W dzisiejszym świecie Helena Pyz stał się tematem o ogromnym znaczeniu, jego implikacje są tak różnorodne, jak wpływowe we współczesnym społeczeństwie. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę popularną, Helena Pyz zyskał bezprecedensowe znaczenie w sferze globalnej. Przez lata budziła zainteresowanie zarówno naukowców, ekspertów, jak i ogółu społeczeństwa, wywołując ciągłą debatę mającą na celu zrozumienie jej wielorakich aspektów i konsekwencji. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne wymiary Helena Pyz i jego wpływ w różnych obszarach, zapewniając szeroki i pełny obraz jego dzisiejszego znaczenia.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
10 kwietnia 1948 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
lekarka, misjonarka świecka |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Helena Pyz (ur. 10 kwietnia 1948 w Warszawie) – polska lekarka i misjonarka świecka, członkini Instytutu Prymasa Wyszyńskiego, od końca lat 80. lekarka w Ośrodku Rehabilitacji Trędowatych Jeevodaya w Indiach.
W dziesiątym roku życia zachorowała na chorobę Heinego-Medina[1]. Po ukończeniu Akademii Medycznej w Warszawie pracowała w przychodniach rejonowych w Warszawie. W latach 80. zaangażowana w organizowanie NSZZ „Solidarność” w środowisku medycznym, pełniła funkcję przewodniczącej komisji zakładowej związku w zakładzie opieki zdrowotnej na Woli. Od 1971 członkini Instytutu Prymasa Wyszyńskiego[1].
W 1986 dowiedziała się o ciężkiej chorobie księdza Adama Wiśniewskiego, lekarza i opiekuna kilkunastu tysięcy chorych w Indiach, założyciela ośrodka dla trędowatych Jeevodaya. Wiadomość ta stała się dla niej inspiracją do wyjazdu na misję[1][2]. Po przygotowaniach w pierwszą podróż do Indii udała się 14 lutego 1989[1].
Od tego czasu związana z ośrodkiem Jeevodaya. Prowadzi przychodnie dla osób dotkniętych trądem i ubogiej okolicznej ludności, dwie przychodnie wyjazdowe oraz organizuje pomoc w koloniach dla trędowatych. Została także skarbnikiem stowarzyszenia zarządzającego Jeevodaya, zajmując się zapewnieniem środków na utrzymanie ośrodka.
W 2005, za wybitne zasługi w działalności na rzecz potrzebujących pomocy, została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Została też wyróżniona Orderem Ecce Homo oraz medalem „Gloria Medicine” nadawanym przez Polskie Towarzystwo Lekarskie[4]. W 2008 otrzymała Order Uśmiechu[5]. W 2013 została uhonorowana nagrodą „Pontifici”[2], a w 2015 wyróżniona nagrodą Totus Tuus[6]. W 2018 odznaczona Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka[7].