W dzisiejszym świecie Abakawir to temat, który zyskał ogromne znaczenie i wzbudził zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Abakawir jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Na przestrzeni dziejów Abakawir odgrywał kluczową rolę w ewolucji ludzkości, a jego znaczenie pozostaje oczywiste we współczesnym świecie. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty Abakawir i zbadamy jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C14H18N6O | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
286,33 g/mol | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS |
136470-78-5 (wolna zasada) | ||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||
Stosowanie w ciąży |
kategoria B3(AU), C(US) | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Abakawir – organiczny związek chemiczny, lek, będący nukleozydowym inhibitorem odwrotnej transkryptazy, stosowany w połączeniu z innymi lekami w leczeniu zakażenia HIV-1.
Abakawir jest analogiem guanozyny. Po ufosforylowaniu w komórce do czynnego metabolitu – trifosforanu 5'-karbowiru – hamuje odwrotną transkryptazę wirusów HIV. Jest on stosunkowo silnym inhibitorem tego enzymu włączając szczepy wirusa HIV-1 ze zmniejszoną wrażliwością na zydowudynę, lamiwudynę, zalcytabinę, didanozynę czy newirapinę, następstwem czego jest zakończenie łańcucha i przerwanie cyklu replikacji wirusa. Dobrze przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Badania in vitro wykazały synergizm abakawiru z zydowudyną, newirapiną i amprenawirem w blokowaniu namnażania się wirusa. W badaniach klinicznych działanie przeciwwirusowe abakawiru utrzymywało się minimum 48 tygodni. W szczepach opornych charakterystyczne są mutacje K65R i Y11F. W przypadku zaistnienia oporności na kilka leków z grupy nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy i włączenia do terapii akabawiru oporność ta nie występowała[2].
Abakawir jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie i lipofilową, dzięki czemu ma dobrą biodostępność (83% po podaniu doustnym) oraz przenika do ośrodkowego układu nerwowego W krążeniu osiąga maksymalne stężenie po 1 h, a jego okres półtrwania wynosi 0,8–1,5 h. Z białkami osocza wiąże się w 50%. Jest on metabolizowany przez dehydrogenazę alkoholową i transferazę glukuronianową do nieczynnych metabolitów. Jest wydalany z moczem, w tym kilka procent w postaci niezmienionej.
Abakawir jest stosowany w zakażeniu HIV i pełnoobjawowym AIDS jako składnik terapii wielolekowej. Podobnie jak inne leki stosowane w zakażeniu HIV, nie powinien być stosowany w monoterapii.
Istnieje małe ryzyko interakcji z przeciwretrowirusowymi inhibitorami proteazy (np. Indynawir, Amprenawir, Atazanawir czy Typranawir) i innymi lekami metabolizowanymi z udziałem głównych enzymów P450. Wiadomo, że etanol hamuje jego metabolizm i w wyniku tego zwiększa jego stężenie.
W badaniach klinicznych u około 5% pacjentów przyjmujących abakawir ujawniła się reakcja nadwrażliwości która w kilku przypadkach była zagrażająca życiu i zakończyła się zgonem mimo środków ostrożności. Charakteryzuje się ona występowaniem gorączki i (lub) wysypki (zwykle plamkowo-grudkowa lub pokrzywkowa).
Ponadto mogą wystąpić:
Podczas stosowania były stwierdzane przypadki kwasicy mleczanowej.
Preparat powinien być przepisywany przez lekarzy doświadczonych w leczeniu zakażeń HIV. Dorośli i młodzież powyżej 12 lat: zalecana dawka wynosi 600 mg na dobę. Może być przyjęta w całości lub 2 razy dziennie po 300 mg. Dzieci o masie ciała co najmniej 30 kg: tak jak u dorosłych. Dzieci od 3 miesięcy do 12 lat: zalecana dawka wynosi 8 mg/kg masy ciała dwa razy na dobę, maksymalnie do 600 mg. Nie jest konieczna modyfikacja dawki preparatu u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, jednak lek nie jest zalecany u chorych w końcowym stadium ich niewydolności. Preparat można stosować na czczo lub w trakcie posiłków.
Dostępne w Polsce[3]: