W tym artykule poruszymy temat Rezerwat przyrody Stawy Milickie, który jest dziś bardzo istotny i interesujący. Od dawna Rezerwat przyrody Stawy Milickie przyciąga uwagę specjalistów, badaczy i ogółu społeczeństwa ze względu na swój wpływ na różne aspekty społeczeństwa. W całym artykule zostaną przeanalizowane różne perspektywy, badania i refleksje na temat Rezerwat przyrody Stawy Milickie, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji tematu. Ponadto zbadane zostaną możliwe rozwiązania, postępy i wyzwania związane z Rezerwat przyrody Stawy Milickie, z zamiarem wspierania dialogu i krytycznej refleksji wokół tej bardzo ważnej kwestii.
![]() Stawy Milickie – widok na Staw Słoneczny Górny | |
rezerwat faunistyczny | |
Typ rezerwatu |
faunistyczny[1] |
---|---|
Podtyp rezerwatu |
ptaków[1] |
Państwo | |
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1963 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
5298,15 ha |
Ochrona | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
![]() |
Rezerwat przyrody Stawy Milickie – faunistyczny (ornitologiczny) rezerwat przyrody znajdujący się na terenie Doliny Baryczy, wchodzący w skład Parku Krajobrazowego Dolina Baryczy. Jest położony na terenie gmin Milicz i Żmigród w województwie dolnośląskim[1].
Obejmuje pięć niezależnych kompleksów stawów, które położone są w środkowej i zachodniej części Parku Krajobrazowego. Są to:
Utworzony 8 lipca 1963 roku na miejscu dużo większego obszaru ochrony częściowej leśno-wodnych kompleksów Doliny Baryczy. Powierzchnia rezerwatu wynosi 5298,15 ha[1] (akt powołujący podawał 5302,40 ha). Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej i krajobrazowej[1].
Tereny gniazdowe dla ok. 120 gatunków ptaków, a ok. 50 gatunków pojawia się w trakcie przelotów. Niektóre z gatunków zaobserwowanych na terenie rezerwatu:
W roku 1995 rezerwat Stawy Milickie został wpisany na listę terenów chronionych w ramach konwencji ramsarskiej.
W roku 2000 rezerwat Stawy Milickie znalazł się w programie Living Lakes jako jeden z unikatowych obszarów wodnych na świecie. Jest to jedno z trzynastu miejsc w Polsce wpisanych na tę listę, obejmującą łącznie ponad dwa tysiące obszarów.
Najbardziej rozpowszechnionym zespołem roślinnym rejonu stawów jest zespół szuwarowy zbudowany z wielkich bylin błotnych z dominującą trzciną pospolitą. Inne jego komponenty to: pałka szerokolistna, skrzyp bagienny, łączeń baldaszkowy, strzałka wodna, różne gatunki sitów (np. sit rozpierzchły, sit skupiony, sit członowaty), jaskier wielki i rdest ziemnowodny. Na powierzchni wody i w pobliżu brzegów rosną: grzybień biały, grążel żółty, żabiściek pływający, mozga trzcinowata, kropidło wodne, jeżogłówka gałęzista, jeżogłówka pojedyncza, manna mielec, szczaw lancetowaty, kosaciec żółty, jaskier wodny i pływacz zwyczajny. Dna porastają częstokroć podwodne łąki rdestnic. Występuje tam też rogatek sztywny oraz wywłócznik okółkowy. Na podmokłych brzegach masowo występuje knieć błotna, a mniej licznie jaskier płomiennik. W miejscach suchszych obecne są: smółka pospolita, firletka poszarpana, jaskier ostry, chaber łąkowy i trzcinnik lancetowaty. W wodach Stawów Milickich bytuje też około 250 gatunków glonów[2].