Obecnie Rod Carew stał się tematem bardzo interesującym dla wielu różnych osób. Od ekspertów w danej dziedzinie po osoby poszukujące informacji na dany temat, Rod Carew stanowi punkt zainteresowania wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo czy znaczenie w dziedzinie nauki, Rod Carew nadal jest tematem wywołującym wielką debatę i fascynację. W tym artykule zbadamy różne aspekty Rod Carew i jego znaczenie w dzisiejszym świecie, zapewniając pełny i aktualny pogląd na ten temat.
![]() | |||||||
pierwszobazowy/drugobazowy | |||||||
Pełne imię i nazwisko |
Rodney Cline Carew | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 października 1945 | ||||||
Odbijał |
lewą | ||||||
Rzucał |
prawą | ||||||
Debiut |
11 kwietnia 1967 | ||||||
Ostatni występ |
5 października 1985 | ||||||
Statystyki | |||||||
Średnia uderzeń |
0,328 | ||||||
Uderzenia |
3053 | ||||||
RBI |
1015 | ||||||
Runy |
1424 | ||||||
Kariera klubowa | |||||||
| |||||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |||||||
Rok wprowadzenia |
1991 | ||||||
Głosów |
90,5% (1. głosowanie) | ||||||
Metoda elekcji |
Rodney Cline Carew (ur. 1 października 1945) – amerykański baseballista pochodzenia panamskiego, który występował na pozycji pierwszobazowego i drugobazowego przez 19 sezonów w Major League Baseball.
Carew podpisał kontrakt jako wolny agent z Minnesota Twins w czerwcu 1964 roku i początkowo występował w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Orlando Twins i Wilson Tobs[1][2]. W MLB zadebiutował 11 kwietnia 1967 w meczu przeciwko Baltimore Orioles, w którym zaliczył dwa uderzenia na cztery podejścia[3][4]. W sezonie 1967 został wybrany najlepszym debiutantem i po raz pierwszy w karierze wystąpił w Meczu Gwiazd[3][5].
W sezonie 1977 miał najlepszą w lidze średniej uderzeń 0,388 (w sumie zwyciężał w tej klasyfikacji siedmiokrotnie w latach 1969, 1972–1975, 1977–1978), najwięcej zdobytych runów (128), uderzeń (239) i triple'ów (16), najlepszy on-base percentage (0,449), drugi w lidze slugging percentage (0,570), trzeci pod względem zdobytych double'ów (38) i został wybrany MVP American League[6][7].
W lutym 1979 w ramach wymiany przeszedł do California Angels[1]. 4 sierpnia 1985 w meczu przeciwko Minnesota Twins zaliczył 3000. uderzenie w karierze[8]. Po raz ostatni wystąpił 5 października 1985[3]. Po zakończeniu kariery był między innymi trenerem pałkarzy w California Angels i Milwaukee Brewers[9]. W 1991 został wybrany do Galerii Sław Baseballu[10].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
MVP American League | 1977 | [6] |
18× All-Star | 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984 |
[11] |
AL Rookie of the Year Award | 1967 | [5] |
Roberto Clemente Award | 1977 | [12] |
Baseball Hall of Fame | od 1991 | [10] |
# 29 zastrzeżony przez Angels | 1986 | [13] |
# 29 zastrzeżony przez Twins | 1987 | [14] |