W tym artykule przeanalizujemy wpływ Franziskus Ehrle na dzisiejsze społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Franziskus Ehrle przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli, wywołując debaty i kontrowersje w różnych dziedzinach. Na przestrzeni historii Franziskus Ehrle okazał się tematem istotnym i aktualnym, wzbudzając zainteresowanie w tak różnorodnych obszarach, jak polityka, ekonomia, kultura i technologia. W tym sensie konieczne jest zrozumienie roli Franziskus Ehrle we współczesnym społeczeństwie, a także jego implikacji i reperkusji na poziomie globalnym. Dzięki szczegółowej analizie będziemy mogli zagłębić się w różne aspekty otaczające Franziskus Ehrle i jego wpływ na obecny świat.
Kardynał diakon | ||
![]() | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
17 października 1845 | |
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | ||
Bibliotekarz i Archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego | ||
Okres sprawowania |
1929–1934 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Inkardynacja | ||
Prezbiterat |
24 września 1876 | |
Kreacja kardynalska |
11 grudnia 1922 | |
Kościół tytularny |
Franziskus Ehrle S.J. (17 października 1845 w Isny im Allgäu na terenie diecezji Rottenburg w Niemczech, zm. 31 marca 1934 w Rzymie) – niemiecki duchowny katolicki, jezuita, kardynał, Bibliotekarz i Archiwista Świętego Kościoła Rzymskiego.
20 września 1861 roku wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Studiował filozofię w Szwajcarii i teologię w Liverpoolu. Święcenia kapłańskie przyjął 24 września 1876 roku w Liverpoolu. Do roku 1878 pracował duszpastersko Liverpoolu, a w latach 1878–1880 w Brukseli. W latach 1880–1895 prowadził pracę badawczą w Archiwach Watykańskich. W styczniu 1895 roku został pro-prefectem Archiwum Watykańskiego, a w czerwcu 1895 roku jej prefektem. W 1914 roku zamieszkał w Feldkirch i jednocześnie mieszkał w Rzymie. W 1916 roku zamieszkał w Monachium. W latach 1919–1922 był wykładowcą na Papieskim Instytucie Bibijnym i na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Na konsystorzu 11 grudnia 1922 roku papież Pius XI wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem diakona San Cesareo in Palatio. 17 kwietnia 1929 roku mianowany Archiwistą i Bibliotekarzem Świętego Kościoła Rzymskiego. Zmarł 31 marca 1934 roku w Rzymie. Pochowano go na rzymskim cmentarzu Campo Verano.