Luis Buñuel

W tym artykule porozmawiamy o Luis Buñuel, temacie, który w ostatnich latach był przedmiotem dużego zainteresowania i debaty. Luis Buñuel przyciągnął uwagę zarówno naukowców, profesjonalistów, jak i entuzjastów, co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę jego wpływ na tak różnorodne aspekty, jak społeczeństwo, kultura, technologia i gospodarka. W następnych kilku linijkach zbadamy różne aspekty Luis Buñuel, od jego początków po obecny wpływ, odkrywając jego złożoność i oferując kompleksowe spojrzenie na ten fascynujący temat. Jesteśmy pewni, że pod koniec tego artykułu zdobędziesz głębszą wiedzę i docenisz Luis Buñuel.

Luis Buñuel Portolés
Ilustracja
Luis Buñuel (1929)
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1900
Calanda

Data i miejsce śmierci

29 lipca 1983
Meksyk

Zawód

reżyser filmowy, scenarzysta

Współmałżonek

Jeanne Rucar (1934–1983; jego śmierć)

Lata aktywności

1929–1977

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Luis Buñuel Portolés (ur. 22 lutego 1900 w Calandzie, zm. 29 lipca 1983 w Meksyku) – hiszpańsko-meksykański reżyser filmowy i scenarzysta. Jedna z najwybitniejszych osobowości światowego kina[1].

Życiorys

Studiował filozofię na uniwersytecie w Madrycie. Podczas studiów przyjaźnił się z Salvadorem Dalím i Federico Garcią Lorcą.

Debiutował w 1928 roku, realizując wraz z Salvadorem Dalím film Pies andaluzyjski. Większość filmów zrealizował we Francji i Meksyku[2].

Na początku kariery związał się z grupą surrealistów w Paryżu, co wywarło duży wpływ na jego twórczość. Większość jego filmów miała liczne odniesienia zawierające elementy surrealizmu. Pierwsze dwa filmy tworzył razem z Salvadorem Dalím, po czym ich drogi rozeszły się. Odbył potem krótki staż w Hollywood na zaproszenie jednej z wytwórni.

W czasie wojny domowej w Hiszpanii był po stronie republikanów. Po upadku republiki emigrował do USA. Tam przez pewien czas imał się różnych zajęć (m.in. pracował w Muzeum Sztuki Nowoczesnej), ale i pracował przy dubbingu i produkcji filmów dokumentalnych[1]. Jego kariera artystyczna uległa wyraźnemu zahamowaniu. Po wojnie osiedlił się w Meksyku, gdzie po pewnym czasie na nowo rozpoczął kręcenie filmów.

W tym okresie tworzył głównie dzieła typowo komercyjne, jednak od czasu do czasu powstawały filmy nawiązujące do dawnych fascynacji reżysera. Do ważniejszych filmów tego okresu można zaliczyć Zapomniani, Wniebowstąpienie, Brutal, Zbrodnicze życie Archibalda de la Cruz, Nazarin, Viridiana, Anioł zagłady, Dziennik panny służącej, Szymon Pustelnik.

W 1967 we Francji powstał film Piękność dnia, po którym Buñuel tworzył już wyłącznie w Europie. Wtedy też powstały jego najważniejsze filmy, które uważane są powszechnie za arcydzieła[3].

Zasiadał w jury konkursu głównego na 7. MFF w Cannes (1954).

W 1982 wydał wspomnienia pt. Moje ostatnie tchnienie.

Filmografia

Nagrody

Przypisy

  1. ↑ a b Światowa encyklopedia filmu religijnego. Marek Lis i Adam Garbicz (red.). Kraków: Biały Kruk, 2007, s. 68. ISBN 978-83-60292-30-3.
  2. ↑ Joanna Wojnicka, Olga Katafiasz, Słownik wiedzy o filmie, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Park, 2005, s. 237, ISBN 978-83-7266-325-2 .
  3. ↑ Joanna Wojnicka, Olga Katafiasz, Słownik wiedzy o filmie, Bielsko-Biała: Wydawnictwo Park, 2005, s. 237–239, ISBN 978-83-7266-325-2 .

Linki zewnętrzne

Filmy w reżyserii Luisa Buñuela
1920-29
1930-39
1940-49
1950-59
1960-69
1970-79

Honorowy Złoty Lew
1969–1989
1990–2009
2010–2029
Nagroda za reżyserię na Festiwalu Filmowym w Cannes
1940-1979
1980-99
2000-20
2021-