Hans-Georg von Friedeburg
W dzisiejszym świecie Hans-Georg von Friedeburg jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona ludzi. Większa wiedza o Hans-Georg von Friedeburg pozwala nam lepiej zrozumieć otaczający nas świat i różne istniejące perspektywy. Niezależnie od tego, czy chodzi o historię, naukę, kulturę czy bieżące wydarzenia, Hans-Georg von Friedeburg stał się centralnym punktem dyskusji i refleksji. W tym artykule zbadamy różne aspekty Hans-Georg von Friedeburg, od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji tego ważnego tematu.
 Friedeburg (siedzi pierwszy po prawej) podczas podpisywania kapitulacji w Reims | |
 Generaladmiral
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
Naczelny dowódca Kriegsmarine |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Hans-Georg von Friedeburg (ur. 15 lipca 1895 w Strasburgu, zm. 23 maja 1945 we Flensburgu) – niemiecki wojskowy, generał admirał. Zastępca dowódcy broni podwodnej Karla Dönitza i jego następca jako naczelny dowódca Kriegsmarine (1 maja – 9 maja 1945). Sygnatariusz aktu kapitulacji Niemiec.
Życiorys
W marynarce wojennej (okręty podwodne) służył od 1914[1]. Podczas II wojny światowej dowódca U-27. Zagorzały zwolennik rządów Karla Dönitza i jego polityki używania okrętów podwodnych, zdecydowany w swych działaniach marynarz.
W dniu 4 maja 1945 na wzgórzu o nazwie Timeloberg, znajdującym się w pobliżu miasta Lüneburg w północnych Niemczech, podpisał wobec marszałka Montgomery'ego reprezentującego aliantów akt kapitulacji wojsk Wehrmachtu w północnych Niemczech, Danii i Holandii, kończący działania wojenne II wojny światowej na froncie zachodnim. Wzgórze to zostało nazwane przez Brytyjczyków mianem Victory Hill (pol. Wzgórze Zwycięstwa)[2].
Jako jedyny z niemieckich oficerów uczestniczył w podpisywaniu wszystkich aktów kapitulacji III Rzeszy. 4 maja 1945 był jednym z sygnatariuszy aktu częściowej kapitulacji Niemiec przed Brytyjczykami w Lüneburgu ograniczającego się do terenów północnych Niemiec, Holandii oraz Danii. Następnie, 7 maja 1945 uczestniczył w podpisywaniu aktu bezwarunkowej kapitulacji III Rzeszy w Reims. Wreszcie był on, obok feldmarszałka Wilhelma Keitla oraz gen. Hansa-Jürgena Stumpffa, jednym z sygnatariuszy ponownego aktu bezwarunkowej kapitulacji Niemiec, zawartego 8 maja 1945 w Berlinie.
9 maja 1945 roku został zdymisjonowany przez Aliantów. Podczas próby przesłuchania popełnił samobójstwo.
Odznaczenia
- Krzyż Żelazny I i II Klasy z Okuciem Ponownego Nadania[3]
- Kawaler II klasy Orderu Lwa Zeryngeńskiego z mieczami (Badenia)[4]
- Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie[3]
- Odznaka za Służbę Wojskową[3]
- IV Klasy
- III Klasy
- II Klasy
- I Klasy
- Srebrny Krzyż Hiszpanii[3]
- Krzyż Zasługi Wojennej I i II klasy z mieczami[3]
- Srebrny Krzyż Niemiecki (6 czerwca 1942)[3]
- Krzyż Rycerski Krzyża Zasługi Wojennej z mieczami (17 stycznia 1945)[3]
Przypisy
- ↑ S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 134.
- ↑ Die Kapitulation auf dem Timeloberg. . . (niem.).
- ↑ a b c d e f g Friedeburg, von, Hans-Georg - TracesOfWar.com , www.tracesofwar.com .
- ↑ Rangliste der deutschen Reichsmarine. books.google.pl. s. 45. . (niem.).