Rezerwat przyrody Węże
Dzisiaj chcę porozmawiać o Rezerwat przyrody Węże. Rezerwat przyrody Węże to temat, który od lat interesuje wiele osób. Było to przedmiotem debat, badań i analiz przy wielu okazjach, a jego znaczenie nie maleje. Rezerwat przyrody Węże to temat, który wpływa na ludzi w każdym wieku, płci i kulturze, a jego wpływ rozciąga się na wiele obszarów codziennego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty Rezerwat przyrody Węże, jego znaczenie i konsekwencje, jakie ma dla ogółu społeczeństwa. Mam nadzieję, że ten artykuł będzie miał charakter informacyjny i pomoże Ci lepiej zrozumieć ten temat.
 Widok na wierzchołek góry Zelce w roku 1990 | |
| rezerwat przyrody nieożywionej[1] | |
| Typ rezerwatu |
geologiczny i glebowy; łąkowy, pastwiskowy, murawowy i zaroślowy[1] |
|---|---|
| Podtyp rezerwatu |
skał, minerałów, osadów, gleb i wydm; muraw kserotermicznych[1] |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1972 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
20,74 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Działoszyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu pajęczańskiego  | |
 51°05′52″N 18°47′30″E/51,097778 18,791667
| |
Rezerwat przyrody Węże – rezerwat przyrody nieożywionej w województwie łódzkim, powiecie pajęczańskim, gminie Działoszyn[1], w sąsiedztwie wsi Węże. Znajduje się w granicach Załęczańskiego Parku Krajobrazowego[2].
Powierzchnia rezerwatu wynosi 20,74 ha[1].
Utworzony na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z 10 grudnia 1971 roku w celu ochrony wapiennego ostańca jurajskiego, góry Zelce, który wznosi się 45 metrów ponad krawędź doliny Warty. Leży on na wysokości około 220 m n.p.m. Liczne zjawiska krasowe, m.in. jaskinie (w tym: Jaskinia Niespodzianka, Zanokcica, Stalagmitowa, Za Kratą, Dwuwylotowa, Draba, Mała, Profesora Samsonowicza). Do ruchu turystycznego przystosowane były jaskinie Stalagmitowa i Za Kratą. Wyposażono je w żelazne drabiny ułatwiające pokonanie jaskiniowych studni. Obecnie wstęp do wszystkich jaskini na terenie rezerwatu dozwolony jest jedynie za zgodą Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi. W jaskiniach odkryto stanowiska kopalnej fauny plioceńskiej. Powierzchnię wzgórza porastają murawy kserotermiczne i naskalne. Obszar rezerwatu jest najbardziej na północ wysuniętym przykładem „jurajskiego” krajobrazu w Polsce (ostańce skalne, jaskinie itp.).
Przez teren rezerwatu przebiegają szlaki: Szlak Jury Wieluńskiej (czerwony) oraz Szlak Rezerwatów Przyrody ZPK (niebieski).
W sierpniu 2017 otwarto ścieżkę dydaktyczną – „Najcenniejsze walory przyrodnicze Miasta i Gminy Działoszyn”, która również przebiega przez rezerwat Węże. W ramach ścieżki ustawiono przed jaskiniami tablice informacyjne z planami, mapę rezerwatu oraz opis walorów przyrodniczych obiektu. Poruszanie się po rezerwacie ułatwiają liczne strzałki ułatwiając lokalizację opisywanych jaskiń[3][4].
Według obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2011 roku, obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[1][5].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Rezerwat przyrody Węże w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody. .
- ↑ Przyroda. Załęczański Park Krajobrazowy . Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego. .
- ↑ Ścieżką dydaktyczną przez Działoszyn – Kulisy Powiatu – Wieluń, Pajęczno, Wieruszów , kulisy.net .
- ↑ Ścieżka dydaktyczna – Najcenniejsze walory przyrodnicze Miasta i Gminy Działoszyn - Miasto i Gmina Działoszyn , www.dzialoszyn.pl .
- ↑ Zarządzenie Nr 21/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Węże”. Dz. Urz. Województwa Łódzkiego Nr 102, poz. 862 . 2011-04-14. .