Mavag DVM 2
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Mavag DVM 2, analizując jego pochodzenie, ewolucję, wpływ i możliwe perspektywy na przyszłość. Mavag DVM 2 był przedmiotem zainteresowania i debaty na przestrzeni dziejów, wpływając na różne aspekty społeczeństwa, kultury i polityki. W następnych sekcjach zagłębimy się w jego znaczenie, implikacje i znaczenie w obecnym kontekście, rzucając światło na różne aspekty składające się na to zjawisko. Dodatkowo przeanalizujemy różne podejścia i opinie, aby zaoferować kompleksowy i zrównoważony pogląd, zapewniając czytelnikowi szersze i głębsze zrozumienie Mavag DVM 2.
 SM40-01 w skansenie w Chabówce | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1958 |
| Układ osi |
Bo’Bo’ |
| Wymiary | |
| Masa służbowa |
62 t |
| Długość |
11 290 mm |
| Szerokość |
3050 mm |
| Wysokość |
4440 mm |
| Średnica kół |
1040 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
spalinowa |
| Typ silników |
XVIJV170/240 |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Moc znamionowa |
440 kW |
| Rodzaj przekładni |
elektryczna |
| Prędkość konstrukcyjna |
80 km/h |
| System hamulca |
ręczny śrubowy, Knorr |
| Parametry użytkowe | |
| Sterowanie wielokrotne |
jest |
| System ogrzewania |
brak |
SM40 (oryginalne oznaczenie DVM 2) – manewrowa lokomotywa spalinowa produkcji węgierskiej, sprowadzona do Polski w 1958 roku w liczbie 10 sztuk, do roku 1960 oznaczana jako Lwe58.
Lokomotywy SM40 były pierwszymi pojazdami spalinowymi, które prócz pracy manewrowej mogły być wykorzystywane także w służbie liniowej, a ich import miał ułatwić podjęcie produkcji krajowej.
Pierwsze egzemplarze stacjonowały w DOKP Kraków i Szczecin. Ostatnią lokomotywę tego typu wycofano w roku 1992.
Sprowadzane od roku 1961 egzemplarze różniły się szczegółami budowy, więc nadano im oznaczenie SM41.