W dzisiejszym świecie 10 Dywizja Pancerna SS „Frundsberg” przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, 10 Dywizja Pancerna SS „Frundsberg” stał się dziś stałym tematem rozmów. Kiedy badamy różne aspekty i aspekty składające się na zmienną 10 Dywizja Pancerna SS „Frundsberg”, staje się oczywiste, że jej znaczenie i zakres są istotne na wielu poziomach. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy różne aspekty 10 Dywizja Pancerna SS „Frundsberg” i to, jak pozostawił on niezatarty ślad we współczesnym społeczeństwie.
![]() Emblemat dywizji | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1942 |
Rozformowanie |
maj 1945 |
Patron | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Ostatni | |
Organizacja | |
Numer |
10 |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
10 Dywizja Pancerna SS „Frundsberg” (10. SS-Panzer-Division „Frundsberg“) – dywizja pancerna Waffen-SS rekrutowana głównie z poborowych.
Podobnie jak dywizja „Hohenstaufen”, dywizja „Frundsberg” została utworzona w Berlinie[potrzebny przypis] na przełomie roku 1942 i 1943. Tworzyli ją głównie poborowi, w wieku 18. lat. Latem 1943 otrzymała nazwę „Karl der Grosse” (Karol Wielki) i została wysłana na szkolenie do Francji. Początkowo była dywizją grenadierów pancernych, ale w październiku 1943 roku przekształcono ją w dywizję pancerną i zmieniono jej nazwę na „Frundsberg”.
W marcu 1944, liczącą ponad 19 000 żołnierzy, jednostkę wysłano na Ukrainę, gdzie w trzy miesiące straciła około 6000 ludzi. W czerwcu 1944 roku skierowano ją przeciwko alianckiemu desantowi w Normandii. We wrześniu, po ciężkich walkach, pozostałych 3 500 żołnierzy dywizji wycofano w okolice Arnhem w Holandii. Zaraz potem wylądowała tam brytyjska dywizja spadochronowa (zobacz: operacja Market-Garden). Do grudnia 1944 dywizja została odbudowana (ponad 15 500 żołnierzy) i wzięła udział w ofensywie w Ardenach. W marcu 1945 „Frundsberg” została przerzucona na Pomorze Zachodnie, gdzie walczyła w okolicach Szczecina. W kwietniu 1945 walczyła z 2 Armią WP pod Budziszynem. W maju Armia Czerwona rozbiła ją w Saksonii.