Dialekt wysokopruski

Appearance przypnij ukryj Hochpreußisch

Obszar	Prusy Wschodnie
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki indoeuropejskie Języki germańskie Języki zachodniogermańskie Język wysokoniemiecki Dialekty środkowoniemieckie Dialekty wschodniośrodkowoniemieckie dialekt wysokopruski
Status oficjalny
język urzędowy	nieuznawany
Kody języka
Glottolog	high1271
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Dialekt wysokopruski (niem.: Hochpreußisch) – środkowoniemiecki dialekt używany na ograniczonym obszarze Prus Wschodnich do roku 1945. Jego użytkownikami byli potomkowie osadników ze Śląska, którzy przybywali do Prus od XIII wieku.

Należy do dialektów języka wysokoniemieckiego (w przeciwieństwie do dolnopruskiego, który jest dialektem dolnoniemieckim) i używany był przede wszystkim w południowo-zachodniej Warmii i w Prusach Górnych. Obszar tego dialektu graniczył od zachodu, północy i wschodu z obszarem dialektu dolnopruskiego, natomiast od południa z obszarem polskiego dialektu mazurskiego (uznawanego też za gwarę dialektu mazowieckiego). W efekcie II wojny światowej niemalże cała ludność posługująca się dialektem uciekła lub została wysiedlona na zachód od Odry.

Na wysokopruski składają się dwie grupy gwarowe:

• górnopruska (Oberländisch) – zachodnia część obszaru (przede wszystkim Prusy Górne)
• wrocławska (Breslausch, oparty na gwarze wrocławskiej) – wschodnia część obszaru (głównie południowo-zachodnia Warmia)

Zobacz też

• dialekt dolnopruski
• dialekt śląski języka niemieckiego

Linki zewnętrzne

• Mapa dialektów niemieckich z 1897. mitglied.multimania.de. .
• Przykładowy tekst

Historyczny zasięg dialektu wysokopruskiego (kolor pomarańczowy w Prusach Wschodnich) Język niemiecki

Rozwój	język staro-wysoko-niemiecki język średnio-wysoko-niemiecki język wczesno-nowo-wysoko-niemiecki język nowo-wysoko-niemiecki język starosaksoński język średnio-dolno-niemiecki
W krajach niemieckojęzycznych	austriacka odmiana języka niemieckiego gwary szwajcarskie język luksemburski
W innych krajach	Amanadeutsch (Iowa w USA) alemán coloniero (Wenezuela) Barossadeutsch (Australia) Belgranodeutsch (Argentyna) cimbro (Włochy) dolnosaksoński w Holandii (w tym dialekt groningski, twents) Huttrisch (USA i Kanada) jidysz Küchendeutsch (Namibia) Launa-Deutsch (Chile) lotaryński (Francja) Nataler Deutsch (RPA) język niemiecki w Pensylwanii plautdietsch (ruscy mennonici) Riograndenser Hunsrückisch (Brazylia) Südwesterdeutsch (Namibia) Texasdeutsch Unserdeutsch (Papua-Nowa Gwinea) wilamowski (Polska)
Język dolnoniemiecki	Dialekty zachodniodolnoniemieckie dialekt północnodolnosaksoński dialekt westfalski dialekt ostfalski Dialekty wschodniodolnoniemieckie dialekt dolnopruski gwary pomorskie (w tym gwara zachodniopomorska) dialekt brandenburski dialekt meklemburski
Język wysokoniemiecki	D. środkowoniemieckie D. zachodniośrodkowoniemieckie Dialekt środkowofrankoński gwary rypuaryjskie (w tym gwara kolońska) gwary mozelsko-frankońskie Dialekt reńsko-frankoński gwary palatynackie gwary heskie (północnoheska, wschodnioheska, górnoheska) D. wschodniośrodkowoniemieckie dialekt śląski (w tym gwara kłodzka, gwara wrocławska) dialekt wysokopruski dialekt turyngeński dialekt górnosaksoński dialekt rudawski D. górnoniemieckie Dialekt wysokofrankoński gwary wschodniofrankońskie gwary południowofrankońskie Dialekt bawarski gwary północnobawarskie gwary środkowobawarskie gwary południowobawarskie Dialekt alemański gwary szwabskie gwary dolnoalemańskie (w tym gwary alzackie) gwary wysokoalemańskie (w tym gwara zuryska) gwary wyższoalemańskie

1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Kod ISO 639-3.
2. ↑ a b Uznawany za osobny język z kodem ISO 639-1.
3. ↑ Nie mylić z językiem lotaryńskim (oïl).
4. ↑ Kod ISO 639-2.

Kontrola autorytatywna (dialekt):

• GND: 4160185-3