W następnym artykule poznamy fascynujący świat Batalion „Parasol” i wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania. Od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo – zagłębimy się w jego historię, praktyczne zastosowania i przyszłe implikacje. Co to jest Batalion „Parasol” i dlaczego jest dziś istotny? Dołącz do nas w tej podróży przez jej wiele aspektów i odkryj, dlaczego Batalion „Parasol” zasługuje na naszą uwagę i refleksję.
![]() | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1943 |
Rozformowanie |
1944 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Działania zbrojne | |
powstanie warszawskie | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
Rodzaj wojsk |
piechota |
Podległość | |
Odznaczenia | |
![]() |
Batalion „Parasol” – batalion Armii Krajowej, który był oddziałem do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej AK biorącym udział w powstaniu warszawskim. Składał się głównie z harcerzy Szarych Szeregów.
Późną wiosną 1943 roku cichociemny kpt. Adam Borys „Pług” otrzymał rozkaz zorganizowania oddziału dywersyjnego. Zwrócił się do kierownictwa Szarych Szeregów z prośbą o przekazanie mu do dyspozycji 75 harcerzy. Na przełomie lipca i sierpnia (przyjmuje się datę 1 sierpnia) 1943 roku jednostkę utworzono. W wyniku reorganizacji Grup Szturmowych Szarych Szeregów oddział przejął zadania Organizacji Specjalnych Akcji Bojowych, czyli przede wszystkim wykonywanie wydawanych przez Polskie Państwo Podziemne rozkazów likwidacji niektórych osób zajmujących istotne stanowiska w niemieckich władzach okupacyjnych[1].
Pierwotnie oddział nosił kryptonim „Agat” (od Anty-Gestapo), a po 2 stycznia 1944 roku, kiedy to został aresztowany Tadeusz Kostrzewski „Niemira” (uczestnik prawie wszystkich akcji „Agatu”), zmieniono kryptonim oddziału na „Pegaz”, co było skrótem słów „przeciw Gestapo”. W wyniku kolejnej reorganizacji i aresztowania łączniczki w maju 1944 przyjęto nazwę „Parasol” (dowódcą pozostał awansowany do stopnia majora Adam Borys).
Pierwszy wyrok został wykonany 7 września 1943 roku na komendancie Pawiaka, Franzu Bürklu. Akcja zakończyła się pełnym powodzeniem.
24 września 1943 przeprowadzono kolejną udaną akcję likwidacyjną. Celem był SS-Hauptscharführer August Kretschmann, pracownik referatu IV A 3c i zarazem zastępca komendanta obozu karnego dla Polaków przy ul. Gęsiej (tzw. Gęsiówki), gdzie zasłynął z okrucieństwa i sadyzmu wobec więźniów[2].
Do najważniejszych zadań bojowych przeprowadzonych przez żołnierzy Parasola zalicza się Akcję Kutschera (1 lutego 1944). Było to starannie zaplanowane przedsięwzięcie, mimo tego w trakcie realizacji zginęło czterech ludzi z batalionu: „Lot”, „Cichy”, „Sokół” i „Juno”.
Podczas powstania warszawskiego batalion „Parasol” wszedł, obok batalionu „Zośka”, w skład zgrupowania Kedywu KG AK – „Radosław”. W momencie mobilizacji (1 sierpnia 1944) zadaniem Kedywu na Woli była osłona znajdującej się tam Komendy Głównej AK.
W chwili koncentracji batalion liczył 280 ludzi, z czego 172 ze składu konspiracyjnego i 50 ochotników, którzy napłynęli do oddziału w pierwszych godzinach powstania. 3 sierpnia 1944 stan batalionu powiększył się do 541 osób, by 8 sierpnia osiągnąć stan 574 żołnierzy, z czego 369 z konspiracyjnego składu. Łącznie z tego składu nie dołączyło 80 ludzi, którzy brali udział w walkach w ramach innych oddziałów AK[3].
Za walki w powstaniu warszawskim Naczelny Wódz odznaczył batalion Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari (OWVM klasy V).
Tradycje batalionu kontynuuje Zespół Bojowy C Jednostki Wojskowej Komandosów z Lublińca.
Zgodnie z obliczeniami Piotra Stachiewicza straty poniesione przez batalionu „Parasol” w powstaniu warszawskim przedstawiały się następująco:[4]
Dzielnica | Polegli | Procent |
---|---|---|
Wola | 54 | 19,2 |
Stare Miasto | 118 | 41,8 |
Czerniaków | 91 | 32,3 |
Mokotów | 2 | 0,7 |
inne dzielnice | 17 | 6,0 |
Razem | 282 | 100 |