Pismo tamilskie
Wygląd
przypnij
ukryj
Ewolucja pisma tamilskiego
Pismo tamilskie, alfabet tamilski – jeden z indyjskich systemów pisma, wywodzący się ze starożytnego brahmi, używany do zapisywania języka tamilskiego.
Historia
Najstarsze zachowane inskrypcje w piśmie tamilskim, w nieco odmiennej formie niż stosowana obecnie, pochodzą z III w.
Współczesny alfabet tamilski ukształtował się w VIII w., pod dużym wpływem pisma grantha, w którym zapisywano wcześniej język tamilski. Pierwsze teksty drukowane pojawiły się w XVI w. dzięki aktywności misjonarzy chrześcijańskich.
Charakterystyka
- Pismo tamilskie, podobnie jak inne alfabety indyjskie to typowe pismo alfabetyczno-sylabiczne (abugida). Podstawową jednostką jest sylaba. Na przykład słowo வீடு (vīṭu, dom) składa się z dwóch znaków: வீ oraz டு reprezentujących kolejno sylaby vī oraz ṭu.
- Nie jest to jednak sylabariusz, gdyż grafemy te najczęściej zachowują element spółgłoskowy, który jest następnie modyfikowany przez element samogłoskowy. Podstawowym elementem jest spółgłoska z „wbudowanym” niezapisywanym dźwiękiem „a” (np. க ka, ம ma). Jeżeli w sylabie występuje inna samogłoska niż „a”, należy ów element spółgłoskowy odpowiednio zmodyfikować. Na przykład znak ி oznacza samogłoskę „i” po spółgłosce: கி ki, மி mi). W przeciwieństwie do „prawdziwych” alfabetów, znak ி nie jest samodzielną literą. Można by go nazwać znakiem diakrytycznym, gdyby nie to, że w alfabecie tamilskim takie znaki samogłoskowe często zmieniają formę elementu spółgłoskowego.
- Istnieją również grafemy dla oddania samogłosek samodzielnych, występujących w nagłosie, np. அ a, ஆ ā.
Znaki pisma tamilskiego
Alfabet tamilski składa się z 12 samodzielnych znaków samogłoskowych, 18 spółgłoskowych oraz 5 dodatkowych znaków tzw. grantha występujących jedynie w wyrazach zapożyczonych z sanskrytu. Kombinacja znaków samogłoskowych i spółgłoskowych daje w sumie aż 276 grafemów.
Samodzielne znaki samogłoskowe
Występują one jedynie na początku wyrazu.
Grafem tamilski
|
Transliteracja
|
அ |
a
|
ஆ |
ā
|
இ |
i
|
ஈ |
ī
|
உ |
u
|
ஊ |
ū
|
எ |
e
|
ஏ |
ē
|
ஐ |
ai
|
ஒ |
o
|
ஓ |
ō
|
ஔ |
au
|
Znaki spółgłoskowe
Grafem tamilski
|
Transliteracja
|
ஃ |
ḵ
|
க் |
k
|
ங் |
ṅ
|
ச் |
c
|
ஞ் |
ñ
|
ட் |
ṭ
|
ண் |
ṇ
|
த் |
t
|
ந் |
n
|
ப் |
p
|
ம் |
m
|
ய் |
y
|
ர் |
r
|
ல் |
l
|
வ் |
v
|
ழ் |
ḻ
|
ள் |
ḷ
|
ற் |
ṟ
|
ன் |
ṉ
|
Aby można było zapisywać słowa zapożyczone z sanskrytu, język tamilski przejął kilka dodatkowych znaków ze starożytnego pisma grantha ஜ் j, ஷ் ṣ, ஸ் s i ஹ் h oraz ligaturę க்ஷ் kṣ.
Przykład : விஷ்ணு viṣṇu (Wisznu).
Grafem tamilski
|
Transliteracja
|
ஜ் |
j
|
ஷ் |
ṣ
|
ஸ் |
s
|
ஹ் |
h
|
க்ஷ் |
kṣ
|
Zapis samogłosek
Na przykładzie spółgłoski க் k
Grafem tamilski
|
Transliteracja
|
க |
ka
|
கா |
kā
|
கி |
ki
|
கீ |
kī
|
கு |
ku
|
கூ |
kū
|
கெ |
ke
|
கே |
kē
|
கை |
kai
|
கொ |
ko
|
கோ |
kō
|
கௌ |
kau
|
Znaki spółgłoskowo-samogłoskowe
Poprzez kombinację 23 spółgłosek (licząc wraz ze znakami grantha) z 12 znakami samogłoskowymi powstaje 276 znaków spółgłoskowo-samogłoskowych.
|
அ a
|
ஆ ā
|
இ i
|
ஈ ī
|
உ u
|
ஊ ū
|
எ e
|
ஏ ē
|
ஐ ai
|
ஒ o
|
ஓ ō
|
ஔ au
|
க் k
|
க |
கா |
கி |
கீ |
கு |
கூ |
கெ |
கே |
கை |
கொ |
கோ |
கௌ
|
ங் ṅ
|
ங |
ஙா |
ஙி |
ஙீ |
ஙு |
ஙூ |
ஙெ |
ஙே |
ஙை |
ஙொ |
ஙோ |
ஙௌ
|
ச் c
|
ச |
சா |
சி |
சீ |
சு |
சூ |
செ |
சே |
சை |
சொ |
சோ |
சௌ
|
ஞ் ñ
|
ஞ |
ஞா |
ஞி |
ஞீ |
ஞு |
ஞூ |
ஞெ |
ஞே |
ஞை |
ஞொ |
ஞோ |
ஞௌ
|
ட் ṭ
|
ட |
டா |
டி |
டீ |
டு |
டூ |
டெ |
டே |
டை |
டொ |
டோ |
டௌ
|
ண் ṇ
|
ண |
ணா |
ணி |
ணீ |
ணு |
ணூ |
ணெ |
ணே |
ணை |
ணொ |
ணோ |
ணௌ
|
த் t
|
த |
தா |
தி |
தீ |
து |
தூ |
தெ |
தே |
தை |
தொ |
தோ |
தௌ
|
ந் n
|
ந |
நா |
நி |
நீ |
நு |
நூ |
நெ |
நே |
நை |
நொ |
நோ |
நௌ
|
ப் p
|
ப |
பா |
பி |
பீ |
பு |
பூ |
பெ |
பே |
பை |
பொ |
போ |
பௌ
|
ம் m
|
ம |
மா |
மி |
மீ |
மு |
மூ |
மெ |
மே |
மை |
மொ |
மோ |
மௌ
|
ய் y
|
ய |
யா |
யி |
யீ |
யு |
யூ |
யெ |
யே |
யை |
யொ |
யோ |
யௌ
|
ர் r
|
ர |
ரா |
ரி |
ரீ |
ரு |
ரூ |
ரெ |
ரே |
ரை |
ரொ |
ரோ |
ரௌ
|
ல் l
|
ல |
லா |
லி |
லீ |
லு |
லூ |
லெ |
லே |
லை |
லொ |
லோ |
லௌ
|
வ் v
|
வ |
வா |
வி |
வீ |
வு |
வூ |
வெ |
வே |
வை |
வொ |
வோ |
வௌ
|
ழ் ḻ
|
ழ |
ழா |
ழி |
ழீ |
ழு |
ழூ |
ழெ |
ழே |
ழை |
ழொ |
ழோ |
ழௌ
|
ள் ḷ
|
ள |
ளா |
ளி |
ளீ |
ளு |
ளூ |
ளெ |
ளே |
ளை |
ளொ |
ளோ |
ளௌ
|
ற் ṟ
|
ற |
றா |
றி |
றீ |
று |
றூ |
றெ |
றே |
றை |
றொ |
றோ |
றௌ
|
ன் ṉ
|
ன |
னா |
னி |
னீ |
னு |
னூ |
னெ |
னே |
னை |
னொ |
னோ |
னௌ
|
ஜ் j
|
ஜ |
ஜா |
ஜி |
ஜீ |
ஜு |
ஜூ |
ஜெ |
ஜே |
ஜை |
ஜொ |
ஜோ |
ஜௌ
|
ஷ் ṣ
|
ஷ |
ஷா |
ஷி |
ஷீ |
ஷு |
ஷூ |
ஷெ |
ஷே |
ஷை |
ஷொ |
ஷோ |
ஷௌ
|
ஸ் s
|
ஸ |
ஸா |
ஸி |
ஸீ |
ஸு |
ஸூ |
ஸெ |
ஸே |
ஸை |
ஸொ |
ஸோ |
ஸௌ
|
ஹ் h
|
ஹ |
ஹா |
ஹி |
ஹீ |
ஹு |
ஹூ |
ஹெ |
ஹே |
ஹை |
ஹொ |
ஹோ |
ஹௌ
|
க்ஷ் kṣ
|
க்ஷ |
க்ஷா |
க்ஷி |
க்ஷீ |
க்ஷு |
க்ஷூ |
க்ஷெ |
க்ஷே |
க்ஷை |
க்ஷொ |
க்ஷோ |
க்ஷௌ
|
Zobacz też
Przypisy
- ↑ E. Annamalai und Sanford B. Steever: Modern Tamil, in: Sanford B. Steever : The Dravidian Languages, London / New York 1998, str.101.
- ↑ William Bright: The Dravidian Scripts, in: Sanford B. Steever : The Dravidian Languages, London 1998, str. 45.
Bibliografia
- Helga Anton: The Script and Pronunciation of Modern Tamil. Madras: Alamu Printing Works, 1976. Str. 1-18.
- A. H. Arden: A Progressive Grammar of Modern Tamil. Madras: Christian Literature Society, 1942 (Nachdruck 1969). Str. 33-63.
- William Bright: The Dravidian Scripts. In: Sanford B. Steever (Hrsg.): The Dravidian Languages. London: Routledge, 1998. Str. 40-71.
- Tamil writing. In: Florian Coulmas: The Blackwell Encyclopedia of Writing Systems. Oxford: Blackwell Publishers, 1996. Str. 490 ff.
Linki zewnętrzne
Pisma świataAlfabetyczne | |
---|
Spółgłoskowe (abdżady) |
|
---|
Półalfabetyczne |
|
---|
Alfabetyczno-sylabiczne (abugidy) | |
---|
Sylabiczne | |
---|
Logograficzne | bliskowschodnie (mezopotamskie) |
|
---|
bliskowschodnie (egipskie) |
|
---|
dalekowschodnie (sinogramy) |
|
---|
mezoamerykańskie |
|
---|
|
---|
Nieodczytane (nieznana struktura) |
|
---|
Protopisma |
|
---|
Alfabety fonetyczne |
|
---|
Pseudoalfabety |
|
---|
Zapis liczb |
|
---|
Projekty ideograficzne |
|
---|
Encyklopedia internetowa (
pismo alfabetyczno-sylabiczne):