nauczania. W latach 1983 – 1986 pracowała w Szkole Podstawowej w Brandwicy jako nauczycielka nauczania początkowego. Od 1986 na emeryturze, jednak ciągle zaangażowana w prace społeczne na rzecz Rozwadowa. W 1990 była współzałożycielką pierwszej niepaństwowej szkoły w południowej Polsce – Społecznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Stalowej Woli, której była pierwszym dyrektorem. W latach 1996 – 1997 była członkiem Komitetu Budowy Pomnika Jana III Sobieskiego w Rozwadowie. Pracowała w Regionalnej oraz Międzyszkolnej Komisji Oświaty i Wychowania NSZZ "S" w Stalowej Woli i Tarnobrzegu. Była zaangażowana w działalność Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii Matki Bożej Królowej Polski w Stalowej Woli. W latach 2002 – 2014 radna Rady Miejskiej w Stalowej Woli.

Inwigilacja

W okresie maj 1982 – marzec 1983, rozpracowywana przez SB Wydział V KW MO w Tarnobrzegu w sprawie o kryptonimie Związkowiec, następnie od lutego 1984 do września 1985 przez III Wydział RUSW w Stalowej Woli w sprawie o kryptonimie Działaczka.

Odznaczenia i wyróżnienia

Publikacje

Autorka książek.

  • Internowani w Gołdapi styczeń-lipiec 1982 (1998), ISBN 978-83-927957-2-8
  • Historia jednego gimnazjum nad Sanem Rozwadów 1944-1955 (1999), ISBN 83-88006-32-0
  • 310 lat Rozwadowa nad Sanem 1690-2000 (2000), ISBN 83-88006-98-3
  • Rozwadów nad Sanem i Charzewice w konspiracji antyniemieckiej i antysowieckiej (2005), ISBN 83-7300-569-2
  • Historia internowania kobiet w Gołdapi, pisana przez 28 lat 1982-2008 (2009),
  • Sto dwadzieścia pięć lat węzła Polskich Kolei Państwowych Rozwadów w kolejarskich wspomnieniach i dokumentach 1887-2012 (2012) ISBN 978-83-257-0622-7

Kontrowersje

Jako jedyna radna była przeciwna na sesji rady miejskiej Stalowej Woli nadaniu przedszkolu nr. 5 w osiedlu Rozwadów, imienia Juliana Tuwima. Argumentowała, że poeta urodził się w rodzinie żydowskiej, a jego rodzice są pochowani na kirkucie oraz, że w jego twórczości znalazły się wiersze wychwalające w Polsce po wojnie nowy socjalistyczny system.

Zaprotestowała też by Jan Brzechwa był patronem Przedszkola Nr 2, który wg. niej gloryfikował Stalina i nadanie jego imienia przedszkolu było by dowodem na to, że w Stalowej Woli żyje duch stalinizmu. W trakcie głosowania mimo zastrzeżeń zagłosowała jednak za.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Instytut Pamięcie Narodowej, Rehorowska Maria Katarzyna, „Encyklopedia Solidarności” .
  2. ↑ IPN Rehorowska Maria Katarzyna .
  3. ↑ Ośrodek Odosobnienia dla Internowanych Kobiet w Gołdapi – Encyklopedia Solidarności , web.archive.org, 5 sierpnia 2020 .
  4. ↑ „Medal Stulecia” dla Pani Marii Rehorowskiej , samorzad.pap.pl .
  5. ↑ Historia szkoły , spoleczna-stalowa.pl (ang.).
  6. ↑ a b c d Rehorowska Maria - Stalowka.NET , www.stalowka.net .
  7. ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej , katalog.bip.ipn.gov.pl .
  8. ↑ a b Stalowa Wola: „Medal Stulecia” dla Pani Marii Rehorowskiej , PAP MediaRoom portal. .
  9. ↑ a b Redakcja, Radna nie chce Żyda za patrona , Echo Dnia Podkarpackie, 18 maja 2008 .
  10. ↑ Redakcja, Radna Rehorowska: Brzechwa i Tuwim nie powinni być patronami przedszkoli , Nowiny, 27 lutego 2009 .


Kategoria:Uczestnicy wydarzeń Sierpnia 1980 Kategoria:Działacze Wolnych Związków Zawodowych Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita) Kategoria:Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa) Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności Kategoria:Odznaczeni Medalem Pro Patria Kategoria:Odznaczeni Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości Kategoria:Więźniowie polityczni w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1957–1989 Kategoria:Rozwadów (Stalowa Wola) Kategoria:Urodzeni w 1934