Obecnie Wikbold Dobilstein to temat, który zyskał duże znaczenie w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i dostępem do informacji coraz więcej osób interesuje się poznawaniem Wikbold Dobilstein i jego implikacjami w dzisiejszym świecie. Niezależnie od tego, czy chodzi o podejście historyczne, naukowe czy kulturowe, Wikbold Dobilstein poruszył wyobraźnię ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule zbadamy niektóre kluczowe aspekty Wikbold Dobilstein, od jego początków po obecny wpływ, w celu rzucenia światła na temat, który nadal jest przedmiotem debaty i refleksji.
| Data urodzenia |
26 stycznia 1312 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 lipca 1398 lub 1400 |
| Biskup chełmiński | |
| Okres sprawowania |
1363 – przed 1385 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Nominacja biskupia |
1363 |
| Sakra biskupia |
1363 |
Wikbold Dobilstein (ur. 26 stycznia 1312 w diecezji limburskiej, zm. 21 lipca 1398 lub 1400 w Kolonii) – biskup chełmiński, OT.
Początkowo duchowny świecki, następnie krzyżacki[1]. W latach 1352–1362 kapelan wielkiego mistrza krzyżackiego Winrycha von Kniprode. Nominowany przez papieża Urbana V na biskupa 24 marca 1363, w tym samym roku został konsekrowany. Wchodzi w spór z miastem Chełmża o dobra biskupie, który skończył się ugodą. W 1375 rycerz Jan z Kruszyn, porwał i więził biskupa przez 44 dni w Dobrzyniu oraz w miejscowości Słoszewy. Po tym zdarzeniu papież Grzegorz XI rzucił na porywacza klątwę, ten zaś w akcie skruchy ufundował wikarię przy kościele szpitalnym w Brodnicy. Niedługo potem biskup wyjechał w swoje rodzinne strony zdał diecezję kapitule, a w latach 1379-1380 wikaremu Janowi. Oficjalnie zdał biskupstwo między 1380-1385, używając tytułu biskupa chełmińskiego dożywotnio. Przed swoją śmiercią spisał testament przekazując legaty katedrze w Chełmży oraz kościołowi klasztornemu w Pelplinie. Pochowany w klasztorze Cystersów w Altenburgu[2]