Andegawenowie

Wygląd przypnij ukryj

Andegawenowie (fr. d’Anjou) – nazwą tą określa się kilka rodów rządzących w Hrabstwie Andegawenii (fr. Anjou), krainie w zachodniej Francji. Pierwsi Andegawenowie byli hrabiami Andegawenii od czasów karolińskich, zwie się ich także Ingelgerami od protoplasty rodu – Ingelgera. Druga dynastia andegaweńska była spokrewniona z pierwszą, ale zwana jest także od pewnego momentu Plantagenetami. Pozostałe rody andegaweńskie były młodszymi liniami królewskiego rodu Francji – Kapetyngów.

Ingelgerowie

Pierwsza dynastia andegaweńska wywodziła się z miejscowego możnowładztwa. Jej protoplastą był Ingelger. Jego syn Fulko I Rudy od 909 r. tytułował się hrabią Angers. Jego potomkowie wygaśli w linii męskiej w 1060 r. na Godfrydzie II Martelu.

Andegawenowie-Plantageneci

Andegawenowie
Herb Andegawenowie
Kraj

Francja
Anglia
Królestwo Jerozolimskie
Polska
Węgry

Tytuły

władcy Andegawenii
królowie Anglii
królowie Jerozolimy

Gałęzie

Plantageneci

Andegawenię po Gotfrydzie II przejął Godfryd III Brodaty, syn Ermengardy d’Anjou (siostry Gotfryda II) i Gotfryda II z Gatinas. Nowa dynastia podzieliła się w I poł. XII w. na dwie linie, panujące w Jerozolimie i w Anglii:

Młodsze linie władców Francji

Kapetyngowie

Herb Kapetyngów Francuskich

Karol I Andegaweński, hrabia Andegawenii od 1246, syn króla Francji Ludwika VIII Lwa, w 1266 – przy poparciu papieskim pokonawszy zwolenników dynastii Hohenstaufów – został ogłoszony królem Sycylii i Neapolu. W 1282 utracił Sycylię na rzecz króla Aragonii. Karol II oddał w 1290 r. Andegawenię królom Francji. Jego potomkowie podzielili się na gałęzie:

Genealogia
Ludwik VIII Lew
(1187–1226)
 Blanka
(1188–1252)
  
                                        
                                             
Filip
(1209–1218)
Ludwik IX Święty
(1214–1270)
Robert I d’Artois
(1216–1250)
Filip
(1218–1220)
Jan
(1219–1232)
Alfons z Poitiers
(1220–1271)
Filip Dagobert
(1222–1232)
Izabela
(1225–1269)
Stefan
(1225–1226)
Karol Andegaweński
(1226–1285)
 Beatrycze Prowansalska
  
                                            
     
                                Maria Węgierska
(1257–1323)
 Karol II Andegaweński
(1254–1309)
 Filip Andegaweński
  
                                            
                                                 
Małgorzata
(1273–1299)
Ludwik
(1274–1297)
Rajmund Berengar
(1279/1282–1307)
Blanka
(1280–1310)
Jan
(1283–1308)
  Tristan
(1284–1288)
Eleonora
(1289–1341)
Maria
(1290–1346)
Piotr Tempesta
(1291–1315)
Beatrycze
(1295–1321)
                                    
                                 
  Karol Martel
(1271–1295)
 Klemencja Habsburg
(1271–1293)
      Filip I
(1278–1332)
 Tamara Angelina, potem
Katarzyna II de Valois
 Robert I Mądry
(1277–1343)
 Jolanta Jan
(1294–1336)
 Agnieszka z Périgord
        
                                                      
                                 
Karol Robert
(1288–1342)
 Elżbieta Łokietkówna
(1305–1380)
 Beatrycze
(1290–1343)
 Klemencja Węgierska
(1293–1328)
  5 synów i 5 córek Maria de Valois Karol
(1298–1328)
 Karol de Durazzo
(1323–1348)
 Maria z Neapolu Ludwik
(1324–1362)
 Małgorzata de Sanseverino Robert
(1326–1356)
        
                                                       
                                      
Władysław
(1324–1329)
 Ludwik
(1326–1382)
 Andrzej
(1327–1345)
 Stefan
(1332–1354)
 Joanna I z Neapolu
(1326–1382)
 Karol Martin
(1327–1327)
 Maria
(1328–1366)
    Syn i 4 córki Ludwik
(1344)
 Karol III z Durazzo
(1345–1385)
 Agnieszka
(zm. 1347)

Walezjusze andegaweńscy

Herb książąt Andegawenii z dynastii Walezjuszów andegaweńskich

Po śmierci Małgorzaty andegaweńskiej (1299) samodzielnym władcą Andegawenii został jej mąż, Karol Walezjusz, brat króla Francji Filipa IV Pięknego. W 1328 roku, w momencie objęcia francuskiego tronu przez Filipa VI (syna Karola Walezjusza), nastąpiło połączenie Andegawenii z domeną królewską. Andegawenię jako księstwo otrzymał w 1360 roku Ludwik I Andegaweński, syn króla Francji Jana II Dobrego. Ludwik I w 1382 został adoptowany przez królową Neapolu Joannę I i przejął jej tytuł królewski. Faktycznie władzę w Neapolu w latach 1435–1442 sprawował tylko jego wnuk René I Andegaweński. Ta linia Andegawenów wygasła na Karolu IV z Maine, tytularnym królu Neapolu w 1481. Przedstawiciele tej linii rządzili również w Lotaryngii w latach 1431–1473.

Genealogia
Ludwik I
(1339–1384)
książę Andegawenii
 Maria z Blois-Châtillon
  
                   
                 
Maria
(ur. 1370)
Ludwik II
(1377–1417)
książę Andegawenii
 Jolanta AragońskaKarol
(1380–1404)
książę Tarentu
 
  
                                     
                                     
Ludwik III
(1403–1434)
książę Andegawenii
 Małgorzata SabaudzkaMaria
(1404–1463)
 Karol VII Walezjusz
król Francji
Rene
(1409–1480)
król Neapolu
książę Andegaweniiksiążę Lotaryngii
 Izabela LotaryńskaJolanta
(1412–1440)
 Franciszek I BretońskiKarol III
(1414–1472)
hrabia Maine
 Izabela
z Luxemburga-Saint-Pol
       
                                                    
                                                        
Izabela Jan II
(1425–1470)
książę Lotaryngii
 Maria BurbonLudwik
(1427–1445)
markiz Pont-à-Mousson
Mikołaj
(1428–1430)
Jolanta
(1428–1483)
 Fryderyk II
hrabia Vaudémont
Małgorzata
(1429–1482)
 Henryk VI Lancaster
  
(1431–1432)
 Ludwika
(1436–1438)
Anna
(1437–1450)
    
                               
                            
 Izabela
(1445–1446)
Rene
(1446–1450)
Izabela
(1447–1448)
Mikołaj I
(1448–1473)
książę Lotaryngii
Joanna z Vaudémont Karol IV
(1436–1481)
książę Andegawenii
Ludwika
(1445–1477)
 Jakub Armaniacki
książę Nemours
  

Zobacz też

Przypisy

  1. Genealogia potomków Ingelgera, M.Marek, Genealogy.Eu
  2. Genealogia Plantagenetów, M.Marek, Genealogy.Eu
  3. Genealogia linii jerozolimskiej, M.Marek, Genealogy.Eu
  4. Genealogia potomków Karola Andegaweńskiego, M.Marek, Genealogy.Eu
  5. J.E. Morby, Dynastie świata, Kraków 1995, s. 135.
  6. Genealogia potomków Ludwika I, M.Marek, Genealogy.Eu
Dynastie i rody panujące Europy
Angielskie
Armeńskie
Bizantyńskie
Bośniackie
Bułgarskie
Chorwackie
Czeskie i morawskie
Duńskie
Frankijskie i francuskie
Gruzińskie
Hiszpańskie
Litewskie
Niemieckie
Polskie i pomorskie
Portugalskie
Ruskie i rosyjskie
Rumuńskie – mołdawskie i wołoskie
Serbskie i czarnogórskie
Szkockie
Szwedzkie
Węgierskie
Włoskie
Encyklopedie internetowe (ród szlachecki):