W tym artykule zbadamy wpływ i konsekwencje The Weeknd na współczesne społeczeństwo. Od momentu pojawienia się do wpływu na różne aspekty życia codziennego, The Weeknd odegrał kluczową rolę w kształtowaniu różnych dziedzin, takich jak polityka, ekonomia, technologia i kultura. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak The Weeknd ewoluował na przestrzeni czasu i jak ukształtował postrzeganie i działania ludzi na całym świecie. Dodatkowo zajmiemy się kontrowersjami i debatami, które wywołał The Weeknd, a także jego potencjalnym wpływem w przyszłości. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i wnikliwego spojrzenia na The Weeknd i jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie.
![]() The Weeknd (2023) | |
Imię i nazwisko |
Abel Makkonen Tesfaye |
---|---|
Pseudonim |
The Weeknd, Abel, Abul |
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Instrumenty | |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 2011 |
Wydawnictwo | |
Powiązania |
Drake, Ariana Grande, Juicy J, Lana Del Rey, Future, Calvin Harris, Daft Punk, Rosalía, SZA, Travis Scott, Lil Uzi Vert, Playboi Carti, Madonna |
![]() | |
Strona internetowa |
The Weeknd, właśc. Abel Makkonen Tesfaye (amh. አቤል ተስፋዬ, ʾÄbel Täsfaye; ur. 16 lutego 1990 w Scarborough, dzielnicy Toronto) – kanadyjski piosenkarz, autor tekstów piosenek i producent muzyczny[2] pochodzenia etiopskiego.
W 2010 publikował własne utwory w serwisie YouTube pod pseudonimem „The Weeknd”, natomiast w 2011 zyskał sławę poprzez wydanie trzech projektów typu mixtape, House of Balloons, Thursday i Echoes of Silence[3], które zostały połączone w celu wydania pierwszej kompilacji piosenkarza w 2012, Trilogy, po czym podpisał kontrakt z wytwórnią Republic Records, a także założył własną wytwórnię muzyczną XO.
Do tej pory wydał pięć albumów studyjnych oraz epkę pt. My Dear Melancholy,[4][5][6]. Jego dwa albumy osiągnęły szczyt prestiżowej listy albumów w USA, Billboard 200 (Beauty Behind the Madness z 2015 i Starboy z 2016), oraz jej Top 3, tj. Kiss Land z 2013, dziewięć hitów znajdujących się w Top 10 Billboard Hot 100, w tym „Love Me Harder” z Arianą Grande, „Earned It”, „I Feel It Coming”, „Pray for Me” z gościnnym udziałem Kendricka Lamara, czy też cztery single numer jeden w Stanach Zjednoczonych („The Hills”, „I Can’t Feel My Face”, „Starboy” i „Heartless”). W 2017 został pierwszym artystą, którego dwa albumy mają po 2 miliardy odsłuchań w serwisie streamingowym Spotify. Jego czwarty album studyjny, After Hours (2020) zawiera single „Heartless" i „Blinding Lights", z czego oba z nich dotarły na szczyt Hot 100.
Laureat trzech nagród Grammy i dziewięciu statuetek Juno Awards[7]. Za singiel „Earned It”, promujący dramat erotyczny Pięćdziesiąt twarzy Greya z 2015 otrzymał nominację do Oscara w kategorii Najlepsza piosenka oryginalna.
Urodził się 16 lutego 1990 w Toronto w prowincji Ontario. Ma pochodzenie etiopskie, jego rodzice wyemigrowali z Etiopii w latach 80. XX wieku[8][9]. Artystą opiekowała się przez większość jego dzieciństwa babcia, co spowodowało, że pierwszym językiem, w którym był w stanie mówić biegle, stał się amharski[10].
Uczęszczał do Samuel Hearne Middle School[10]. W wieku 17 lat porzucił szkołę, a pewnego weekendu „wyszedł i nigdy nie wrócił do domu”, co stało się inspiracją do powstania jego pseudonimu scenicznego „The Weeknd”. Pisownia pseudonimu została zmodyfikowana, aby uniknąć problemów w sprawie praw autorskich, jako że istniał już kanadyjski zespół o nazwie The Weekend[10][11].
W 2019 zadebiutował w filmie Josha i Benny’ego Safdie Nieoszlifowane diamenty. Ponadto użyczył głosu jednemu z bohaterów sitcomu Amerykański tata, do którego również miał możliwość napisania scenariusza do jednego z odcinków[12]. W 2023 roku wystąpił w serialu „The Idol”, którego jest współtwórcą[13].
Spotykał się z modelką Bellą Hadid i piosenkarką Seleną Gomez[14].
Albumy studyjne