W następnym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Jaume Traserra Cunillera. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zbadamy wszystkie istotne aspekty, które go otaczają. Zanurzymy się w jego historii, ewolucji na przestrzeni lat i znaczeniu w różnych dziedzinach, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie. Poprzez tę wszechstronną analizę staramy się rzucić światło na Jaume Traserra Cunillera i zaoferować bardziej całościowy obraz jego wpływu na nasze codzienne życie.
![]() | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci |
25 stycznia 2019 | ||
Biskup Solsony | |||
Okres sprawowania |
2001–2010 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat |
19 marca 1959 | ||
Nominacja biskupia |
9 czerwca 1993 | ||
Sakra biskupia |
5 września 1993 |
Data konsekracji |
5 września 1993 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | |||||
|
Jaume Traserra Cunillera (ur. 11 lipca 1934 w Granollers, zm. 25 stycznia 2019 tamże[1]) – hiszpański duchowny katolicki, biskup diecezji Solsona w latach 2001–2010.
Wstąpił do seminarium duchownego w Barcelonie. Studiował także w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie uzyskał tytuł licencjacki z filozofii (1955) oraz teologii (1959), a po święceniach także tytuł doktora prawa kanonicznego. Ponadto otrzymał tytuł licencjata w dziedzinie filozofii i literatury na Uniwersytecie Barcelońskim (1967).
Święcenia kapłańskie przyjął 19 marca 1959 i został inkardynowany do archidiecezji barcelońskiej. Był m.in. profesorem miejscowego niższego seminarium (1961–1962), notariuszem sądu kościelnego (1962–1972), profesorem prawa kanonicznego na wydziale teologii w Barcelonie (1972–1993), sekretarzem arcybiskupa (1972–1987), sędzią kościelnego trybunału (1973–1993), kanonikiem kapituły katedralnej oraz wikariuszem generalnym archidiecezji (1987–1993).
9 czerwca 1993 został mianowany przez papieża Jana Pawła II biskupem pomocniczym archidiecezji barcelońskiej ze stolicą tytularną Selemselae. Sakry biskupiej udzielił mu 5 września tegoż roku ówczesny metropolita Barcelony, abp Ricardo María Carles Gordó. W tym samym roku został członkiem Komisji ds. Dziedzictwa Kulturowego Konferencji Episkopatu Hiszpanii. Działał w niej do 2011.
28 lipca 2001 papież mianował go biskupem diecezjalnym Solsony.
3 listopada 2010 przeszedł na emeryturę[2].