Motyw Robert Gysae przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Od najmłodszych do najbardziej doświadczonych, Robert Gysae pozostawił niezatarty ślad w społeczeństwie, prowokując niekończące się dyskusje, debaty i refleksje. Jego wpływ rozciąga się na wszystkie aspekty życia, od polityki po rozrywkę, naukę i technologię. W tym artykule zbadamy różne aspekty Robert Gysae, analizując jego wpływ i konsekwencje na przyszłość.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
14 stycznia 1911 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 kwietnia 1989 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
Robert Gysae (ur. 14 stycznia 1911, zm. 26 kwietnia 1989) – niemiecki oficer marynarki, Korvettenkapitän, w latach 1940–1943 dowódca niemieckich okrętów podwodnych U-98 oraz U-177. W latach 1943–1944 służył w 12. Flotylli U-Bootów, następnie objął dowództwo 25. Flotylli. Od kwietnia 1945 do kapitulacji III Rzeszy dowódca Morskiego Pułku Przeciwpancernego. Po zakończeniu wojny – od czerwca 1945 do grudnia 1947 – był szefem sekcji personelu niemieckiej służby poławiania min na obszarze Morza Bałtyckiego. Wstąpił następnie do Bundesmarine, gdzie służył jako attaché morski w Stanach Zjednoczonych.
W trakcie II wojny światowej odbył osiem patroli, w trakcie których zatopił 24 statki o łącznej pojemności 136 266 ton oraz jedną pomocniczą jednostkę wojskową o pojemności 10 549 BRT. Uszkodził także jeden statek o pojemności 2588 BRT. 31 grudnia 1941 jako 99. w Kriegsmarine i 43. w U-Bootwaffe otrzymał Krzyż Rycerski. 31 maja 1943 roku jako w 250. w Wehrmachcie, 31 w Kriegsmarine i 24. w U-Bootwaffe otrzymał Liście Dębu.