Heinrich Lehmann-Willenbrock
W dzisiejszym świecie Heinrich Lehmann-Willenbrock stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Od jego powstania po wpływ na społeczeństwo, Heinrich Lehmann-Willenbrock wywołał debaty i refleksje w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Heinrich Lehmann-Willenbrock, analizując jego ewolucję w czasie, jego implikacje w życiu codziennym i jego znaczenie w różnych kontekstach. Niezależnie od tego, czy Heinrich Lehmann-Willenbrock jest osobą, zjawiskiem, wydarzeniem historycznym czy jakimkolwiek innym tematem, jego badanie i zrozumienie są niezbędne, aby lepiej zrozumieć świat, w którym żyjemy.
 Heinrich Lehmann-Willenbrock (pośrodku) po powrocie z jednego z rejsów U 96 w maju 1941 roku | |
 Fregattenkapitän
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 grudnia 1911 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
18 kwietnia 1986 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1931–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca 9. Flotylli |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Heinrich Lehmann-Willenbrock (ur. 11 grudnia 1911 w Bremie, zm. 18 kwietnia 1986 tamże) – dowódca niemieckich okrętów podwodnych U-8, U-5, U-96 i U-256, od marca 1942 roku, do września 1944 roku dowódca 9. Flotylli U-Bootów w Breście. 4 września 1944 roku, na pokładzie okrętu U-256, jako jego dowódca, uciekł z oblężonego Brestu do Bergen. Po wojnie kapitan jednego z czterech w historii statków towarowych o napędzie atomowym (NS „Otto Hahn”).
Znany jako „Stary” z powieści Lothara-Günthera Buchheima „Okręt” („Das Boot”), „Twierdza” („Die Festung”) oraz „Okręt II Pożegnanie” („Der Abschied”) oraz filmu „Okręt” w reżyserii Wolfganga Petersena. W rzeczywistości Lehmann-Willenbrock nazywany był „wojownikiem” (niem. Recke).
26 lutego 1941 roku otrzymał Krzyż Rycerski jako 61. w Kriegsmarine i 25. w niemieckiej flocie podwodnej, zaś 31 grudnia 1941 roku Liście Dębu jako 51. w Wehrmachcie, 10 w Kriegsmarine i 8 w U-Bootwaffe[1].
Przypisy
- ↑ R. Busch, H.J. Roll: German U-Boat Commanders, s. 144.
Bibliografia
- Rainer Busch, Hans-Joachim Roll: German U-Boat Commanders of World War II. Annapolis: Naval Institute Press, 1 kwietnia 1999. ISBN 1-55750-186-6.