W dzisiejszym świecie Małgorzata Andegaweńska to temat, który zyskał znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Od polityki po kulturę popularną, Małgorzata Andegaweńska przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jego wpływ znalazł odzwierciedlenie w dyskusjach akademickich, debatach politycznych i codziennym życiu ludzi. W tym artykule zbadamy różne aspekty Małgorzata Andegaweńska oraz to, jak ukształtował i zmienił sposób, w jaki żyjemy, myślimy i odnosimy się do otaczającego nas świata.
![]() | |
![]() | |
hrabina Andegawenii i Maine | |
Dynastia | |
---|---|
Rodzina | |
Data urodzenia |
ok. 1273 |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Mąż | |
Dzieci |
Izabela de Valois |
Rodzeństwo |
Karol Martel |
Małgorzata Andegaweńska, fr. Marguerite d'Anjou, it. Margherita d'Angiò e del Maine (ur. ok. 1273, zm. 31 grudnia 1299[1]) – królewna neapolitańska z dynastii Andegawenów, suo iure hrabina Andegawenii i Maine od 1290 roku, drugie dziecko Karola II Andegaweńskiego oraz Marii Węgierskiej, matka króla Francji Filipa VI.
Małgorzata była pierwszą córką Karola Kulawego, króla Neapolu i Marii, królewny węgierskiej. Ze strony ojca była prawnuczką króla Francji Ludwika Lwa, natomiast jej matka pochodziła z dynastii Arpadów. Miała trzynaścioro rodzeństwa m.in. następcę ojca na tronie Neapolu Roberta Mądrego.
18 sierpnia 1290 roku w Corbeil poślubiła Karola de Valois (13 marca 1270 - 16 grudnia 1325), najmłodszego syna króla Francji Filipa III Śmiałego i Izabeli Aragońskiej. Dla jej męża Ludwik Lew również był pradziadkiem. W dniu ślubu Małgorzata otrzymała od ojca Andegawenię i Maine[2]. Po jej śmierci Karol ożenił się jeszcze dwukrotnie: z Katarzyną I de Courtenay, tytularną cesarzową Konstantynopola oraz z Mahaut de Châtillon[2].
W 1315 roku jej bratanica Klemencja z inicjatywy Karola Walezjusza została drugą żoną króla Francji i Nawarry Ludwika Kłótliwego. W 1328 roku starszy syn Małgorzaty został królem Francji.