Haakon VII
W dzisiejszym świecie Haakon VII stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Zarówno na poziomie osobistym, jak i zawodowym, Haakon VII wywołał liczne debaty i dyskusje na temat jego implikacji i konsekwencji. Od swoich początków po dzień dzisiejszy Haakon VII wywarł znaczący wpływ na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. Przez lata Haakon VII ewoluował i dostosowywał się do zmian i wyzwań otoczenia, demonstrując swoją zdolność do pozostania istotnym i aktualnym w świecie podlegającym ciągłej transformacji. W tym artykule szczegółowo zbadamy wiele aspektów i wymiarów Haakon VII, analizując jego wpływ w różnych obszarach życia oraz jego rolę w kształtowaniu teraźniejszości i przyszłości.
| |
| |
| |
| Król Norwegii | |
| Okres |
od 18 listopada 1905 |
|---|---|
| Koronacja |
22 czerwca 1906[1] |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
                                              _ribbon.PNG){kind=small}  
| |
Haakon VII (wymowa: ho:kon), właśc. Christian Frederik Carl Georg Valdemar Axel (ur. 3 sierpnia 1872 w Charlottenlund Slot k. Kopenhagi[2], zm. 21 września 1957 w Oslo[2]) – król Norwegii (pierwszy po rozwiązaniu unii ze Szwecją) w latach 1905–1957 z dynastii Glücksburgów, bocznej linii Oldenburgów.
Życiorys
Syn króla Danii Fryderyka VIII i księżniczki szwedzkiej Luizy, córki króla Szwecji Karola XV. Ojciec Alexandra Edwarda Christiana Frederika – króla Norwegii jako Olaf V (1903–1991). Brat króla Danii Chrystiana X[2].
Po przybyciu do Norwegii jej nowy władca był entuzjastycznie witany przez Norwegów. Na króla został koronowany w Trondheim, gdzie niegdyś odbywały się sakry władców wikingów[1][2]. Haakon VII wiedział, że miał przede wszystkim panować, nie rządzić. Nie starał się być zawsze na pierwszym planie, ograniczał się ściśle do roli władcy konstytucyjnego, pozostając jednocześnie kluczową postacią norweskiego życia politycznego.
Był określany jako skromny i serdeczny, szybko zyskał powszechną sympatię. Norwegowie wybaczyli mu lekki duński akcent.
W czasie II wojny światowej zarządził zbrojny opór wobec niemieckiej inwazji. Później wraz z armią ewakuował się do Wielkiej Brytanii, nie chciał bowiem stać się zakładnikiem Niemców. Był ważnym symbolem norweskiego oporu podczas wojny. Był też kawalerem Orderu Orła Białego[2].
22 lipca 1896 poślubił swoją kuzynkę, księżniczkę brytyjską i irlandzką Maud (26 listopada 1869 – 20 listopada 1938). Jego żona była córką króla Wielkiej Brytanii i Irlandii – Edwarda VII i Aleksandry Duńskiej. Mieli jednego syna – Olafa, późniejszego króla Norwegii.
Odznaczenia
Za swą służbę otrzymał odznaczenia[3]:
- Krzyż Wojenny (Norwegia)
- Medal Czynu Obywatelskiego (Norwegia)
- Krzyż Wielki Orderu Świętego Olafa (Norwegia)
- Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Austria)
- Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia)
- Wielki Łańcuch Orderu Krzyża Południa (Brazylia)
- Krzyż Wielki Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja)
- Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939
- Order Słonia (Dania)
- Wielki Komandor Orderu Danebroga (Dania)
- Odznaka Honorowa Orderu Danebroga (Dania)
- Medal Pamiątkowy Złotego Wesela Króla Chrystiana IX i Królowej Luizy (Dania)
- Medal Wspomnieniowy 100-lecia od Narodzin Króla Chrystiana IX (Dania)
- Medal Wspomnieniowy 100-lecia od Narodzin Króla Fryderyka VIII (Dania)
- Medal Wyzwolenia Króla Christiana X (Dania)
- Order Salomona (Etiopia)
- Krzyż Wielki Orderu Białej Róży (Finlandia)
- Krzyż Wielki Legii Honorowej (Francja)
- Krzyż Wojenny (Francja)
- Médaille militaire (Francja)
- Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja)
- Krzyż Wojenny 1940 (Grecja)
- Order Złotego Runa (Hiszpania)
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia)
- Krzyż Wielki z Łańcuchem Orderu Sokoła Islandzkiego (Islandia)
- Order Chryzantemy (Japonia)
- Wielka Wstęga z Brylantami Orderu Osmana (Turcja)
- Krzyż Wielki Orderu Korony Wendyjskiej (Meklemburgia)
- Krzyż Wielki Orderu Słońca Peru (Peru)
- Order Orła Białego (Polska)
- Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Chrystusa (Portugalia)
- Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Wieży i Miecza (Portugalia)
- Krzyż Wielki Orderu Wojskowego św. Jakuba od Miecza (Portugalia)
- Krzyż Wielki Orderu Wojskowego Avis (Portugalia)
- Krzyż Wielki Orderu Orła Czarnego (Królestwo Prus)
- Krzyż Wielki Orderu Orła Czerwonego (Królestwo Prus)
- Order św. Andrzeja Apostoła (Imperium Rosyjskie)
- Order św. Aleksandra Newskiego Imperium Rosyjskie)
- Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie)
- Order św. Anny I klasy (Imperium Rosyjskie)
- Order św. Stanisława I klasy (Imperium Rosyjskie)
- Krzyż Wielki Orderu Karola I (Rumunia)
- Order Królewski Serafinów (Szwecja)
- Order Domowy Chakri (Syjam)
- Order Podwiązki (Wielka Brytania)
- Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania)
- Królewski Łańcuch Wiktoriański (Wielka Brytania)
- Królewski Order Wiktoriański (Wielka Brytania)
- Baliw Krzyża Wielkiego Orderu św. Jana Jerozolimskiego (Wielka Brytania)
- Medal 60-lecia Panowania Królowej Wiktorii (Wielka Brytania)
- Medal Koronacyjny Króla Edwarda VII i Królowej Aleksandry (Wielka Brytania)
- Order Annuncjaty (Włochy)
- Medal Holmenkollen
Przypisy
- ↑ a b The Coronation of King Haakon and Queen Maud , www.royalcourt.no (ang.).
- ↑ a b c d e Biografia Haakon VII - postacie II wojny światowej , www.sww.w.szu.pl .
- ↑ Odznaczenia na stronie rodziny królewskiej (no)
Bibliografia
| Prapradziadkowie |
Fryderyk Karol Schleswig-Holstein-Sonderburg-Beck |
Karol Hessen-Kassel |
Fryderyk Hessen-Kassel |
Fryderyk Oldenburg |
Król Szwecji i Norwegii |
Eugeniusz de Beauharnais |
Król Holandii |
Król Prus |
| Pradziadkowie |
Fryderyk Wilhelm Schleswig-Holstein-Sonderburg-Glücksburg |
Wilhelm Heski |
Król Szwecji i Norwegii |
Wilhelm Fryderyk Oranje-Nassau | ||||
| Dziadkowie |
Król Danii |
Król Szwecji i Norwegii | ||||||
| Rodzice |
Król Danii | |||||||
|
Haakon VII Glücksburg (1872-1957), Król Norwegii | ||||||||
