W tym artykule zbadamy temat Rejon starokonstantynowski i jego znaczenie dzisiaj. Rejon starokonstantynowski to temat, który przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu, generując rosnące zainteresowanie społeczeństwa. W całej historii Rejon starokonstantynowski odgrywał kluczową rolę w różnych obszarach, od nauki i technologii po kulturę i sztukę. W tym sensie niezbędna jest dogłębna analiza wpływu, jaki Rejon starokonstantynowski wywarł na nasze codzienne życie, a także na rozwój społeczeństwa jako całości. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu artykuł ten stara się rzucić światło na różne aspekty związane z Rejon starokonstantynowski, zapewniając kompleksową i wzbogacającą wizję tego tematu.
Rejon starokonstantynowski – jednostka administracyjna wchodząca w skład obwodu chmielnickiego Ukrainy.
Rejon utworzony w 1923 z części powierzchni dawnych powiatów powiatu starokonstantynowskiego i zasławskiego, ma powierzchnię 1210 km² i liczy około 29 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu jest Starokonstantynów.
Na terenie rejonu znajdują się 1 miejska rada i 30 silskich rad, obejmujących w sumie 97 miejscowości.
Miejscowości rejonu
Przypisy
- ↑ Чисельність населення (за оцінкою) на 1 квітня 2017 року // Головне управління статистики у Хмельницькій області
- ↑ Łaszki 2.), wś, powiat zasławski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 607 .
- ↑ Łaszki 2.), wś, powiat zasławski, gm. Butowce, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 258 .
- ↑ Hryhorówka (3), powiat starokonstantynowski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 194 .
- ↑ Hrehorówka, pow. starokonstantynowski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 227 .
- ↑ Napadówka 4.), par. Butowce, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 898 .
- ↑ Napadówka 2.), par.Butowce, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 369 .
- ↑ Niemierzyńce, 6.) wś, wś, przy źródłach rzeki Ikwy, powiat starokonstantynowski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 88 .
- ↑ Niemierzyńce, 2.) wś, powiat starokonstantynowski, gm. Skoworodki, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 379 .
- ↑ Orzechówka, wś, pow. zasławski, gm. Butowce, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 416 .
- ↑ Pisarzówka 7.), Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 227 .
- ↑ Semerynki, pow. starokonstantynowski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 429 .