Akcja Topiel

W dzisiejszym świecie Akcja Topiel to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Akcja Topiel był przedmiotem debaty, analiz i badań ekspertów z różnych dziedzin. Jej wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, politykę i kulturę sprawia, że ​​jest to temat o uniwersalnym znaczeniu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Akcja Topiel, od jego pochodzenia po wpływ na codzienne życie ludzi. Poprzez wyczerpującą analizę postaramy się rzucić światło na różne aspekty, które sprawiają, że Akcja Topiel jest tematem wartym zbadania i zainteresowania.

Akcja Topiel
Państwo

Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)

Miejsce

Warszawa

Data

wrześnień-październik 1943

Typ ataku

broń palna

Sprawca

Armia Krajowa

Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia52°13′56″N 21°00′30″E/52,232222 21,008333

Akcja Topiel (akcja zastrzeżona Topiel) – druga po Akcji „C” operacja likwidacji agentów Gestapo oraz ich konfidentów przeprowadzona w Generalnym Gubernatorstwie między wrześniem a październikiem 1943 roku. Brały w niej udział oddziały Kedywu KG AK, KeDywu Okręgu AK oraz oddziałów kontrwywiadu polskiego podziemia[1][2][3][4].

Historia

Akcję zapoczątkował rozkaz Nr 114/Kdw. Komendanta Sił Zbrojnych w Kraju Tadeusza Komorowskiego „Bora” wydany 6 września 1943 roku w Warszawie, a zakończył ją rozkaz Nr 120/Kdw. z 29 października 1943 roku[2]. W pierwszym rozkazie akcję określono jako tajną - zastrzeżoną. Według komendanta AK miał to być: odwet za represje i bestialstwa niemieckiego aparatu bezpieczeństwa[2][3].

Listę potencjalnych celów w tej akcji dostarczyła komórka kontrwywiadu AK - „Wd-69”, która określiła cele na około 80 osób[5]. W czasie wyznaczonym w rozkazie wykonano 7 zamachów na szpiegów, agentów i konfidentów, w tym jeden nieudany. Rozkaz o odwołaniu akcji zastrzeżonej przenosił dalsze zamachy w walkę bieżącą i zalecał jej kontynuację. Wyroki na osoby umieszczone na liście były wykonywane do końca wojny[1][2][3][4].

Przypisy

Bibliografia