USS Ono (SS-357)

W tym artykule zbadamy wpływ, jaki USS Ono (SS-357) wywarł na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu pojawienia się USS Ono (SS-357) wzbudził duże zainteresowanie i wywołał wiele debat na temat jego znaczenia i konsekwencji. Z biegiem lat USS Ono (SS-357) zyskał fundamentalną rolę w różnych obszarach, wpływając na kulturę, gospodarkę, politykę i życie ludzi. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne aspekty USS Ono (SS-357) i jego wpływ dzisiaj, a także przyszłe prognozy, które są przewidywane w odniesieniu do tego zjawiska.

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS Ono (SS-357)

Klasa	okręt podwodny
Typ	Balao[1]
Historia
Stocznia	Electric Boat Company, Groton, Connecticut (propozycja)[2]
Zamówiony dla  US Navy
Los okrętu	kontrakt na budowę anulowano 29 lipca 1944
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	1526 długich ton (1550 t)[1] 2414 długich ton (2453 t)[1]
Długość	95,02 m[1][1]
Szerokość	8,31 m
Zanurzenie testowe	120 m[3]
Napęd
4 silniki Diesla General Motors Model 16-248 V16 napędzające generatory elektryczne[1][4] 2 126-komorowe akumulatory Sargo[3] 4 silniki elektryczne General Electric[1] dwie śruby[1] 5400 shp (4,0 MW) na powierzchni[1] 2740 shp (2,0 MW) w zanurzeniu[1]
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	20,25 węzła[3] 8,75 węzła[3]
Zasięg	na powierzchni 11 000 mil przy prędkości 10 węzłów[3]75 dni na patrolu
Uzbrojenie
1 × 102 mm/ 50[3] Bofors 40 mm Oerlikon 20 mm
Wyrzutnie torpedowe	10 kal. 533 mm (dziób: 6 rufa: 4)[3]
Załoga	10 oficerów, 70–71 podoficerów i marynarzy[3]

USS Ono (SS-357) miał być okrętem podwodnym typu Balao, pierwszym okrętem podwodnym United States Navy, którego nazwa pochodzi od solandry. Jego budowa została przerwana 23 października 1944.

Pierwotnie nosił nazwę "Friar". Zatwierdzony do budowy przez Electric Boat Company, ale kontrakt na budowę został anulowany 29 lipca 1944.

Przypisy

1. ↑ ^{a b c d e f g h i j} K. Jack Bauer, Roberts, Stephen S.: Register of Ships of the U.S. Navy, 1775-1990: Major Combatants. Westport (Connecticut): Greenwood Press, 1991, s. 275-280. ISBN 0-313-26202-0.
2. ↑ Conway's All the World's Fighting Ships 1922-1946, s. 146
3. ↑ ^{a b c d e f g h} U.S. Submarines Through 1945 s. 305-311
4. ↑ U.S. Submarines Through 1945 s. 261

Bibliografia

• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.
• Gardiner, Robert, Ed. Conway's All the World's Fighting Ships 1922-1946. New York: Mayflower Books, 1980. ISBN 0-8317-0303-2.

• p
• d
• e

Okręty podwodne typu Balao

Ukończone

„Balao” „Billfish” „Bowfin” „Cabrilla” „Capelin” „Cisco” „Crevalle” „Devilfish” „Dragonet” „Escolar” „Hackleback” „Lancetfish” „Ling” „Lionfish” „Manta” „Moray” „Roncador” „Sabalo” „Sablefish” „Seahorse” „Skate” „Tang” „Tilefish” „Apogon” „Aspro” „Batfish” „Archerfish” „Burrfish” „Perch” „Shark” „Sealion” „Barbel” „Barbero” „Baya” „Becuna” „Bergall” „Besugo” „Blackfin” „Caiman” „Blenny” „Blower” „Blueback” „Boarfish” „Charr” „Chub” „Brill” „Bugara” „Bullhead” „Bumper” „Cabezon” „Dentuda” „Capitaine” „Carbonero” „Carp” „Catfish” „Entemedor” „Chivo” „Chopper” „Clamagore” „Cobbler” „Cochino” „Corporal” „Cubera” „Cusk” „Diodon” „Dogfish” „Greenfish” „Halfbeak” „Golet” „Guavina” „Guitarro” „Hammerhead” „Hardhead” „Hawkbill” „Icefish” „Jallao” „Kete” „Kraken” „Lagarto” „Lamprey” „Lizardfish” „Loggerhead” „Macabi” „Mapiro” „Menhaden” „Mero” „Sand Lance” „Picuda” „Pampanito” „Parche” „Bang” „Pilotfish” „Pintado” „Pipefish” „Piranha” „Plaice” „Pomfret” „Sterlet” „Queenfish” „Razorback” „Redfish” „Ronquil” „Scabbardfish” „Segundo” „Sea Cat” „Sea Devil” „Sea Dog” „Sea Fox” „Atule” „Spikefish” „Sea Owl” „Sea Poacher” „Sea Robin” „Sennet” „Piper” „Threadfin” „Spadefish” „Trepang” „Spot” „Springer” „Stickleback” „Tiru”

Nieukończone

„Dugong” „Eel” „Espada” „Jawfish” „Ono” „Garlopa” „Garrupa” „Goldring” „Needlefish” „Nerka”

• Lista okrętów podwodnych United States Navy
• Typy okrętów podwodnych United States Navy