Dzisiaj chcemy porozmawiać o Rejencja kwidzyńska (1815–1920). Jest to temat, który w ostatnim czasie zyskał ogromne znaczenie i ważne jest, aby go dogłębnie przestudiować, aby zrozumieć jego wpływ na nasze społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne aspekty Rejencja kwidzyńska (1815–1920), od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na różne obszary. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy istniejące w Rejencja kwidzyńska (1815–1920), aby zaoferować wszechstronną i obiektywną wizję. Bez wątpienia Rejencja kwidzyńska (1815–1920) to temat, który zachęca nas do refleksji i debaty i jesteśmy pewni, że ten artykuł wzbogaci naszych czytelników.
rejencja | |
Państwo | |
---|---|
Prowincja | |
Siedziba | |
Powierzchnia |
17 596 km² |
Populacja (1910) • liczba ludności |
|
• gęstość |
54,6 os./km² |
Szczegółowy podział administracyjny | |
Liczba powiatów |
15 |
Liczba miast na prawach powiatu |
2 |
Położenie na mapie![]() |
Rejencja kwidzyńska (niem. Regierungsbezirk Marienwerder) – pruska i niemiecka jednostka administracyjna, istniejąca na Pomorzu Gdańskim w latach 1815–1920.
Rejencja została utworzona w 1815. Wraz z rejencją gdańską tworzyła prowincję Prusy Zachodnie.
Obejmowała tereny uzyskane przez Prusy w I i II rozbiorze Polski, w tym ziemię chełmińską, która do 1815 należała do Księstwa Warszawskiego i zgodnie z postanowieniami kongresu wiedeńskiego miała wraz z miastem Podgórz zostać włączona do Wielkiego Księstwa Poznańskiego).
W 1821 powierzchnia okręgu wynosiła prawie 17 621 km kw. W 1820 rejencję zamieszkiwało 379 tys. mieszkańców, w 1850 – 630 tys., a w 1905 – 932 tys.
W 1820 rejencja dzieliła się na następujące powiaty:
W 1875 ze wschodniej części powiatu Konitz wydzielono powiat Tuchel. W 1887 z części obszaru powiatów: Kulm, Thorn, Graudenz i Strasburg i. Westpr. utworzono powiat Briesen. W 1900 miasta Graudenz i Thorn wyodrębniono z powiatu.
W wyniku postanowień traktatu wersalskiego większa część okręgu znalazła się w granicach Polski jako województwo pomorskie. Zachodnie powiaty (Deutsch Krone, Schlochau i Flatow) przyłączono do prowincji Marchia Graniczna Poznańsko-Zachodniopruska, a wschodnie (Marienwerder, Rosenberg i. Westpr. i Stuhm) stały się częścią rejencji zachodniopruskiej, wchodzącej w skład Prus Wschodnich.