Górale śląscy
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Górale śląscy, aby zapewnić naszym czytelnikom wszechstronną wizję tego istotnego aspektu w dzisiejszym społeczeństwie. Zajmiemy się różnymi aspektami, od jego pochodzenia i ewolucji po konsekwencje w życiu codziennym, aby zaoferować kompleksowe spojrzenie, które pozwoli nam zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się zapewnić wzbogacającą perspektywę, która przyczynia się do wiedzy i refleksji na temat Górale śląscy, zachęcając odbiorców do głębszego zagłębienia się w temat niezwykle istotny dzisiaj.
| Miejsce zamieszkania | |
|---|---|
| Język |
polski standardowy, etnolekt śląski (gwara cieszyńska i jabłonkowska), gwary laskie (Morawianie) |
| Religia | |
| Grupa | |
| |
Górale śląscy (cz. Slezští Goralé, gw. Gorole[1]) – grupa etnograficzna ludności polskiej, zamieszkująca pierwotnie tereny Beskidu Śląskiego[2] i Beskidu Morawsko-Śląśkiego[a] w granicach dawnego księstwa cieszyńskiego.
Podział
Oprócz wielu cech wspólnych z szeroko pojętą góralszczyzną Karpat Zachodnich, wypływających z głównej formy gospodarki – szałaśnictwa, charakteryzuje się zespołem elementów kultury duchowej i materialnej (gwara, wierzenia, obyczaje, strój itp.), wyróżniającą ją spośród innych grup górali karpackich[3].
Wincenty Pol badając grupy góralskie wyróżnił wśród Górali śląskich 4 grupy[4]:
- Breniacy (1) – górale we wsi Brenna.
- Wiślanie (2) – górale nad obszarem źródliskowym rzeki Wisły, zamieszkujący w rozciągniętym miasteczku Wisła.
- Jabłonkowianie[5] (właściwi) (3) – górale osiadli nad górną Olzą po obszar wokół miasteczka Jabłonkowa, gdzie mieszkała osobna niewielka grupa podgórska Jacków. Jabłonkowianie zamieszkują wsie Koniaków, Jaworzynka, Istebna, Jasnowice, Bukowiec, Mosty, Łomna Dolna, Łomna Górna, Piosek.
- Morawianie (4) – górale osiadli w kotlinie nad rzeką Morawką, we wsiach: Krasna, Morawka, Prażmo. Ich narzecze miało cechy polskie przechodzące w morawskie, zaliczane do gwar laskich.
Górali śląskich zwano Jabłonkowianami od pasma Jabłónek[4]. Przy czym nazwę miasta Jabłonków (pierwotnie być może Jabłonka) wywodzi się od jabłonki ≤ jabłoni, tudzież od gruszyczki[6].
Od 1947 r. w pierwszy weekend sierpnia w lasku miejskim w Jabłonkowie odbywają się Międzynarodowe Spotkania Folklorystyczne „Gorolski Święto”. Impreza plenerowa trwa 3 dni i prezentuje się na niej kulturę ludową, którą organizatorzy chcą przedstawić jako źródło tożsamości i żywą wartość obecnych czasów[7].
-
Akwarela z 1848 przedstawiająca parę góralską z Brennej -
Para góralska z Istebnej (1846) -
Góral z Wisły (1848)
Tożsamość
W polskiej części Śląska Cieszyńskiego liczne kontakty z mieszkańcami dawnego Śląska pruskiego i tamtejszym znaczeniem słowa gorol doprowadziły do zauważalnej zmiany tożsamości góralskiej, która przestała iść w parze z tożsamością śląską[8]. Zupełnie inaczej sytuacja wygląda na tzw. Zaolziu, gdzie równoczesne samookreślenie się jako gorol nie jest sprzeczne z identyfikacją śląską, wręcz ją wzmacnia[9][10]. Określeniem Gorol potocznie nazywa się Gorolski Święto. Nazwę Gorol nosi również regionalny chór męski z Jabłonkowa[11].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Do 1968 uważanego za część Beskidu Śląskiego.
Przypisy
- ↑ Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego. Wydanie drugie, poprawione i rozszerzone. Jadwiga Wronicz (redakcja). Ustroń: 2010, s. 117. ISBN 978-83-60551-28-8.
- ↑ Jan Stanisław Bystroń: Ugrupowanie etniczne ludu polskiego. Kraków: Orbis, 1925, s. 11, seria: Krakowskie Odczyty Geograficzne.
- ↑ Agata Jędrzejczyk i inni red., EtnoCuda: elementarz folkloru polsko-słowackiego pogranicza = EtnoDivy: šlabikár folklóru pol'sko-slovenského pohraničia, Bielsko-Biała: Regionalny Ośrodek Kultury w Bielski-Białej, 2020, s. 15, ISBN 978-83-63291-83-9, OCLC 1164100946 .
- ↑ a b Wincenty Pol: Rzut oka na północne stoki Karpat. Kraków: Czcionkami drukarni Czasu, 1851, s. 120.
- ↑ Jabłonkowianie, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 345.
- ↑ Robert Mrózek: Nazwy miejscowe dawnego Śląska Cieszyńskiego. Katowice: Uniwersytet Śląski w Katowicach, 1984, s. 80. ISBN 82-00-00622-2.
- ↑ O festiwalu. Komitet organizacyjny Gorolskigo Święta 2010. . .
- ↑ Zależności między typami poczucia regionalnego i etnicznego. W: Zbigniew Greń: Śląsk Cieszyński. Dziedzictwo językowe. Warszawa: Towarzystwo Naukowe Warszawskie. Instytut Slawistyki Polskiej Akademii Nauk, 2000, s. 121. ISBN 83-86619-09-0.
- ↑ J.w. s. 132.
- ↑ 4:00: „ miyndzy nami gorolami ” w: Soužití Čechů a Poláků. www.ceskatelevize.cz, 2010-04-30. (cz.).
- ↑ www.gorol.cz.
Bibliografia
- Lipok-Bierwiaczonek Maria: Górale Śląscy, w: „Śląsk” nr 2 (76), R. VIII, luty 2002, s. 67.
- Popiołek Franciszek: Historia osadnictwa w Beskidzie Śląskim, Katowice 1939.
- Udziela Seweryn: Etnograficzne ugrupowanie i rozgraniczenie rodów górali polskich, w: „Przegląd Geograficzny” t. 1, 1918.
- Górale śląscy / Slezští Goralé. W: Marian Dembiniok: O Góralach, Wałachach, Lachach i Jackach na Śląsku Cieszyńskim / O goralech, Valaších, Laších a Jaccích na Těšínském Slezsku. REGIO, 2010. ISBN 978-80-904230-4-6.
Linki zewnętrzne
- Mapa z górskimi grupami etnograficznymi Polski Związek Podhalan