Okręg wyborczy nr 18 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991)

W tym artykule poznamy fascynujący świat Okręg wyborczy nr 18 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991), temat, który przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Znany ze swojego wpływu na społeczeństwo i kulturę, Okręg wyborczy nr 18 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991) był przedmiotem debaty i analiz w wielu obszarach. Od momentu powstania do chwili obecnej Okręg wyborczy nr 18 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991) pozostawił znaczący ślad w historii, a jego wpływ jest nadal odczuwalny we współczesnym świecie. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Okręg wyborczy nr 18 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991), analizując jego znaczenie, implikacje i prognozę na przyszłość. Przygotuj swoje umysły na podróż pełną odkryć i introspekcji w cudownym wszechświecie Okręg wyborczy nr 18 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991).

Okręg wyborczy nr 18 do Sejmu PRL (1989–1991)
Mapa okręgu
Instytucja

Sejm PRL

Państwo

 Polska

Województwo

częstochowskie

Siedziba

Częstochowa

Liczba mandatów

5

Pokrywające się okręgi
Wybory do Senatu PRL

woj. częstochowskie

Okręg wyborczy nr 18 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991) obejmował Częstochowę oraz gminy Dąbrowa Zielona, Gidle, Irządze, Janów, Kłomnice, Koniecpol, Kruszyna, Lelów, Moskorzew, Mstów, Mykanów, Nowa Brzeźnica, Olsztyn, Pajęczno, Poczesna, Poraj, Przyrów, Radków, Rędziny, Secemin, Strzelce Wielkie, Szczekociny i Żytno (województwo częstochowskie)[1]. W ówczesnym kształcie został utworzony w 1989. Wybieranych było w nim 5 posłów w systemie większościowym.

Siedzibą okręgowej komisji wyborczej była Częstochowa[1].

Wybory parlamentarne 1989

Mandat nr 69 – Polski Związek Katolicko-Społeczny

Kandydat I tura II tura
Głosów % Głosów %
Ryszard Gajewski 43 213 23,77 30 968 47,25
Zygmunt Kostarczyk 27 114 14,91 21 805 33,27
Liczba głosów ważnych: 181 810 (I tura) • 65 537 (II tura)
Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza I tura i II tura

Mandat nr 70 – Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Kandydat I tura II tura
Głosów % Głosów %
Władysław Jonkisz 31 975 17,72 22 894 34,41
Marek Boral 23 585 13,07 29 742 44,71
Kazimierz Hawro 23 193 12,85 —
Liczba głosów ważnych: 180 436 (I tura) • 66 527 (II tura)
Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza I tura i II tura

Mandat nr 71 – Stronnictwo Demokratyczne

Kandydat I tura II tura
Głosów % Głosów %
Janusz Błaszczyk 40 985 22,31 27 603 42,20
Andrzej Faracik 32 477 17,68 26 225 40,09
Liczba głosów ważnych: 183 722 (I tura) • 65 414 (II tura)
Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza I tura i II tura

Mandat nr 72 – Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Kandydat I tura II tura
Głosów % Głosów %
Jacek Kasprzyk 31 254 17,47 29 079 43,87
Zbigniew Kamiński 27 385 15,30 22 884 34,52
Leszek Wiśniewski 17 607 9,84 —
Liczba głosów ważnych: 178 936 (I tura) • 66 285 (II tura)
Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza I tura i II tura

Mandat nr 73 – bezpartyjny

Kandydat Głosów %
Jarosław Kapsa 131 882 76,24
Andrzej Wachowski 10 800 6,24
Włodzimierz Skalik 5939 3,43
Stanisław Całus 5823 3,37
Krystyna Panienkowska 5093 2,94
Tadeusz Hałaczkiewicz 2915 1,69
Władysław Gruszczyński 2474 1,43
Liczba głosów ważnych: 172 973
Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza

Przypisy

  1. ↑ a b Uchwała Rady Państwa z dnia 13 kwietnia 1989 r. w sprawie okręgów wyborczych dla wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz liczby, numerów i przeznaczenia mandatów w tych okręgach. (Dz.U. z 1989 r. nr 21, poz. 111 z późn. zm. i Uchwała Rady Państwa z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie ponownego głosowania do mandatów nie obsadzonych z krajowej listy wyborczej. (Dz.U. z 1989 r. nr 36, poz. 199 z późn. zm.)
Okręgi wyborcze do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1989–1991
  • w wyborach parlamentarnych w 1989