Spółgłoska zwarta zębowa bezdźwięczna

t​̪

U+0074 U+032a

74 cc aa

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

• modulowany jest strumień powietrza wydychany z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
• tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, jest to spółgłoska ustna
• prąd powietrza w jamie ustnej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka – spółgłoska środkowa
• język dotyka zębów – jest to spółgłoska zębowa.
• Dochodzi do całkowitego zablokowania przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową, a następnie do przerwania utworzonej blokady i wybuchu (plozji) – jest to spółgłoska zwarta.
• wiązadła głosowe nie drgają, spółgłoska ta jest bezdźwięczna

Warianty

Opisanej powyżej artykulacji może towarzyszyć dodatkowo:

• wzniesienie środkowej części grzbietu języka w stronę podniebienia twardego, mówimy wtedy o spółgłosce zmiękczonej (spalatalizowanej):
• wzniesienie tylnej części grzbietu języka w kierunku podniebienia tylnego, mówimy spółgłosce welaryzowanej:
• przewężenie w gardle, mówimy spółgłosce faryngalizowanej spółgłosce:
• zaokrąglenie warg, mówimy wtedy o labializowanej spółgłosce

Spółgłoska może być wymówiona:

• z rozwarciem bez plozji, mówimy wtedy o spółgłosce bez plozji: .
• z silnym przydechem (aspiracją), mówimy wtedy o spółgłosce przydechowej (aspirowanej):

Przykłady

• w języku polskim: tak
• w języku hiszpańskim: tener "mieć"
• w języku nowogreckim: Ματθαίος "Mateusz"
• w języku yele: ntee , "lubić"

• Międzynarodowy alfabet fonetyczny