W tym artykule zbadamy fascynującą historię 16 Dywizja Grenadierów Pancernych SS „Reichsführer SS”, tematu, który przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i każdej kulturze. Od swoich początków po dzisiejsze znaczenie, 16 Dywizja Grenadierów Pancernych SS „Reichsführer SS” pozostawił niezatarty ślad na świecie. Przez dziesięciolecia 16 Dywizja Grenadierów Pancernych SS „Reichsführer SS” był przedmiotem badań, debat i podziwu, będąc źródłem inspiracji dla artystów, naukowców, pisarzy i ludzi ze wszystkich dziedzin. W tym artykule odkryjemy najważniejsze aspekty 16 Dywizja Grenadierów Pancernych SS „Reichsführer SS”, jego wpływ na społeczeństwo i jego dzisiejsze znaczenie. Przygotuj się na wejście do ekscytującego świata 16 Dywizja Grenadierów Pancernych SS „Reichsführer SS”!
![]() | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
październik 1943 |
Rozformowanie |
8 maja 1945 |
Patron | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Ostatni | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa: | |
Organizacja | |
Numer |
16 |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
16 Dywizja Grenadierów Pancernych SS „Reichsführer SS” – dywizja Waffen-SS, odpowiedzialna za masakrę ludności cywilnej w Sant’Anna di Stazzema i Marzabotto.
Została utworzona w październiku 1943 roku z brygady szturmowej sformowanej w lutym tego samego roku z gwardii przybocznej Heinricha Himmlera.
Od stycznia 1944 roku dywizja walczyła we Włoszech z wojskami aliantów zachodnich biorącymi udział w desancie pod Anzio. Później uczestniczyła w walkach na terytorium północnych Włoch. Prowadziła także operacje przeciwko partyzantom włoskim, podczas których dopuściła się wielu zbrodni wojennych (m.in. wymordowanie większości ludności miejscowości Sant’Anna di Stazzema (zamordowano 560 osób)[1] i Marzabotto (zamordowano około 770 osób)[1]). Według innych źródeł w gminie Marzabotto zamordowanych zostało 1830 mieszkańców[2].
Na początku 1945 r. dywizja została wysłana do Węgier. Stamtąd wycofała się do Austrii, gdzie poddała się wojskom alianckim.
W latach 2004 i 2007, włoskie trybunały wojskowe skazały zaocznie 20 spośród wciąż żyjących oficerów i podoficerów dywizji na kary dożywocia. Wyroki te miały charakter przede wszystkim symboliczny, jako że skazani nie zostali poddani ekstradycji do Włoch ze względu na ich podeszły wiek.
Dowódcy:
Szefowie sztabu:
Kwatermistrzowie: