Paul Samuelson

Wygląd przypnij ukryj Paul Samuelson


Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	15 maja 1915 Gary
Data i miejsce śmierci	13 grudnia 2009 Belmont
profesor
Specjalność: ekonomia, statystyka, ekonometria
Alma Mater	University of Chicago, Uniwersytet Harvarda

Uczelnia	Massachusetts Institute of Technology
Odznaczenia

Nagrody
Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii

Paul Anthony Samuelson (ur. 15 maja 1915 w Gary, Indiana, zm. 13 grudnia 2009 w Belmont, Massachusetts) – amerykański ekonomista, statystyk i ekonometryk.

Życiorys

Rodzice Samuelsona, farmaceuta Frank i jego żona Ella z domu Lipton, byli żydowskimi imigrantami pochodzącymi z Polski.

W 1935 roku uzyskał dyplom University of Chicago, w 1941 roku obronił doktorat na Uniwersytecie Harvarda. Od 1940 profesor i twórca wydziału ekonomii w Massachusetts Institute of Technology w Cambridge.

Zajmował się ekonomią dobrobytu, popularyzując tzw. warunki Lindahl-Bowen-Samuelsona jako kryteria oceny, czy dane posunięcie ekonomiczne wpływa na stopień dobrobytu. Opracowywał teorię finansów publicznych, określając optymalną alokację zasobów. Zajmował się wieloma dziedzinami ekonomii, także matematycznej – programowanie liniowe, analiza ekonomiczna, teoria wzrostu, teoria cen, teoria dochodu, system podatkowy, teoria pieniądza, cykle koniunkturalne, teoria handlu międzynarodowego. Pracował jako doradca ekonomiczny prezydentów Kennedy’ego i Johnsona, a także jako konsultant wielu instytucji gospodarczych i politycznych oraz organizacji niedochodowych. Jest też uznanym autorem podręczników z dziedziny ekonomii, tłumaczonych na wiele języków, w tym polski (m.in. Ekonomia, Zasady analizy ekonomicznej).

Otrzymał John Bates Clark Medal (1947).

W opublikowanym w 1954 roku artykule, zatytułowanym The Pure Theory of Public Expenditure, jako pierwszy usiłował formalnie zdefiniować pojęcie dóbr publicznych, takich jak obrona narodowa.

W podręczniku „Ekonomia” z 1961 r. Samuelson przewidywał, że ZSRR może prześcignąć USA pod względem PKB na obywatela między 1984 r. a 1997 r. W wydaniu z 1980 r. daty przesunięto na lata 2002-2012 r.

W 1970 roku jako pierwszy Amerykanin otrzymał nagrodę Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii za prace, które pozwoliły „rozwinąć i zintegrować statyczne i dynamiczne teorie ekonomiczne oraz za aktywny wkład w rozwój teorii wzrostu gospodarczego”.

Wybrane prace

Paul Anthony Samuelson. The Pure Theory of Public Expenditure. „Review of Economics and Statistics”, 1954. brak numeru strony

Przypisy

↑ Paul A. Samuelson, Economist, Dies at 94 New York Times.
↑ Nobliści. nbportal.pl. ., Narodowy Bank Polski.

Linki zewnętrzne

Paul Anthony Samuelson The Concise Encyclopedia of Economics (ang.)

Laureaci Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii

XX wiek

1969: Frisch, Tinbergen
1970: Samuelson
1971: Kuznets
1972: Hicks, Arrow
1973: Leontief
1974: Myrdal, Hayek
1975: Kantorowicz, Koopmans
1976: Friedman
1977: Ohlin, Meade
1978: Simon
1979: Schultz, Lewis
1980: Klein
1981: Tobin
1982: Stigler
1983: Debreu
1984: Stone
1985: Modigliani
1986: Buchanan
1987: Solow
1988: Allais
1989: Haavelmo
1990: Markowitz, Miller, Sharpe
1991: Coase
1992: Becker
1993: Fogel, North
1994: Harsanyi, Nash, Selten
1995: Lucas Jr.
1996: Mirrlees, Vickrey
1997: Merton, Scholes
1998: Sen
1999: Mundell
2000: Heckman, McFadden

XXI wiek

2001: Akerlof, Spence, Stiglitz
2002: Kahneman, Smith
2003: Engle, Granger
2004: Kydland, Prescott
2005: Aumann, Schelling
2006: Phelps
2007: Hurwicz, Maskin, Myerson
2008: Krugman
2009: Ostrom, Williamson
2010: Diamond, Mortensen, Pissarides
2011: Sargent, Sims
2012: Roth, Shapley
2013: Fama, Hansen, Shiller
2014: Tirole
2015: Deaton
2016: Hart, Holmström
2017: Thaler
2018: Nordhaus, Romer
2019: Banerjee, Duflo, Kremer
2020: Milgrom, Wilson
2021: Card, Angrist, Imbens
2022: Bernanke, Diamond, Dybvig
2023: Goldin

Laureaci National Medal of Science (lata 90. XX w.)

1990	Baruj Benacerraf Elkan R. Blout Herbert W. Boyer George F. Carrier Allan McLeod Cormack Mildred Dresselhaus Karl A. Folkers Nick Holonyak Leonid Hurwicz Stephen Cole Kleene Daniel E. Koshland Edward B. Lewis John McCarthy Edwin Mattison McMillan David G. Nathan Robert Pound Roger Revelle John D. Roberts Patrick Suppes Edward Donnall Thomas
1991	Mary Ellen Avery Ronald Breslow Alberto Calderón Gertrude Belle Elion George H. Heilmeier Dudley R. Herschbach George Evelyn Hutchinson Elvin A. Kabat Robert W. Kates Luna Bergere Leopold Salvador Edward Luria Paul A. Marks George A. Miller Arthur L. Schawlow Glenn Theodore Seaborg Folke K. Skoog Guyford Stever Edward C. Stone Steven Weinberg Paul Charles Zamecnik
1992	Eleanor J. Gibson Allen Newell Calvin Quate Eugene Shoemaker Howard E. Simmons Maxine F. Singer Howard M. Temin John Roy Whinnery
1993	Alfred Y. Cho Donald J. Cram Val Fitch Salome Gluecksohn-Waelsch Norman Hackerman Martin Kruskal Daniel Nathans Vera Rubin
1994	Ray W. Clough John Cocke Thomas Eisner George S. Hammond Robert King Merton Elizabeth F. Neufeld Albert Overhauser Frank Press
1995	Thomas R. Cech Hans Georg Dehmelt Peter Goldreich Hermann A. Haus Isabella Lugoski-Karle Louis Nirenberg Alexander Rich Roger Shepard
1996	Wallace S. Broecker Norman Davidson James L. Flanagan Richard M. Karp C. Kumar N. Patel Ruth Patrick Paul A. Samuelson Stephen Smale
1997	William K. Estes Darleane C. Hoffman Harold S. Johnston Marshall Rosenbluth Martin Schwarzschild James Watson Robert Allan Weinberg George Wetherill Shing-Tung Yau
1998	Bruce Ames Don L. Anderson John N. Bahcall John W. Cahn Cathleen Synge Morawetz Janet Rowley Eli Ruckenstein George Whitesides William Julius Wilson
1999	David Baltimore Felix Browder Ronald Coifman James Cronin Jared Diamond Leo Kadanoff Lynn Margulis Stuart A. Rice John Ross Susan Solomon Robert M. Solow Kenneth N. Stevens

Kontrola autorytatywna (osoba):

Encyklopedie internetowe:

Identyfikatory zewnętrzne:

Google Scholar: ZglAOxkAAAAJ