Antonio María Javierre Ortas

W dzisiejszym świecie Antonio María Javierre Ortas to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na życie codzienne czy znaczenie historyczne, Antonio María Javierre Ortas wzbudza rosnące zainteresowanie w różnych obszarach. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystko, co jest związane z Antonio María Javierre Ortas, od jego początków po dzisiejsze wpływy. Odkryjemy, jak Antonio María Javierre Ortas ukształtował sposób, w jaki żyjemy, myślimy i odnosimy się do siebie, a także jego projekcję na przyszłość. Przygotuj się na dogłębną i szczegółową analizę Antonio María Javierre Ortas i odkryj wszystkie aspekty, które czynią ten temat wartym przestudiowania i refleksji.

Antonio María Javierre Ortas
Kardynał prezbiter
Herb duchownego Ego vobiscum sum
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1921
Sietamo

Data i miejsce śmierci

1 lutego 2007
Rzym

Archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego i Bibliotekarz Świętego Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania

1988–1992

Prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
Okres sprawowania

1992–1996

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

salezjanie

Prezbiterat

24 kwietnia 1949

Nominacja biskupia

20 maja 1976

Sakra biskupia

29 czerwca 1976

Kreacja kardynalska

28 czerwca 1988
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Maria Liberatrice a Monte Testaccio

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 czerwca 1976

Konsekrator

Vicente Enrique y Tarancón

Współkonsekratorzy

Javier Osés Flamarique
Rosalio José Castillo Lara

Antonio María Javierre Ortas (ur. 21 lutego 1921 w Sietamo, zm. 1 lutego 2007 w Rzymie) – hiszpański duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Życiorys

Wstąpił do zakonu salezjan św. Jana Bosco (SDB), pierwsze śluby złożył w 1940. Kształcił się w zakonnych instytucjach edukacyjnych w Huesca, Saragossie, Barcelonie, Geronie i Salamance; uzupełniał studia w Rzymie i Louvain (Belgia, obronił doktorat z teologii). Przyjął święcenia kapłańskie 24 kwietnia 1949. Od 1951 był wykładowcą Papieskiego Athenaeum Salezjańskiego w Turynie, później przeniesionego do Rzymu; w latach 19591971 był dziekanem wydziału teologii podstawowej, a 1971-1979 rektorem magnifico tej uczelni. Jako ekspert episkopatu Hiszpanii brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II; uczestniczył w wielu międzynarodowych kongresach teologicznych.

20 maja 1976 został mianowany arcybiskupem tytularnym Mety i sekretarzem watykańskiej Kongregacji Edukacji Katolickiej, sakry biskupiej udzielił mu 29 czerwca 1976 w Huesca kardynał Vicente Enrique y Tarancón, arcybiskup Madrytu. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie oraz w III konferencji generalnej Episkopatów Latynoamerykańskich w Puebla (Meksyk, 1979).

28 czerwca 1988 Jan Paweł II mianował go kardynałem, nadając diakonię S. Maria Liberatrice a Monte Testaccio; w lipcu 1988 Javierre Ortas został bibliotekarzem i archiwariuszem Świętego Kościoła Rzymskiego (zastąpił emerytowanego kardynała Alfonsa Marię Sticklera). W styczniu 1992 przeszedł na stanowisko prefekta Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów; po osiągnięciu wieku emerytalnego (75 lat) przeszedł w stan spoczynku w czerwcu 1996.

Reprezentował Jana Pawła II na uroczystościach religijnych i rocznicowych w charakterze specjalnego wysłannika, m.in. na VI Boliwijskim Kongresie Eucharystycznym i Maryjnym w Cochabamba (październik 1997). W styczniu 1999 został promowany do rangi kardynała prezbitera, zachował diakonię S. Maria Liberatrice a Monte Testaccio jako tytuł prezbiterski na zasadzie pro hac vice. Po ukończeniu 80. roku życia w lutym 2001 utracił prawo udziału w konklawe.

Bibliografia