Mówiąc o Wierzbów, nie sposób nie być ciekawym, aby dowiedzieć się więcej na ten temat. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo czy wpływ na różne aspekty życia codziennego, Wierzbów przykuwa uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym stylu życia. Od początków do dzisiejszego znaczenia, Wierzbów był przedmiotem badań i zainteresowania zarówno badaczy, naukowców, jak i ciekawskich. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Wierzbów, a także jego znaczenie i znaczenie w bieżącym kontekście.
![]() Widok na wieś od strony zachodniej | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj | |||
Powiat | |||
Starosta |
Tatiana Faltinová[1] | ||
Powierzchnia |
19,31[2] km² | ||
Wysokość |
654[3] m n.p.m. | ||
Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||
Nr kierunkowy |
+421 52[3] | ||
Kod pocztowy |
059 72[3] | ||
Tablice rejestracyjne |
KK | ||
Położenie na mapie kraju preszowskiego ![]() | |||
Położenie na mapie Słowacji ![]() | |||
![]() | |||
Strona internetowa |
Wierzbów (słow. Vrbov, węg. Ménhárd, niem. Menhardsdorf) – wieś (obec) we wschodniej Słowacji, w powiecie kieżmarskim, kraju preszowskim. Ośrodek wypoczynkowy.
Wierzbów w latach 1271–1878 był miastem.
Na południe od centrum wsi znajduje się Park termalny Vrbov.
Wierzbów leży na pograniczu Kotliny Popradzkiej i Gór Lewockich[6]. Przez wieś z południa na północ przepływa Vrbovský potok, który w Kieżmarku uchodzi do Popradu. W jego biegu w południowej części wsi znajdują się trzy stawy rybne. Wierzbów graniczy od północy z miastem Kieżmark i Lubicą, od wschodu z Twarożną, od południa z Vlkovą i Vlkovcami i od zachodu z Žakovcami i Huncowcami. Przez wieś przebiega droga lokalna nr 536 Kieżmark – Jánovce i nr 3094 Wierzbów – Huncowce[7].
Rejon, w którym leży Wierzbów, od X wieku do I połowy wieku XIII znajdował się we władaniu Polski. Sam Wierzbów był wzmiankowany po raz pierwszy w 1251. W II połowie XIII w. osiedlili się tu osadnicy niemieccy. Wówczas region ten należał już do Węgier. W 1271 król węgierski Stefan V przyznał miejscowości prawa miejskie. W 1412 Wierzbów wszedł – jako jedno z 13 „miast spiskich” – w skład tzw. zastawu spiskiego. Od tego czasu przez ponad 350 lat (do 1769) miejscowość znajdowała się w jurysdykcji Polski, co upamiętnia zabytkowa kolumna z rzeźbą ustawiona przed kościołem w XVIII wieku. W latach 1778–1876 Wierzbów należał do tzw. Prowincji XVI Miast Spiskich. Mieszkańcy zajmowali się rolnictwem, hodowlą bydła, a także gorzelnictwem i handlem płótnem. Centrum stanowi rynek otoczony domami mieszkalnymi wzniesionymi często jeszcze na XV–XVI-wiecznych działkach. W 1878 r. Wierzbów utracił prawa miejskie.
W 1981 r. w miejscowości odkryto silnie zmineralizowane, siarkowe wody termalne (temperatura u źródła: 56 °C) i na ich bazie otwarto kąpielisko. Obecnie składa się ono z szeregu basenów różnego przeznaczenia z wodą o temperaturze od 26 do 38 °C[8].
Osobny artykuł:Szlaki rowerowe