Okręg wyborczy nr 101 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991)
W tym artykule szczegółowo zbadamy fascynujący świat Okręg wyborczy nr 101 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991), temat, który wzbudził zainteresowanie i ciekawość ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od wpływu na współczesne społeczeństwo po znaczenie historyczne, Okręg wyborczy nr 101 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991) pozostawił niezatarty ślad w otaczającym nas świecie. Na tych stronach odkryjemy różne aspekty Okręg wyborczy nr 101 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991), jego praktyczne zastosowania i wpływ na różne dziedziny. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w tej dziedzinie, czy dopiero zaczynasz, ten artykuł zapewni Ci pełny i wzbogacający przegląd Okręg wyborczy nr 101 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991). Przygotuj się na podróż pełną odkryć i nauki!
.svg)
| |
| Instytucja | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo |
wałbrzyskie |
| Siedziba |
Świdnica |
| Liczba mandatów |
4 |
| Pokrywające się okręgi | |
| Wybory do Senatu PRL | |
Okręg wyborczy nr 101 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991) obejmował Świdnicę oraz gminy Bardo, Bielawa, Ciepłowody, Dzierżoniów, Dzierżoniów (gmina wiejska), Jaworzyna Śląska, Kamieniec Ząbkowicki, Marcinowice, Niemcza, Pieszyce, Piława Górna, Przeworno, Stoszowice, Strzegom, Świdnica (gmina wiejska), Świebodzice, Ząbkowice Śląskie, Ziębice, Złoty Stok i Żarów (województwo wałbrzyskie)[1]. W ówczesnym kształcie został utworzony w 1989. Wybieranych było w nim 4 posłów w systemie większościowym.
Siedzibą okręgowej komisji wyborczej była Świdnica[1].
Mandat nr 392 – Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
| Kandydat | I tura | II tura | ||
|---|---|---|---|---|
| Głosów | % | Głosów | % | |
| Maria Korenkiewicz | 43 606 | 30,47 | 18 952 | 34,52 |
| Roman Norbert | 29 493 | 20,61 | 26 444 | 48,17 |
| Liczba głosów ważnych: 143 102 (I tura) • 54 898 (II tura) Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza I tura i II tura | ||||
Mandat nr 393 – Stronnictwo Demokratyczne
| Kandydat | I tura | II tura | ||
|---|---|---|---|---|
| Głosów | % | Głosów | % | |
| Anna Dynowska | 32 461 | 23,61 | 24 890 | 45,62 |
| Edward Czerniec | 24 328 | 17,69 | 24 139 | 44,24 |
| Kazimierz Wszoła | 16 210 | 11,79 | — | |
| Liczba głosów ważnych: 137 508 (I tura) • 54 559 (II tura) Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza I tura i II tura | ||||
Mandat nr 394 – bezpartyjny
| Kandydat | Głosów | % |
|---|---|---|
| Marian Kowal | 109 920 | 77,47 |
| Tadeusz Roczniak | 17 534 | 12,36 |
| Karol Kajtoch | 8491 | 5,98 |
| Liczba głosów ważnych: 141 894 Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza | ||
Mandat nr 395 – bezpartyjny
| Kandydat | Głosów | % |
|---|---|---|
| Jan Lityński | 105 769 | 74,53 |
| Halina Liguzińska-Biernat | 17 058 | 12,02 |
| Marek Nowakowski | 13 713 | 9,66 |
| Liczba głosów ważnych: 141 913 Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza | ||
Przypisy
- ↑ a b Uchwała Rady Państwa z dnia 13 kwietnia 1989 r. w sprawie okręgów wyborczych dla wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz liczby, numerów i przeznaczenia mandatów w tych okręgach. (Dz.U. z 1989 r. nr 21, poz. 111 z późn. zm. i Uchwała Rady Państwa z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie ponownego głosowania do mandatów nie obsadzonych z krajowej listy wyborczej. (Dz.U. z 1989 r. nr 36, poz. 199 z późn. zm.)