W następnym artykule zbadamy temat Luigi Roncaglia z różnych perspektyw i podejść. _Var1 to temat, który z biegiem czasu wzbudził zainteresowanie i debatę, a jego znaczenie i wpływ rozciągają się na różne obszary codziennego życia. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę przyjrzymy się historii, obecnym trendom i przyszłości Luigi Roncaglia, a także jego wpływowi na społeczeństwo w ogóle. Naszym celem jest przedstawienie kompletnej i pouczającej wizji tego fascynującego i ważnego tematu, wykorzystując wywiady z ekspertami, istotne dane i ilustrujące przykłady.
![]() | ||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
10 czerwca 1943 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
178 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Luigi Roncaglia (ur. 10 czerwca 1943 w Roverbelli) – włoski kolarz torowy, dwukrotny medalista olimpijski oraz czterokrotny medalista mistrzostw świata.
Pierwszy sukces w karierze Luigi Roncaglia osiągnął w 1964 roku, kiedy wspólnie z Cencio Mantovanim, Carlo Rancatim i Franco Testą zdobył srebrny medal w drużynowym wyścigu na dochodzenie podczas igrzysk olimpijskich w Tokio. Wynik ten Włosi z Roncaglią w składzie powtórzyli na mistrzostwach świata w San Sebastián w 1965 roku, a na rozgrywanych rok później mistrzostwach we Frankfurcie razem z Cipriano Chemello, Antonio Castello i Gino Pancino był w tej konkurencji najlepszy. W drużynowym wyścigu na dochodzenie Luigi zdobył jeszcze trzy medale w przeciągu dwóch lat. na rozgrywanych w 1967 roku mistrzostwach świata w Amsterdamie w 1967 roku ponownie zdobył srebro, a rok później Włoski zespół w składzie: Cipriano Chemello, Lorenzo Bosisio, Giorgio Morbiato i Luigi Roncaglia wywalczył złoto. Ostatni medal zdobył na igrzyskach olimpijskich w Meksyku, gdzie razem z Morbiato, Chemello, Bosisio i Pancino zajął trzecią pozycję.