Okręg wyborczy nr 74 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991)
W dzisiejszym świecie Okręg wyborczy nr 74 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991) to temat, który wzbudza zainteresowanie i uwagę szerokiego spektrum jednostek. Niezależnie od tego, czy chodzi o jego znaczenie historyczne, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, czy też znaczenie dla przyszłości, Okręg wyborczy nr 74 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991) stał się centralnym punktem dyskusji i debaty. Jego wpływ rozciąga się na różne obszary, od polityki i ekonomii, po kulturę i rozrywkę. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Okręg wyborczy nr 74 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991), analizując jego ewolucję w czasie, jego implikacje i możliwe implikacje dla współczesnego świata.
.svg)
| |
| Instytucja | |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo |
piotrkowskie |
| Siedziba |
Bełchatów |
| Liczba mandatów |
3 |
| Pokrywające się okręgi | |
| Wybory do Senatu PRL | |
Okręg wyborczy nr 74 do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (1989–1991) obejmował Bełchatów oraz gminy Bełchatów (gmina wiejska), Dłutów, Dobryszyce, Drużbice, Gomunice, Gorzkowice, Grabica, Kamieńsk, Kleszczów, Kluczewsko, Kluki, Kobiele Wielkie, Kodrąb, Lgota Wielka, Ładzice, Masłowice, Radomsko, Radomsko (gmina wiejska), Rozprza, Rząśnia, Sulmierzyce, Szczerców, Tuszyn, Wielgomłyny, Wola Krzysztoporska i Zelów (województwo piotrkowskie)[1]. W ówczesnym kształcie został utworzony w 1989. Wybieranych było w nim 3 posłów w systemie większościowym.
Siedzibą okręgowej komisji wyborczej był Bełchatów[1].
Mandat nr 284 – Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
| Kandydat | I tura | II tura | ||
|---|---|---|---|---|
| Głosów | % | Głosów | % | |
| Ryszard Szwed | 8930 | 10,38 | 21 391 | 53,10 |
| Jan Błasiak | 8485 | 9,86 | 13 430 | 33,34 |
| Józef Kowalski | 6000 | 6,97 | — | |
| Maciej Pałecz | 5888 | 6,84 | ||
| Joanna Ososińska | 5276 | 6,13 | ||
| Stanisław Półchłopek | 5043 | 5,86 | ||
| Stanisław Wojtasik | 4814 | 5,59 | ||
| Paweł Kamiński | 2944 | 3,42 | ||
| Edward Najgebauer | 2427 | 2,82 | ||
| Liczba głosów ważnych: 86 052 (I tura) • 40 286 (II tura) Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza I tura i II tura | ||||
Mandat nr 285 – Zjednoczone Stronnictwo Ludowe
| Kandydat | I tura | II tura | ||
|---|---|---|---|---|
| Głosów | % | Głosów | % | |
| Stanisław Jasiński | 11 530 | 12,80 | 20 236 | 50,50 |
| Stanisław Banaszek | 10 863 | 12,06 | 16 502 | 41,18 |
| Włodzimierz Dajcz | 9348 | 10,38 | — | |
| Czesław Leszczyński | 8446 | 9,38 | ||
| Józef Wilga | 7310 | 8,12 | ||
| Karol Kaczmarski | 6314 | 7,01 | ||
| Liczba głosów ważnych: 90 075 (I tura) • 40 074 (II tura) Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza I tura i II tura | ||||
Mandat nr 286 – bezpartyjny
| Kandydat | Głosów | % |
|---|---|---|
| Ryszard Brzuzy | 69 241 | 74,48 |
| Krzysztof Jarzecki | 4199 | 4,52 |
| Witold Piotrowski | 4096 | 4,41 |
| Aleksander Hachulski | 3965 | 4,26 |
| Kazimierz Secomski | 3384 | 3,64 |
| Stanisław Cubała | 3057 | 3,29 |
| Liczba głosów ważnych: 92 967 Źródło: Państwowa Komisja Wyborcza | ||
Przypisy
- ↑ a b Uchwała Rady Państwa z dnia 13 kwietnia 1989 r. w sprawie okręgów wyborczych dla wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz liczby, numerów i przeznaczenia mandatów w tych okręgach. (Dz.U. z 1989 r. nr 21, poz. 111 z późn. zm. i Uchwała Rady Państwa z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie ponownego głosowania do mandatów nie obsadzonych z krajowej listy wyborczej. (Dz.U. z 1989 r. nr 36, poz. 199 z późn. zm.)