Wasyl Stankowycz

Tym razem będziemy odkrywać fascynujący świat Wasyl Stankowycz. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Wasyl Stankowycz był przedmiotem badań, debat i podziwu. Niezależnie od tego, czy poprzez swój wkład w konkretną dziedzinę, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w historii, Wasyl Stankowycz pozostawił niezatarty ślad na świecie. W tym artykule zagłębimy się w głęboką i szczegółową analizę Wasyl Stankowycz, badając jego wiele aspektów i oferując nowe spojrzenie na jego dzisiejsze znaczenie. Przygotuj się na odkrycie wszystkiego, co warto wiedzieć o Wasyl Stankowycz!

Wasyl Stankowycz
Василь Станкович
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1946
Irszawa

Wzrost

170 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
srebro Meksyk 1968 szermierka
(floret druż.)
srebro Monachium 1972 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Hawana 1969 floret druż.
złoto Ankara 1970 floret druż.
złoto Wiedeń 1971 floret ind.
złoto Göteborg 1973 floret druż.
złoto Grenoble 1974 floret druż.
srebro Hawana 1969 floret ind.
srebro Budapeszt 1975 floret druż.
brąz Wiedeń 1971 floret druż.
Multimedia w Wikimedia Commons

Wasyl Wasylowycz Stankowycz (ukr. Василь Васильович Станкович, ros. Василий Васильевич Станкович, Wasilij Wasiljewicz Stankowicz; ur. 25 kwietnia 1946 w Irszawie[1]) – ukraiński florecista reprezentujący ZSRR, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Meksyku w 1968 roku reprezentacja ZSRR w składzie: Jurij Sisikin, Wiktor Putiatin, Wasyl Stankowycz, Jurij Szarow i Gierman Swiesznikow zdobyła drużynowo srebrny medal. W zawodach indywidualnych zajął dziewiąte miejsce. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Monachium wspólnie z Władimirem Dienisowem, Anatolijem Kotieszewem, Leonidem Romanowem i Wiktorem Putiatinem zdobył kolejny srebrny medal. Indywidualnie odpadł w ćwierćfinałach. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku, zajmując czwarte miejsce indywidualnie i drużynowo. W turnieju indywidualnym, w rundzie finałowej wygrał dwie z pięciu walk, przegrywając rywalizację o medal z Francuzem Bernardem Talvardem[2]. Wystartował tam także w szpadzie drużynowej, zajmując piąte miejsce[3].

Podczas mistrzostw świata w Hawanie w 1969 roku wywalczył srebrny medal w zawodach indywidualnym, plasując się za Friedrichem Wesselem z RFN. Na tej samej imprezie razem z Putiatinem, Szarowem, Romanowem i Swiesznikowem zdobył złoty medal w zawodach drużynowych. W konkurencji tej zdobywał też złote medale na mistrzostwach świata w Ankarze (1970), mistrzostwach świata w Göteborgu (1973) i mistrzostwach świata w Grenoble (1974), srebrny na mistrzostwach świata w Budapeszcie (1975)[4] oraz brązowy na mistrzostwach świata w Wiedniu (1971). Ponadto w 1971 roku zdobył również złoty medal w turnieju indywidualnym[5].

W latach 1968, 1970 i 1971 był indywidualnym mistrzem ZSRR. Po zakończeniu kariery został trenerem. Mieszka w stanie New Jersey, gdzie prowadzi szkołę szermierki[6].

Przypisy

  1. ↑ Vasyl Stankovych Olympic Results. Sports-Reference.com. . . (ang.).
  2. ↑ 1972 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. . (ang.).
  3. ↑ Olympics Statistics: Vasyl Stankovych. databaseolympics.com. . .
  4. ↑ Fencing World Championship Team Medalists. cdn1.sportngin.com. . (ang.).
  5. ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Florett) , sport-komplett.de (niem.).
  6. ↑ Российские спортсмены, спортивная Россия - СТАНКОВИЧ Василий Васильевич , infosport.ru (ros.).

Linki zewnętrzne

Mistrzowie świata w szermierce (floret)