Urbino
Urbino (łac. Urvinum Mataurense) – miejscowość u podnóża Apeninu Umbryjsko-Marchijskiego i gmina w środkowych Włoszech, w regionie Marche. Wraz z Pesaro jest stolicą prowincji Pesaro i Urbino. W 1998 roku centrum historyczne miasta zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W latach 1212-1631 stanowiło siedzibę najpierw hrabstwa, a potem księstwa Urbino.
Według danych na rok 2007 gminę zamieszkiwało 15 444 osób, 66,4 os./km². W mieście znajduje się uniwersytet.
Z miastem związany był Rafael Santi, który się tutaj urodził, Piero della Francesca, który tworzył na dworze księcia Federica da Montefeltro, a także Baldassare Castiglione, który opisując wrażenia z życia w Urbino stworzył Dworzanina oraz Leone Battista Alberti, jeden z architektów włoskiego renesansu.
Klimat
W Urbino, położonym na wysokości występuje klimat subtropikalny (podzwrotnikowy). Notuje się tu nieco większe ilości opadów niż na oddalonym o 30 km wybrzeżu Morza Śródziemnego, co wynika położenia miasta na wysokości 485 m n.p.m.
Miesiąc
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
Najwyższa temperatura dzienna (°C)
|
+10
|
+10
|
+14
|
+18
|
+23
|
+27
|
+30
|
+29
|
+25
|
+19
|
+14
|
+11
|
Najniższa temperatura nocna (°C)
|
+3
|
+4
|
+8
|
+9
|
+13
|
+17
|
+20
|
+20
|
+17
|
+12
|
+8
|
+5
|
Opady atmosferyczne (mm)
|
44
|
49
|
59
|
57
|
60
|
48
|
36
|
59
|
59
|
78
|
89
|
56
|
Liczba dni deszczowych
|
4
|
4
|
5
|
5
|
5
|
3
|
0
|
2
|
2
|
5
|
5
|
5
|
Zabytki i interesujące miejsca
Panorama Urbino
- Najbardziej znanym zabytkiem Urbino, a jednocześnie najczęściej odwiedzanym, jest Pałac Książęcy. Jest to jeden z przykładów architektonicznych i artystycznych z okresu renesansu włoskiego. Pałac jest siedzibą Narodowej Galerii w Marche. Charakterystyczne dla pałacu są wieżyczki od tylnej strony budynku.
- Dom Rafaela znajduje się przy ulicy Raffaello, pod numerem 57. Artysta urodził się tam w 1483 roku. W domu znajduje się muzeum, w którym można zobaczyć wyposażenie z czasów Rafaela i piętnastowieczne freski.
- Katedra jest zbudowana w stylu neoklasycystycznym (architekt Giuseppe Valadier). Można w niej znaleźć dzieła Federica Barocciego.
- W klasztorze świętej Klary działał architekt ze Sieny Francesco di Giorgio Martini.
- Pomnik Rafaela wyrzeźbiony przez Luigi Belliego i muzeum archeologiczne.
- Święty Jan na fresku stworzonym przez braci Salimbeni.
- Szkoła z internatem, w której uczył się do 12 roku życia Giovanni Pascoli. Szkoła imienia Rafaela była kierowana przez pijarów i miała swoją siedzibę na placu Republiki. Jej budowa rozpoczęła się w 1705 roku na życzenie papieża Klemensa XI.
- Około dwóch kilometrów od centrum historycznego znajduje się mauzoleum diuków stworzone przez Donato Bramante w drugiej połowie XV wieku z polecenia diuka Fryderyka II. W mauzoleum znajdują się groby Fryderyka Guidobalda I – diuków z Urbino. Początkowo była tu także nastawa ołtarzowa Piera della Francesca, przedstawiająca Madonnę, Fryderyka II i niektórych świętych. Obecnie znajduje się ona w pinakotece Brera w Mediolanie.
- Kościół Świętego Franciszka z Asyżu został zbudowany w XIV wieku w stylu gotyckim przez architekta Luigi Vanvitellego.
- Brama Valbona jest główną bramą miasta. Obecny kształt otrzymała w 1621 roku z okazji zawarcia małżeństwa przez diuka Fryderyka Ubaldo z Klaudią de'Medici.
- Brama Santa Lucia, najbardziej na północ wysunięta brama miejska.
- Kościół Świętego Dominika zbudowany w XIV wieku i odnowiony wewnątrz w 1729 roku. Zewnętrzna część kościoła jest zbudowana w stylu gotyckim z renesansowym portalem zaprojektowanym przez Luca della Robbia w 1450 roku.
- Przed kościołem Świętego Dominika znajduje się egipski obelisk. Jego pochodzenie datuje się na około 550 rok przed naszą erą.
Ludzie związani z Urbino
Demografia
Liczba mieszkańców
Współpraca
Miejscowości partnerskie:
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Wiem. .
- ↑ Strona Urbino. . .
- ↑ Strona Urbino. .
- ↑ Strona Urbino. . .
- ↑ Strona Urbino. . .
- ↑ Strona Urbino. . .
- ↑ Strona Urbino. . .
- ↑ Strona Urbino. . .
- ↑ Strona Urbino. . .
Linki zewnętrzne
Zobacz też
Obiekty z
listy Światowego Dziedzictwa UNESCO we
Włoszech
Kulturowe |
- Sztuka naskalna w Val Camonica
- Kościół i klasztor dominikański Santa Maria delle Grazie z Ostatnią Wieczerzą Leonarda da Vinci w Mediolanie
- Zespół zabytkowy Rzymu, dobra Stolicy Apostolskiej leżące na terenie Rzymu, korzystające z prawa eksterytorialności i bazylika św. Pawła za Murami
- Zespół zabytkowy we Florencji
- Wenecja wraz z laguną
- Piazza del Duomo w Pizie
- Zespół zabytkowy San Gimignano
- I Sassi w Materze
- Vicenza – miasto i wille palladiańskie w regionie Veneto
- Zespół zabytkowy w Sienie
- Zespół zabytkowy w Neapolu
- Miasto przemysłowe Crespi d’Adda
- Renesansowe miasto Ferrara i delta Padu
- Castel del Monte
- Trulli w Alberobello
- Zabytki wczesnochrześcijańskie w Rawennie
- Zespół zabytkowy w Pienzy
- Pałac królewski z XVIII w. w Casercie wraz z parkiem, akweduktem Vanvitelli i zespołem San Leucio
- Rezydencje królewskie dynastii sabaudzkiej
- Ogród botaniczny w Padwie
- Katedra, Torre Civica i Piazza Grande w Modenie
- Zespoły archeologiczne – Pompeje, Herkulanum i Torre Annunziata (oficjalna nazwa wpisana na listę światowego dziedzictwa)
- Villa Romana del Casale
- Su Nuraxi w Barumini
- Portovenere, Cinque Terre i wyspy (Palmaria, Tino i Tinetto)
- Costiera Amalfitana
- Strefa archeologiczna w Agrigento
- Strefa archeologiczna wraz z Bazyliką Patriarchów w Akwilei
- Park Narodowy Cilento, Vallo di Diano i Alburni oraz stanowiska archeologiczne Paestum i Velia oraz Certosa di Padula
- Zespół zabytkowy w Urbino
- Willa Hadriana w Tivoli
- Asyż, bazylika franciszkańska i inne zabytki franciszkańskie (Erem w Carceri)
- Miasto Werona
- Villa d’Este w Tivoli
- Miasta późnego baroku w dolinie Noto
- Sacri Monti w Piemoncie i Lombardii
- Etruskie nekropolie w Cerveteri i Tarkwinii
- Val d’Orcia
- Syrakuzy i skalna nekropolia w Pantalica
- Genua: Le Strade Nuove i system pałaców Rolli
- Mantua i Sabbioneta
- Linie kolei retyckiej przez przełęcze Albula i Bernina
- Longobardowie we Włoszech. Ośrodki władzy, 568 – 774 n.e.
- Prehistoryczne osady na palach
- Wille i ogrody Medyceuszy w Toskanii
- Krajobraz winnic Piemontu: Langhe-Roero i Monferrato
|
---|
Przyrodnicze |
|
---|
- ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią i Ukrainą
Gminy
prowincji Pesaro e Urbino
Kontrola autorytatywna (gmina we Włoszech):
Encyklopedia internetowa: