Seth Barnes Nicholson
W tym artykule zbadamy fascynujący świat Seth Barnes Nicholson, badając jego różne aspekty i wpływ na współczesne społeczeństwo. Od historycznego pochodzenia po dzisiejsze znaczenie, Seth Barnes Nicholson odegrał kluczową rolę w wielu sferach, odgrywając znaczącą rolę w kulturze, polityce, nauce i wielu innych. Dzięki szczegółowej i wnikliwej analizie odkryjemy niuanse i złożoności, które sprawiają, że Seth Barnes Nicholson jest tematem bardzo interesującym zarówno dla naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Przygotuj się na wyruszenie w podróż pełną odkryć i poznania Seth Barnes Nicholson, która z pewnością pozostawi trwałe wrażenie w umysłach i sercach czytelników.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odkryte planetoidy: 2 | |
|---|---|
| (878) Mildred | 6 września 1916 |
| (1647) Menelaus | 23 czerwca 1957 |
Seth Barnes Nicholson (ur. 12 listopada 1891 w Springfield, zm. 2 lipca 1963 w Los Angeles) – amerykański astronom. Odkrył kilka księżyców Jowisza i dwie planetoidy[1].
Życiorys
Kształcił się w Drake University, gdzie zaciekawiła go astronomia. W 1914 w Obserwatorium Licka na Uniwersytecie Kalifornijskim obserwował księżyc Jowisza Pazyfae i odkrył nowy księżyc Jowisza – Sinope, którego orbitę obliczył dla swojego doktoratu w 1915 roku.
Kariera jego przebiegała w Mount Wilson Observatory, gdzie zajmował się głównie badaniami aktywności Słońca. Przez dziesięciolecia opracowywał coroczne raporty dotyczące aktywności plam słonecznych. Odbył kilka ekspedycji mających na celu badanie jasności i temperatury korony słonecznej podczas zaćmień Słońca.
W ciągu następnych lat pracy w obserwatorium odkrył kolejne trzy księżyce Jowisza: Lizytea i Karme w 1938 roku oraz Ananke w 1951 r. Obliczył orbity planetoid (694) Ekard, trojańskiej asteroidy (1647) Menelaus, jak również kilku komet i planety karłowatej (134340) Pluton.
Sinope, Lizytea, Karme i Ananke zostały przez niego oznaczone po prostu „Jowisz IX”, „Jowisz X”, „Jowisz XI” i „Jowisz XII”. Nazwy nadano im dopiero w 1975 roku. Seth Nicholson odmówił proponowania nazw tych księżyców[2].
W latach 20. XX wieku, wspólnie z Edisonem Pettitem wykonał pierwsze systematyczne obserwacje ciał niebieskich w podczerwieni. Razem z Edisonem Pettitem wykonał też za pomocą termopary pomiary temperatury Księżyca, planet, plam słonecznych oraz gwiazd. Pomiary temperatury pobliskich gwiazd olbrzymów doprowadziły do pierwszej oceny rozmiarów gwiazd.
Nagrody i wyróżnienia
- Medal Bruce w 1963 roku.
- Od jego nazwiska pochodzą nazwy planetoidy (1831) Nicholson[3], krateru Nicholson na Księżycu, krateru Nicholson na Marsie oraz obszaru Nicholson na Ganimedesie.
Przypisy
- ↑ Minor Planet Discoverers. Minor Planet Center . Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2016-06-22. . (ang.).
- ↑ Seth Barnes Nicholson The satellites of Jupiter
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 147. ISBN 978-3-540-29925-7.