W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Rezerwat przyrody Kulin. Rezerwat przyrody Kulin to temat, który od długiego czasu budzi zainteresowanie i debatę. Ta osoba/temat/data wywarła znaczący wpływ na społeczeństwo jako całość i ważne jest, aby zrozumieć jej znaczenie i znaczenie w dzisiejszym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Rezerwat przyrody Kulin, od jego historii po dzisiejsze wpływy, w celu zapewnienia pełniejszego i szerszego spojrzenia na ten temat. Mamy nadzieję, że pod koniec tego artykułu czytelnicy lepiej zrozumieli i docenili Rezerwat przyrody Kulin.
Widok na jedną ze skarp w rezerwacie Kulin | |
rezerwat leśny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1967 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
50,88 ha |
Ochrona | |
Położenie na mapie Włocławka ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ![]() | |
![]() |
Rezerwat przyrody Kulin – rezerwat leśny utworzony w 1967 roku[1], położony w północnej części miasta Włocławek (na prawobrzeżnej skarpie Wisły), na gruntach zarządzanych przez Nadleśnictwo Włocławek (leśnictwo Szpetal)[2]. Jest to jeden z najcenniejszych obiektów przyrodniczych na terenie środkowej Polski.
Początkowo powierzchnia rezerwatu wynosiła 15,46 ha, lecz w 2001 roku jego teren powiększono. Obecnie jego powierzchnia wynosi 50,88 ha[1]. Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[1].
W rezerwacie położonym na niezwykle malowniczych i trudno dostępnych skarpach, wytworzył się specyficzny mikroklimat (cieplejszy niż na terenach przyległych), który pozwolił na wykształcenie się biocenoz zbliżonych do lasostepów Ukrainy czy Niziny Węgierskiej. W rezerwacie chroni się interesujące gatunki ciepłolubnej roślinności stepowej, okrajowej, zaroślowej i leśnej z udziałem wielu osobliwości florystycznych: dyptamu jesionolistnego („gorejący krzak Mojżesza”), ostnicy Jana, zawilca wielokwiatowego, omanu szorstkiego, wężymordu stepowego, wisienki karłowatej, a także kilku gatunków kserotermicznych porostów i wielu innych rzadkich roślin. Celem rezerwatu jest również ochrona interesujących gleb, które wykształciły się w tym rejonie, jak również wielu rzadkich zwierząt bezkręgowych m.in. cykad i ślimaków. Dodatkowym atutem rezerwatu są bytujące w nim rzadkie gatunki ptaków, głównie wodnych m.in.: czapla biała, zimorodek, bocian czarny, żuraw, ale także dobrze się czującego na wysokich skarpach bielika, sokoła wędrownego i innych gatunków ptaków szponiastych. Szczególnie wyróżniającą cechą terenu rezerwatu jest zróżnicowana rzeźba terenu – liczne skarpy i wąwozy, które sprawiają wrażenie krajobrazu wyżynnego, osadzonego pośród nizin, co przyciąga uwagę turystów odwiedzających to miejsce.