Trójkąt Kaliningradzki

W tym artykule poruszony zostanie temat Trójkąt Kaliningradzki, jednego z najważniejszych aspektów dzisiejszego społeczeństwa. Trójkąt Kaliningradzki zyskał w ostatnich latach ogromne znaczenie ze względu na swój wpływ na różne obszary, od polityki i ekonomii po kulturę i technologię. W tym artykule zostaną zbadane różne aspekty Trójkąt Kaliningradzki i jego wpływ na nasze codzienne życie. Przeanalizowane zostaną różne perspektywy wokół Trójkąt Kaliningradzki, a także jego ewolucja w czasie. Ponadto zbadane zostaną implikacje Trójkąt Kaliningradzki w bieżącym kontekście, a także jego możliwe prognozy na przyszłość. Aby zaoferować wszechstronną wizję Trójkąt Kaliningradzki, rozważone zostaną różne podejścia i opinie, w celu zapewnienia szerokiej i obiektywnej wizji tego tematu, który ma dziś ogromne znaczenie.

Trójkąt Kaliningradzki (także: Trójkąt Królewiecki, TK; ang. Kaliningrad Triangle, ros. Калининградский треугольник, niem. Kaliningrad Dreieck) – niezinstytucjonalizowana forma współpracy i konsultacji w ramach polityki zagranicznej Polski, Niemiec i Rosji w latach 2011–2014.

Współpraca została zainaugurowana 21 lutego 2011 roku w trakcie wspólnych obrad niższych izb parlamentów Niemiec, Polski i Rosji[1]. Trzy miesiące później w Królewcu doszło do spotkania szefów dyplomacji trzech krajów[2]. Po aneksji Krymu i wojnie w Donbasie, współpraca w ramach Trójkąta została zawieszona.

Spotkania Trójkąta Kaliningradzkiego
Data Miejsce Uczestnicy
21 maja 2011 Królewiec  Rosja Radosław Sikorski, Guido Westerwelle, Siergiej Ławrow[3].
21 marca 2012 Berlin  Niemcy Radosław Sikorski, Guido Westerwelle, Siergiej Ławrow[4].
10 maja 2013 Warszawa  Polska Radosław Sikorski, Guido Westerwelle, Siergiej Ławrow[5]
10 czerwca 2014 Petersburg  Rosja Radosław Sikorski, Frank-Walter Steinmeier, Siergiej Ławrow[6]

Nazwa

Radosław Sikorski forsował wobec trójstronnej formy współpracy nazwę „Trójkąt Królewiecki”. Używanie wariantywnej formy w miejsce sugerowanej przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych Sikorski argumentuje sprzeciwem wobec upamiętniania Michaiła Kalinina stalinowskiego działacza, odpowiedzialnego m.in. za Zbrodnię Katyńską[7].

Przypisy

  1. Władysław Gulewicz: Kaliningrad – punkt dialogu Europy i Eurazji. . (ros.).
  2. Stanisław Bieleń: Trialog niemiecko-polsko-rosyjski, czyli o idei „trójkąta kaliningradzkiego”. Polski Przegląd Dyplomatyczny, nr 2/2012, s. 5-6.
  3. Królewiec: spotkanie Polska–Niemcy–Rosja , rp.pl, 22 maja 2021 .
  4. Rosja i UE coraz bliżej , dw.pl, 21 marca 2012 .
  5. Trójkąt kaliningradzki w Warszawie , rp.pl, 10 maja 2013 .
  6. Spotkanie "Trójkąta Królewieckiego" w Petersburgu. Polska, Niemcy i Rosja o Ukrainie , forsal.pl, 10 czerwca 2014 .
  7. Cytat za: http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,9633232,Radoslaw_Sikorski_walczy_z__Kaliningradem_.html.

Bibliografia

  • Stanisław Bieleń: Trialog niemiecko-polsko-rosyjski, czyli o idei „trójkąta kaliningradzkiego. Polski Przegląd Dyplomatyczny, nr 2/2012.
  • Adam Karpiński: Trójkąt Kaliningradzki. Obszar konstruowania nowych form społeczeństwa przyszłości. „Geopolityka” nr 9/2012.
  • Leszek Sykulski: Trójkąt Kaliningradzki. Wprowadzenie do koncepcji geopolitycznej osi Berlin-Warszawa-Moskwa. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2012. ISBN 978-83-61294-60-3.
  • Cornelius Ochmann: Nowa polityka wschodnia UE. Układ relacji między Niemcami, Polską, Rosją i Ukrainą w: Dojrzałe sąsiedztwo. Stosunki polsko-niemieckie w latach 1991–2011. Wrocław: Centrum Willy’ego Brandta, 2012. ISBN 978-83-62571-24-6.